De tourmanager van Corey Woods a.k.a. Raekwon, solorapper en oerlid van de vermaarde Wu-Tang Clan, reageert niet meer op mails, heeft zijn nummer niet doorgegeven en zit niet in de lobby van het hotel. Na wat overreding belt de receptioniste één voor één de gereserveerde hotelkamers op naam van de rapper. Bij de laatste geeft ze plotseling de hoorn. De stem klinkt diep en slaperig: “Dit is Rae, ben je alleen? Kom maar naar boven.”

Raekwon bracht onlangs zijn vierde soloalbum Only Built For Cuban Linx II uit. De plaat gaat verder waar deel I veertien jaar geleden begon: een rauw en donker conceptalbum over criminaliteit, maffia heroïek en de keerzijde van status. Unaniem wordt de plaat geroemd om de vlijmscherpe teksten en flow van Rae en de muziek van onder meer RZA, Dr. Dre en de inmiddels overleden J-Dilla.

Aan het einde van de lange gang op de bovenste etage van het hotel staat een deur op een kier. De suite is volledig donker. Uit de kamer klinkt de herkenbare bromstem van Raekwon: “Doe de deur achter je dicht, naast je zit een lichtknop.” Midden in de kamer ligt de lijvige Amerikaan onderuitgezakt in een fauteuil. Hij heeft enkel een boxershort en een afgedragen T-shirt aan. Op zijn hoofd een grote koptelefoon terwijl de dvd van de nieuwste Star Trek film op staat.

“Wat kom je doen? Een interview? Ben je mijn manager niet tegen gekomen? Hmm okay, je hebt tien minuten. Ik ben net aangekomen en wil graag even relaxen voordat ik zo op moet.” Tijdens het gesprek klinken op de achtergrond geluiden van special effects uit de film. Het doet denken aan de kung-fu filmsamples die Wu-producer RZA door al zijn producties gooit. Een vreemde gewaarwording. Bij mijn eerste vraag heeft Woods de microfoon al afgepakt. Hij houdt hem schuin boven zijn mond wanneer hij praat. Zijn ogen blijven gericht op het grote televisiescherm.


Waarom duurde het zo lang voordat Only Built For Cuban Linx II uit kwam?

“Een meesterwerk maken is niet gemakkelijk. Je gaat het niet even afraffelen. Ik had dit zeker niet vlak na het uitkomen van deel I kunnen maken (1995 red.), dat waren andere tijden. Ik wilde hier de tijd voor nemen en heb ondertussen opgetreden en allerlei zaken opgezet om te overleven. Ondertussen ben ik wel constant bezig geweest met deze formule, het was zwaar en hard werken.”

Je hebt veel gezeur gehad met labels, sample clearances etc dat moet frustrerend zijn wanneer het jaren door blijft zeuren.

“Ik heb heel veel tijd gestoken om de juiste productie voor elkaar te krijgen. Wanneer je aan een album werkt waar zoveel van verwacht wordt, doe je geen compromissen. Het is een andere tijd, hiphop is niet meer wat het was toen wij onze entree maakten. Ik heb de tijd genomen goed te analyseren waar de kracht van onze entree veertien jaar geleden in zat en uitgezocht wat ik daar anno nu tegenover zou kunnen zetten. Ergens is het gewoon alles geven in de studio, maar je moet wel achter de muziek staan. Ik heb RZA kunnen betrekken, maar hij is een druk man. Ik wist dat ik niet zijn volledige aandacht voor dit project zou hebben. Ik respecteerde dat, hij heeft zijn eigen projecten. Maar met de tijd heb ik het plaatje rond gekregen. Een waar artiest laat zich niet opjagen, al kost het hem tien jaar om zijn beste album te maken.”

Op welk moment wist je dat die plaat daar was?

“Ongeveer acht maanden voordat de plaat uit kwam, wist ik dat we op de juiste weg zaten. Ik wilde niet alleen de mening van mijn eigen team horen, maar ook die van de Wu-familie. Iedereen stond achter de ingeslagen weg.”

Artiesten zeggen vaak dat ze graag de jaren tussen hun debuut en de nieuwste plaat hadden overgeslagen. Dat ze meteen de grote stap hadden gezet. Hoe kijk je zelf naar de veertien jaar tussen deel I en II van Cuban Linx?

“Het is niet zo dat ik stil heb gezeten in de tussentijd. Ik had andere projecten, deed featurings, heb andere platen gemaakt, 8 Diagrams, mixtapes, onuitgebrachte muziek. Cuban Linx II is een conceptalbum dat verder gaat waar mijn eerste soloalbum begon. Tegelijkertijd heb ik ook veel gereisd om andere artiesten en bewegingen te steunen. Het gaf me de tijd om na te denken waar ik met deze plaat heen wilde. Je weet dat God je zal laten weten wanneer de tijd daar is om te pieken.”

Op welke manier ben je zelf gegroeid in die veertien jaar?

