Het had gekund, programmatechnisch... Volgens het speelschema staat Midlake gepland om even voor elven en is John Grant even na tienen klaar. Samen maakten ze het album Queen Of Denmark, waarmee Grant eindelijk solo de erkenning kreeg, die hij met zijn eigen band The Czars zo nodeloos mistte. Jaarlijstjesmateriaal zelfs voor sommigen. Maar Grant houdt het klein vanavond, slechts vergezeld door zijn bescheiden compaan Jesse Chandler.
CONCERT:
John Grant, Crossing Border, Royal, 19-11-2010
MUZIEK:
Op zijn album Queen Of Denmark klinkt Grant behoorlijk seventies met het volle bandgeluid van Midlake erbij. Maar vanavond staat er slechts een vleugel opgesteld - en een batterij bejaarde synthesizers. Chandler en Grant spelen om en om op de vleugel en voor de solo's gebruiken ze de synths. Chandler haalt zelfs nog een keer zijn dwarsfluit van stapel.
PLUS:
Grant heeft vast een van de mooiste stemmen van de avond. Met gemak vult zijn bariton de prachtige schouwburgzaal. Tel daarbij op dat hij een goed verteller is die het publiek mee krijgt met zijn grappige anekdotes tussendoor. Zo is het nummer I Wanna Go To Mars gebaseerd op een oude menukaart van een ijscowinkel. En oefent hij tot grote hilariteit zijn talenknobbel op het publiek. Als lang in Duitsland gewoond hebbende Amerikaan, die zijn geld verdiende als tolk Russisch, moet hij bekennen dat de Nederlandse taal toch niet meevalt. Het publiek mag klappen als de uitspraak correct is. Woordjes als 'huis' en 'neus' komen er goed genoeg uit om op applaus te mogen rekenen. Dat Grant opeens de tekst vergeet van een nummer dat hij al acht maanden live zingt, is wel zo vermakelijk en menselijk.
MIN:
Best leuk die mooizingerij met stemmige piano en de liedjes blijven in uitgeklede versie ook overeind, maar wanneer Grant in de tweede helft minder tussendoor vertelt, ligt het spook van de saaiheid toch wel op de loer. Doe je ogen dicht en het is bijna Billy Joel.
CONCLUSIE:
Jammer, de door velen gehoopte gastoptredens van leden van Midlake blijven vanavond uit. Maar ook zonder die wow-factor blijven de goed geschreven liedjes met sterke teksten overeind. Al kan zijn show wel wat meer pit gebruiken.
CIJFER:
7