Twee keer in een week voor een afgeladen kerk preken. Menig predikant, priester of voorganger zou hiervoor zijn ziel aan de duivel verkopen. Villagers' Conor O'Brien draait er zijn hand niet voor om. Vorige week tijdens London Calling in Paradiso, vandaag tijdens Crossing Border in de Duitse Kerk in Den Haag.

CONCERT
Villagers, Crossing Border, Duitse Kerk, 19-11-10

MUZIEK
Poëtische singer-songwriter met het karakter van een goede Ierse single-malt. Stevige smaak, zachte afdronk, licht doorrookt geluid. O'Brien doet zelf trouwens ook niet moeilijk over een metafoor meer of minder: zelden wordt letterlijk gezegd waar het op staat. Het is af en toe wat balanceren op het smalle randje tussen bloemrijk en wollig, maar O'Brien komt ermee weg. Inmiddels hoeft 'ie niet meer alleen het podium op: op momenten dat dat nodig is, kan een vierkoppige band op het podium geroepen worden. Dat de set, ondanks de afwisseling akoestisch-band-akoestisch-band, nergens rommelig aanvoelt, kan volledig op het conto van de ontspannen en boeiende frontman worden geschreven.

PLUS
Eigenlijk hoeft 'ie zijn mond er niet eens voor open te doen. Als Conor O'Brien het podium op stapt, valt alles en iedereen stil. Natuurlijk helpt de omgeving daarbij, maar onderschat het charisma van de kleine man niet. Hij opent de set op zijn best: alleen. Dat zijn de momenten dat de vocalen - O'Brien is een verteller, een troubadour met versleten gympen en sweater - het best tot hun recht komen. En dan blijkt ook de toegevoegde waarde van de locatie: waar de Amsterdamse kerk vorige week door de toevoeging van een bar wat onrustig werd, blijft het in de Haagse (Duitse) variant doodstil als O'Conor fluistert, schreeuwt en huilt.

MIN
Het is natuurlijk heel fijn dat 'ie zich niet meer zo alleen hoeft te voelen, maar O'Brien moet goed oppassen dat hij de band in toom houdt: na twee onversterkte nummers komen ze nogal lomp om de hoek kijken. Het kan natuurlijk aan de akoestiek liggen, maar de zang  dreigt nogal eens te verzuipen in harde drums en galmende gitaren. Hij revancheert zich met een akoestisch middenstuk, om met een meer ingetogen band te eindigen. Sterk.

CONCLUSIE
Villagers heeft in Becoming A Jackal een sterke debuutplaat op de plank liggen, die desondanks geen recht doet aan de live performance. De dynamiek, het charisma, het gemak en de stijl van O'Connor laten zich niet vangen in enen en nullen, zo simpel is het. Naar echte uitschieters zul je vergeefs in het oeuvre, maar gelukkig zijn er meer dan genoeg sterke songs, met genoeg afwisseling om te blijven boeien. Afgelopen zomer stonden ze op Lowlands in de Charlie, komend jaar zou dat met speels gemak de India kunnen zijn.

CIJFER
8