“Bij dit nummer gooien in Engeland altijd alle meisjes hun slipje op het podium!”, riep zanger Matt Bowman van The Pigeon Detectives twee jaar geleden op London Calling. Het vrouwelijk deel van het publiek was voorbereid en aan het eind van het nummer lag het podium vol met bh’s en onderbroekjes. Grote, kleine, met kant, alle mogelijke cupmaten. Je kunt veel van The Pigeon Detectives zeggen, maar niet dat ze hun publiek onvoldoende getraind hebben. “Correct!”, zegt Matt Bowman nu. “Maar tegenwoordig doen we dat niet meer. Nu vragen we ze geld en sigaretten naar ons te gooien, daar hebben we meer aan.” Hij trekt zijn gezicht in de plooi en zegt bloedserieus: “Mensen die nu naar onze optredens gaan, herinneren zich de liedjes en de band.”

Pardon? Gelieve geen slipjes meer te gooien? De jonge honden uit Leeds zijn toch niet serieus geworden? De grote kracht van de band is een tomeloze energie, directe hits en toegankelijke teksten. Zo braken ze ruim een jaar geleden door met hun debuutalbum Wait For Me. Het zijn vijf vrienden, die elkaar al jaren kennen, bier met elkaar drinken en samen videogames spelen. Waarom zouden die ineens het gooien van sexy lingerie niet meer op prijs stellen? Er blijkt een aap in de mouw te zitten. “Het was onschuldig vermaakt, tot een groot Brits blad schreef dat we de meest seksistische band van Engeland waren”, zegt gitarist en songschrijver Oliver Main. “En je wilt natuurlijk niet net als Tom Jones alleen bekend zijn vanwege het ondergoed dat je naar je hoofd krijgt.” “We hebben een dikke huid”, zegt Bowman. “Het deed ons niet echt wat. Maar het leek wel een campagne tegen ons.” Maar zijn het nou seksisten, die Pigeon Detectives? “Nope, absoluut niet!”

Het is misschien wat kinderachtig om meteen over die slipjes te beginnen, maar een ding staat vast: The Pigeon Detectives maken fysieke muziek. Ze zijn niet de enige: Britse bands hebben de laatste jaren een nieuw soort energie in de popzalen gebracht. Stond je eind jaren negentig meestal rustig naar een optreden te kijken, het publiek van bands als The Pigeon Detectives gaat anderhalf uur helemaal los. “Je hebt voor 50 procent gelijk”, zegt Bowman. “Ik herinner me de eerste keer dat ik naar Oasis ging, in de jaren negentig. Van de voorste tot de achterste rij stonden 10.000 mensen te springen. Ik heb een schoen verloren, mijn shirt, er werd aan mijn haar getrokken, bier over mijn hoofd gegooid. Maar ik snap wat je bedoelt. Naar sommige bands in de jaren negentig stond iedereen rustig te kijken. Misschien hebben bands de lat wel hoger gelegd. Bands die live goed zijn, stijgen in achting. Daar komt ook een deel van ons succes vandaan. Al kun je bij ons ook achterin de zaal alleen je voet meebewegen. Ik vind het wel te gek dat mensen helemaal uit hun dak gaan op onze muziek. Het geeft The Pigeon Detectives net die extra tien procent.”

Ook het kwajongensachtige van die onderbroekenrage is niet zomaar uit de lucht gegrepen. Matt onthult dat hij tegenwoordig met enkele bandgenoten aan golf doet, maar verder houden ze de jeugd hoog in het vaandel. Het slotnummer van het nieuwe album Emergency, ‘Everybody Wants Me’ begint met de nostalgische zinnen: “I remember when we were young. Things were easy, we had such fun.” “Zodra je 18 wordt, voel je je ineens volwassen”, zegt Oliver Main. “Je hebt ineens verantwoordelijkheid, terwijl je je eerst alleen maar zorgen hoefde te maken over je huiswerk en het voetbalteam. Je wordt dan vanzelf nostalgisch over de tijd dat je vijf was.”

Is vijf de ideale leeftijd? “We hebben elkaar ontmoet toen we een jaar of vijf waren”, zegt Bowman. “Dus wat dat betreft was het een goede tijd. Maar je mocht niet drinken, geen auto rijden.” “Aan de andere kant”, vindt Main. “Je had ook geen behoefte aan seks,dus je hoefde ook geen moeite te doen om het te krijgen.” “Er is een officieel onderzoek gedaan, waaruit blijkt dat 17 de ideale leeftijd is. Dat is dus gewoon een feit. Maar ik ben het met Ollie eens. Ik ga liever terug naar de tijd dat je nog naïef was en niet al te veel over de wereld wist.”

Een zorgvuldig geformuleerde mening over de situatie in Tibet heeft voor The Pigeon Detectives geen prioriteit. “We zullen niet op een dag wakker worden en opeens over oorlog en hongersnood schrijven”, zegt Bowman. “Maar ik vind het ook naïef om liedjes over liefde en relaties af te doen als gemakkelijk. Het is moeilijker om eerlijk weer te geven wat er in je hart en in je hoofd gebeurt, dan om over iets te schrijven dat buiten jezelf staat.” “Inderdaad”, zegt Main. “Ik ben nu een boek aan het lezen over Bob Dylan. Die pakte vaak ook maar gewoon de krant. De woorden in een artikel kwamen soms letterlijk in zijn liedjes terecht. Ik zeg niet dat dat gemakkelijk is, maar dat moeten wij ook kunnen. Toch op zijn minst zo goed als hij!"

Emergency van The Pigeon Detectives is verschenen op Vital/V2. The Pigeon Detectives spelen 12 juni in de Melkweg in Amsterdam. 3VOOR12 neemt dat concert op en zendt het vanaf 21 juni uit als Concert van de Week op 3VOOR12TV/CENTRAL.