Blitzen Trapper speelt prog rock met een country-hart

"Is er nog iemand van adel in de zaal?"

Tekst en foto's Atze de Vrieze ,

Het kan vreemd lopen. Jarenlang speelde Blitzen Trapper in de marge van de alternatieve popmuziek. Pas met hun derde album Wild Mountain Nation kwam er een klein beetje reuring. Dankzij het vijfde album Destroyer Of The Void staat de band uit Portland ineens als afsluiter in de Koninklijke Schouwburg.

"Is er nog iemand van adel in de zaal?"

Het kan vreemd lopen. Jarenlang speelde Blitzen Trapper in de marge van de alternatieve popmuziek. Pas met hun derde album Wild Mountain Nation kwam er een klein beetje reurig. Dankzij het vijfde album Destroyer Of The Void staat de band uit Portland ineens als afsluiter in de Koninklijke Schouwburg. "Is er nog iemand van adel in de zaal?", vraagt de drummer, de grapjas in het gezelschap. "Ik hoorde dat Prince zelf komt!"

CONCERT:
Blitzen Trapper, Crossing Border, Royal, 19-11-2010

MUZIEK:
Eigenlijke frontman en spil van de zeskoppige band is Eric Early, een onopvallende, kleine man, die tegenwoordig een jaren tachtig hardrockringbaardje draagt. Dat is niet eens zo raar, want op het Destroyer Of The Void stoeit de band met psychedelica en - inderdaad - jaren tachtig prog rock. Maar diep van binnen blijft Blitzen Trapper toch echt een countryband. "Wij zijn een stel barbaren van de westkust", verklaart gitarist Erik Menteer tussen twee liedjes. Om dat te bewijzen zet hij een traditionele folksong in. Pas als hij na twee coupletten aan het refrein wil beginnen, wordt hij tot de orde geroepen.

PLUS:
De set begint uitstekend, met de beste liedjes van het meest recente album. Eerst de Beatleske popsong Laughing Lover, ever later epos Destroyer Of The Void, Blitzen Trapper's Bohemian Rhapsody. Een vernuftig gelaagd bouwwerk. Het complete tegendeel van de eenvoudige folksongs die de band ook op zijn repertoire heeft. De laatste jaren heeft de band overal gespeeld, en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Drie jaar geleden wilde het nog wel eens rommelig zijn, inmiddels is het bonte gezelschap geweldig op elkaar ingespeeld.

MIN:
Gaandeweg worden de songs steeds traditioneler, en daardoor ook wat minder eigenzinnig. Zeker nadat Eric Early de murder ballad Dragon's Song in zijn eentje heeft gedaan lijkt de spanning een beetje uit de set te verdwijnen. Wie het warme Furr het meest ontroerende nummer vindt dat de band ooit schreef, komt vanavond uitstekend aan zijn trekken. Maar de grilligheid van een song als Devil's A Go Go wordt toch wel een beetje gemist.

CONCLUSIE:
Was dit genoeg om een stap verder te geraken? Is Blitzen Trapper een waardige afsluiter? Lastig te zeggen. Het was een mooi, verzorgd optreden met veel sterke liedjes, maar zonder een echte climax. Het is een vreemde paradox: aan de ene kant was het ongepolijste van Blitzen Trapper precies wat liefhebbers aansprak, aan de andere kant is de band net niet sluw genoeg om echt te overtuigen. Als ze volgende keer de spannende rocksongs aan het eind spelen, dan staan de mensen echt op de banken.

CIJFER:
7