Album van de Week (15): The Kooks

Konk is een ambachtelijk gesmeden hitalbum

Als je ijzersterke hits als Naive en She Moves In her Own Way op je naam hebt staan en van je debuutalbum meer dan twee miljoen exemplaren verkoopt, dan wil iedereen eigenlijk alleen maar weten: kunnen The Kooks er nog zo een maken? Ja is het antwoord. The Kooks is een hitmachine.

Konk is een ambachtelijk gesmeden hitalbum

Als er van je debuutalbum Inside In/Inside Out met ijzersterke popsongs als Naive en She Moves In Her Own Way wereldwijd meer dan twee miljoen exemplaren zijn verkocht, je op het podium meisjes met elke beweging die je maakt tot wanhoop drijft en zelfs een stap naar rechts tot een aardverschuiving leidt. Dan is de druk bij het maken van de opvolger groot. Het succes van het debuut wil je evenaren, het liefst nog overstijgen. Je wilt niemand teleurstellen. En ook fans wachten gespannen af. Was Inside In/ Inside Out alles wat The Kooks in huis had, een zogenaamde lucky shot? Of lukt het ze om met opvolger op hetzelfde niveau te blijven? Iedereen kan opgelucht ademhalen. Met Konk bewijst The Kooks de ambacht van het smeden van een goed popliedje te bezitten.

The Kooks bouwt met Konk voort op het geluid van Inside In/ Inside Out: twaalf aanstekelijke popliedjes met invloeden uit ska en reggae. Natuurlijk is er wel wat veranderd. Zo kent Konk duidelijk een voller geluid en er is meer ruimte gemaakt voor gitaarsolo’s. The Kooks klinkt bij vlagen zelfs als een echte klassieke rockband. Zo klinkt opener See The Sun krachtig, evenals Do You Wanna dat eindigt in een klassieke rock climax. Maar The Kooks neemt ook gas terug, zoals op het rustig en behouden Gap. Die afwisseling maakt van Konk een dynamisch album. De single Always Where I Need To Be kan zich heel goed staande houden naast hitsingle Naive. Maar misschien lukt de niet-single Mr. Maker misschien nog wel het meest de rug recht te houden. Het nummer dat leunt op de akoestische gitaar klinkt onbezorgd, luchtig en vooral vrolijk. Het wordt deze zomer een gegarandeerde festivalhit.

Ook op Konk bezingt Luke Pritchard met zijn onmiskenbare Britse accent de liefde. Vaak vol zorgen en twijfel, maar soms ook zelfverzekerd zoals op Do You Wanna waar Pritchard overtuigd is van zijn sexappeal. Ook daar verrast The Kooks dus niet. Maar waarom zouden ze ook? Door de voorhoede van vernieuwende muziek zal Konk ongetwijfeld afgedaan worden als oninteressant. Maar dat is ook niet de manier waarop naar dit album geluisterd moet worden. Popliedjes maken is een ambacht. Ze moeten je mee kunnen nemen, een goed gevoel kunnen geven. The Kooks heeft met dit album aangetoond dat ze die bezitten. Je merkt in alles dat dit viertal plezier heeft in de muziek die ze maken. Dat gecombineerd maakt het van de band een hitmachine.

Konk staat tijdelijk in de Luisterpaal