Al zijn de recensies van haar nieuwste album Changing Of The Seasons overwegend lovend, Ane leest zo nog maar zelden. “Als iedereen op zijn werk constant gerecenseerd zou worden, zou men gek worden. Dat geldt ook voor muzikanten. Ik lees niet meer alle recensies omdat ik simpelweg niet constant met mijn werk bezig wil zijn.” Ane Brun is stellig in de verdediging van haar keuzes. Zoals ze ook duidelijk is over haar toekomst. Als het geslacht Brun wordt uitgebreid, zal Ane ook een stap terug doen. Sowieso ziet ze zichzelf niet meer jaar in jaar uit touren. “Ik ben de laatste vijf jaar maar één keer op vakantie geweest. Natuurlijk is het leuk om te reizen voor optredens, maar het is werk geworden. Leuk werk, maar een weekend struinen in Amsterdam zit er op dit moment niet in.”
We hoeven geen medelijden te hebben met de Noorse zangeres die in Zweden een tweede thuis heeft gevonden. Het gaat goed met haar carrière. Ze heeft voor Changing Of The Seasons met geweldige muzikanten en producers gewerkt. Ze heeft geen hijgend label in de rug, want is haar eigen labelbaas én is de onrustige ontdekkingskriebel kwijt. “Het klinkt heel suf, maar als ik nu een paar dagen vrij ben, blijf ik liever thuis. Misschien naar het platteland.”
Toch piekert Brun er niet over om zich alleen nog maar te richten op haar label. Vergis je niet, ze zou het zonder probleem kunnen. Achter het lieve blonde koppie zit een potentiële strenge zakenvrouw, maar er zou iets gaan knagen. Bovendien is Brun bang om cynisch te worden van de rol van directeur. “Het mooie van mijn vak is dat ik mag balanceren tussen mijn intellect en gevoel. Voor een melodie probeer ik bewust mijn hoofd uit te schakelen, maar het schrijven van een tekst is gewoon hoofdwerk; puzzelen met woorden en zinsconstructies, en dan moet het ook nog gezongen kunnen worden.”
Achter de zalvende liedjes van Brun zitten veel persoonlijke strubbelingen en overpeinzingen. Toch richt ze haar engagement voorlopig nog alleen op het alledaagse, een politiek statement durft ze (nog) niet aan. “Politiek en maatschappelijke thema’s spelen een belangrijke rol in mijn leven, maar ik schrijf er geen nummers over. Als ik zou willen, zou ik mijn bekendheid kunnen gebruiken om invloed uit te oefenen. Ik denk dat ik op dit moment niet voldoende kennis en bagage heb om mijn mening in een nummer te verwerken.” Maar toen je je eerste nummer over de liefde schreef, wist je hier toch ook nog niet alles vanaf? “Dat is iets anders. Je hebt toch een verantwoordelijkheid naar je publiek toe. Ik praat niet over onderwerpen waar ik niets vanaf weet.”
We hoeven geen medelijden te hebben met de Noorse zangeres die in Zweden een tweede thuis heeft gevonden. Het gaat goed met haar carrière. Ze heeft voor Changing Of The Seasons met geweldige muzikanten en producers gewerkt. Ze heeft geen hijgend label in de rug, want is haar eigen labelbaas én is de onrustige ontdekkingskriebel kwijt. “Het klinkt heel suf, maar als ik nu een paar dagen vrij ben, blijf ik liever thuis. Misschien naar het platteland.”
Toch piekert Brun er niet over om zich alleen nog maar te richten op haar label. Vergis je niet, ze zou het zonder probleem kunnen. Achter het lieve blonde koppie zit een potentiële strenge zakenvrouw, maar er zou iets gaan knagen. Bovendien is Brun bang om cynisch te worden van de rol van directeur. “Het mooie van mijn vak is dat ik mag balanceren tussen mijn intellect en gevoel. Voor een melodie probeer ik bewust mijn hoofd uit te schakelen, maar het schrijven van een tekst is gewoon hoofdwerk; puzzelen met woorden en zinsconstructies, en dan moet het ook nog gezongen kunnen worden.”
Achter de zalvende liedjes van Brun zitten veel persoonlijke strubbelingen en overpeinzingen. Toch richt ze haar engagement voorlopig nog alleen op het alledaagse, een politiek statement durft ze (nog) niet aan. “Politiek en maatschappelijke thema’s spelen een belangrijke rol in mijn leven, maar ik schrijf er geen nummers over. Als ik zou willen, zou ik mijn bekendheid kunnen gebruiken om invloed uit te oefenen. Ik denk dat ik op dit moment niet voldoende kennis en bagage heb om mijn mening in een nummer te verwerken.” Maar toen je je eerste nummer over de liefde schreef, wist je hier toch ook nog niet alles vanaf? “Dat is iets anders. Je hebt toch een verantwoordelijkheid naar je publiek toe. Ik praat niet over onderwerpen waar ik niets vanaf weet.”