Utrechter Nuno Dos Santos en Eindhovenaar Erwin van Moll alias TJ Kong werkten zo'n drie jaar lang aan een gezamenlijk album. Het kreeg de romantische titel After Dark, My Sweet mee. Een passende titel, ondanks dat er opvallend genoeg nauwelijks nachtelijke uren in gestoken werden. Hun motto: er mag wel wat meer liefde klinken op de dansvloer. TJ Kong: “We doen het niet expres, maar het worden toch elke keer weer emotracks. Ach, rock 'n roll is een overschat begrip.” 

Om maar even bij de romantiek te blijven: het duo ontmoette elkaar zoals geliefden elkaar wel eens vinden. “Ik draaide regelmatig in 11”, vertelt TJ Kong. “Op een gegeven moment heb ik Olaf Boswijk van 11 gevraagd of hij nog iemand wist waarmee ik samen kon werken. Hij stelde me voor aan Nuno.” “Een dag later draaide ik voor James Holden in Doornroosje, en Erwin was daar ook”, vertelt Dos Santos. “Na afloop hebben we samen biertjes gedronken. Van het een kwam het ander.” Dat ander was Circus Bells, een cover van Robert Armani die min of meer voor de grap in elkaar geknutseld werd, maar in vruchtbare aarde viel. “Nuno plugde hem bij Sasse, ik bij Michael van Compost. Sasse vond het in eerste instantie niets, Michael wilde het direct uitbrengen. Een dag later bedacht Sasse zich, maar was hij te laat.”

Echt op de kaart kwam het duo te staan met Merging, een track waarop veteraan Robert Owens zingt. De track staat ook op After Dark, My Sweet, maar wel in een nieuwe versie. Op het album zijn meer vocalisten te vinden, en het wisselt snelle en langzame tracks af. Ze hebben opvallend veel dynamiek, wat zich het best laat uitleggen aan de hand van de track Tranentrekker, die in bijna negen minuten opbloeit van melancholisch tot euforisch. “Tranentrekker is een vrolijke plaat, maar wel met een emotionele lading”, zegt Dos Santos. “De titel ontstond bij toeval. Iemand zei: 'hé, wat een tranentrekker.'”

Toeval speelt in het hele album een factor, maar misschien is de term intuïtie beter. “De tracks zijn los van elkaar tot stand gekomen, maar wel steeds meer naar elkaar toe gegroeid”, zegt Dos Santos. “Het is allemaal een beetje per ongeluk ontstaan, maar uiteindelijk hebben we heel serieus aan het album gewerkt”, vult TJ Kong aan. “Het moest echt een album worden. Niet eerst anderhalve minuut alleen maar een hi-hat, maar tracks die mooi in elkaar overlopen. Er zit enorm veel werk in de arrangementen. Waar veel dansmuziek toewerkt naar een climax, bouwen wij een track soms in het tweede deel juist af. Je moet jezelf bewust zijn van je comfort zones, en daar vervolgens wegblijven.”

Ritmesectie, dat klinkt niet als de taal van producers, maar als het idioom van muzikanten. Dat bevalt het duo wel. “Ik heb in de jaren negentig al een paar houseplaten uitgebracht op een Engels label”, vertelt TJ Kong, “Voornamelijk onder de naam Max 404. Op een gegeven moment ging dat label failliet en belandde een aantal releases letterlijk bij iemand onder het bed. Tegelijkertijd was ik rond de eeuwwisseling wel zo'n beetje klaar met dance. Er was te veel formule-achtige techhouse, te weinig ruimte voor melodieën.”

Die ruimte moet je soms zelf creëren, ondervond Nuno Dos Santos. Hij organiseert samen met Patrice Bäumel dansavond 360, eerst in 11, vervolgens in Trouw. “In het begin was 360 een verliesgevende avond. Maar we kregen wel enorm enthousiaste reacties van het publiek, ook over de cd'tjes die we uitdeelden. Elke editie maakten we een exclusieve mix, waar we er honderd van uitdeelden op het feest.” Een goed moment voor TJ Kong om weer aan te haken. “Een paar jaar later ontstond er inderdaad weer veel meer ruimte voor. Voor een toch behoorlijk melodieuze track als Rej van Ame (2005) liepen mensen wel warm. Als er één moment was om terug te keren naar de dance met een nieuwe naam, dan was dit het.” 

After Dark, My Sweet van TJ Kong & Nuno Dos Santos verschijnt op Compost Black/NEWS. Je kunt het album beluisteren op de site van het label.