“Op zoveel vlakken. Toen we in deze wereld stapten gebruikten we onze kop niet. We hadden talent maar wisten niets van de zakelijke kant. Nu ben je een man geworden en kun je terugkijken waar je destijds fouten maakte. Ik ben nu een zakenman. Tegelijkertijd blijf ik hardcore. Ik ga heel diep wat betreft rap en zal altijd voor de underground blijven ook al heb ik succes. De straat is mijn publiek.”

Zijn er andere zaken in het leven waar je zo gepassioneerd over bent als muziek?

“Mijn familie, mijn zaak, succes en het succes ook delen met anderen. Ik geef anderen de kansen die ik zelf ook heb gehad. Als de mensen om jou heen succes behalen, straalt dat ook weer op jou af. Niemand in deze wereld kan het alleen af daarom omring ik mezelf met knappe koppen en harde werkers.”

…en dan breng je Cuban Linx II uit, naar eigen zeggen een meesterwerk. Neem je nu even een stap terug of ga je ook net zo makkelijk weer door met volgende projecten?

“Het werk gaat door. Ik wilde de fans laten zien dat ik nog steeds een relevante mc ben. Al sta ik op meer dan vijftig albums, ik heb pas vier soloalbums uitgebracht. Er ligt dus nog genoeg werk op me te wachten. Rae is nog steeds de eerste die ’s ochtends opstaat en de laatste die naar bed gaat. Dan heb ik ook nog de verantwoordelijkheid voor mezelf, mijn familie, mijn bedrijf en mijn fans. Het zal niet meer gebeuren dat het zo lang stil om mij is.”

Je bent geëngageerd en houdt je ogen open. Over enkele maanden is jouw nieuwe president een jaar in functie. Zie jij je land al veranderen?

“Ik vind dat je daar moeilijk iets over kan zeggen. Veranderingen vinden niet van de ene op de andere dag plaats. Daar is Obama ook heel eerlijk over. Classics ontstaan niet zomaar, succes ontstaat niet zomaar dus dat kun je ook niet verwachten van veranderingen in een land.”

…maar je hebt vertrouwen?

“Uiteraard. Vertrouwen is één van de peilers van mijn bestaan, naast liefde, vrede, geluk, vrijheid en gerechtigheid. Die waarden gaan voor alles, ook voor het artiestenbestaan.”

Wat mij betreft hebben jij en DOOM dit jaar de beste hiphopalbums uitgebracht. Wat zegt het over het huidige niveau van hiphop dat twee veteranen met deze eer strijken?

“Hiphop is een bedrijf geworden. Men rent achter populariteit en succes aan, maar dat is maar de helft van het plaatje. Iedereen wil beroemd zijn en veel platen verkopen, waar het eigenlijk over het maken van kunst zou moeten gaan. Verder kunnen kijken dan dat hitje en een tijdloos product maken. Een album maken, is meer dan op elk nummer de boss of de pimp spelen. Van de tien hiphopliefhebbers noemt acht zichzelf rapper. Maar perfectionisme en keihard werken lijken niet meer belangrijk in hiphop. Iemand doet iets nieuws en de rest rent er achteraan. Neem auto-tune: T-Pain was er succesvol mee en ineens zit iedereen aan de auto-tune. Step off the next man's dick and do your own shit.”

“Nog zoiets: waar zijn de vrouwelijke mc’s? Het is tijd voor een nieuwe Salt-N-Pepa. Maar ik zie de getalenteerde vrouwen ook niet hoor. What’s going on with the bitches in the game? Foxy Brown, Lil’ Kim…waar is de volgende? Misschien neem ik rap wel te serieus, maar volgens mij moeten we deze fase afsluiten en van hiphop weer iets creatiefs maken. Mensen met passie voor rap; creatieve kunstenaars die zich niet druk maken om hoeveel geld ze verdienen.”

Dus eigenlijk zeg je ook: al zou ik willen, ik kan nog niet met pensioen?

“Ik heb nog geen plannen om te stoppen. Ik wil nog steeds beter worden. Cuban Linx II bewijst dat echte, rauwe hiphop nog steeds geliefd is. Iets waar de grote labels niet meer in geloven. Maar geloof me, ik run nu mijn eigen indielabel, ik verdien nu meer dan ik met al mijn vorige platen heb gedaan. Maar veel belangrijker: Er ontstaat weer waardering voor echte hiphop; rauwe beats, puur talent en creativiteit."


Een kwartier later dan van tevoren afgesproken geeft de artiest de microfoon terug. “Check die gast, hij neukt die groene chick.” Raekwon blijkt Star Trek goed gevolgd te hebben. “Ik ga douchen, moet volgens mij zo spelen. Zie ik je daar? Aight. Doe de lichten uit en de deur achter je dicht.” Die avond geeft Raekwon een sterke show met voornamelijk materiaal van beide Cuban Linx delen.

Beluister nu Only Build For Cuban Linx II op de Luisterpaal