Ontbijten bij Sigur Ros, op de koffie bij Bjork en een neut pakken met Mugison. Het moet een gezellige boel zijn op het knusse muzikanteneiland Ijsland. En anders is er nog altijd de imponerende natuur om je te laten inspireren. "Dat beeld klopt wel een beetje", meent Múm-frontman Gunnar Om Tynes, terwijl hij zijn pakje accijnsvriendelijke Griekse sigaretten opzij schuift. "We noemen het gekscherend wel eens The Band Of Iceland: een creatieve gemeenschap, die elkaar helpt. Maar dat die natuur Ijslandse muziek zo beinvloedt is te makkelijk gesteld."

De IJslandse band Mum zoekt weer eens de grenzen van de popmuziek op hun nieuwe album Go Go Smear The Poison Ivy. Vage melodieen, raadselachtige arrangementen en structuren die geen rekening houden met de geschreven wetten van de popmuziek. Maar mooi is het zeker. Is het pop? Met een: "Wat wel en wat niet pop is, is weer anders dan vijf jaar terug, laten we hopen dat onze muziek ooit popmuziek zal zijn" hult Gunnar zich in vaagheden. Om dan vervolgens een ontkennend antwoord te geven.

"We kiezen niet voor de makkelijkste, maar voor de leukste weg door onze gastmuzikanten alle ruimte te geven", licht Gunnar toe. "We volgen het liedje totdat het af is - net als het koken van soep: steeds maar weer proeven of het al op smaak is." Voer voor de koptelefoon dan? "Ja en nee...". Gunnar mixt niet af in de koptelefoon, maar geeft toe dat er met oordoppen op meer te horen valt van de details in hun muziek.

Ook dit keer weer lijkt het of de Ijslandse versie van het Engelse woordenboek niet helemaal up-to-date is. Wat betekent nu een songtitel als Marmelade Fire? Staat hun boterham met jam soms regelmatig in de fik? "Soms denken fans dat het ons om verborgen hints gaat", lacht Gunnat. "Nee, het is poetisch bedoeld. Het gaat ons er om de luisteraar met zijn gedachten een bepaalde richting op te sturen...". Hmm.

Dan gaat Gunnars telefoon af. De ringtone lijkt wel een zigeunerwijsje. "Ik ben een grote fan van gitarist Django Reinhardt", bevestigt Gunnar. "In mijn hoofd en in mijn hart ben ik meer een zigeuner. Ik ben totaal niet materialistisch. Wanneer ik een goed boek heb gelezen, geef ik het weg, zodat een ander er nog plezier van heeft. Ik ben eigenlijk een Ijslandse zigeuner!".

Luister naar het interview van Menno Visser met Gunnar Om Tynes van Mum.