Een ballad. Wie had dat ooit gedacht? Sterker nog: drie ballads staan er op Running With The Beast, het tweede album van zZz. Amanda, dat met zijn langzaam wegstervende mondharmonica een hoog Ennio Morricone-gehalte heeft, het druggy Angel en het dromerige slotstuk Islands. Je hebt van die bands die genoegen nemen met een tweede plaat die net zo klinkt als de eerste, maar dan alleen een klein beetje minder. Dat nooit, moet zZz gedacht hebben. Running With The Beast is een ambitieuze verzameling stijloefeningen, samengebald tot een sterk tweede album.

Die ballades zijn natuurlijk geen tranentrekkers waarmee je stadions vol trekt. Maar zZz stond tot nu toe toch vooral bekend als rauwe, energieke band. Drie jaar terug verscheen Sound Of zZz. Het was zo’n debuutalbum waarvan je je afvroeg waarom niemand het eerder gemaakt had. Duo’s kent de popmuziek al decennia, ook in de garagerock, maar de combinatie van drums en overstuurde orgels klonk uniek en opwindend. Dat vond men ook buiten Nederland. Toen Sound Of zZz uitkwam, was de band op tour in Amerika.

Met alleen opwinding wil zZz niet langer genoegen nemen. Running With The Beast moet een extra laag aanbrengen in de sound van zZz. Dat zit hem in meer variatie, een rijker geluid, meer verschillende emoties en verwijzingen naar muzikale voorbeelden. Running With The Beast is, korter gezegd, een poging om het geluid van zZz meer cachet te geven. Een duur woord voor een sleazeband, maar dat past bij een groep die zijn vocabulaire uit wil breiden.

In de basis is niet veel veranderd: het duo beperkt zich nog altijd tot drums en toetsen. Maar binnen die beperkingen worden alle hoeken opgezocht, en af en toe wordt er wat gesmokkeld. Zo klinkt over de stem van Björn Ottenheim meer galm dan voorheen, heeft Daan Schinkel zijn verzameling synthesizers hoorbaar uitgebreid en duikt ineens een ritmebox op. Het titelnummer krijgt een uitbundig psychedelisch slot. Op zijn best is zZz als het zijn luisteraar meetrekt in een sleaze-discogroove, smerig maar sensueel, geil met klasse. Zoals in opener Lover, het beste dat zZz ooit maakte. Of het hypnotiserende Grip, dat we al kenden van de trampoline-clip.

Het experiment pakt niet altijd goed uit. Zo slaat de meter op Loverboy met zijn vrouwelijke falsetto vs testosteron bromstem theater en zijn corny handclaps net wat te veel uit naar de camp-kant. Het tweede deel van de plaat – dat gemiddeld een veel lager tempo heeft dan het eerste – is meer interessant dan goed. Maar als geheel is Running With The Beast voor zZz zonder twijfel een stap vooruit.

Running With The Beast komt uit op Excelsior/V2. zZz speelt woensdag 5 november in Desmet. 3VOOR12 zendt dat optreden vanaf zaterdag 8 november elke avond om 19:00 uur uit als Concert van de Week. Running With The Beast is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.