Room Eleven bestaat uit muzikanten van het Utrechts conservatorium die elkaar ontmoetten via een briefje op het prikbord aldaar. Het vijftal maakt jazzy muziek, met elementen van pop en blues. Hun nog bescheiden oeuvre heeft hen al diverse prijzen opgeleverd. Door de aard van hun muziek lijken ze een geschikte keuze om op te treden in de St. Stevenskerk. De band begint het optreden met vooral rustige, verstilde liedjes en krijgt de bomvolle kerk muisstil. Helemaal op hun gemak lijken ze zich echter niet te voelen. Op het moment dat het vijftal het wat meer uptempo nummer ‘I wanna be your guitar’ inzet komen publiek en band pas echt los. Het is duidelijk dat de band het vooral moet hebben van de springerige en frisse liedjes van hun debuutplaat ‘Six white russians and a pussycat’. Room Eleven en in het bijzonder zangeres Janne Schra komen dan gewoon het best uit de verf. Hierna mag het publiek nog meedoen met het nummer ‘Seeds’, wat de nodige hilarische taferelen oplevert. Zo doet het ‘hooliganvak’ in de kerk een goede poging het wereldrecord laag zingen te verbeteren. Room Eleven zet uiteindelijk een goed en leuk optreden neer. Het vrolijke werk komt het beste over. De band zal nog een beetje moeten groeien om ook met hun stille, serieuzere werk echt te imponeren.