Vol bescheidenheid weet Jacco de Greeuw van Johan het te brengen. “We hebben twee maanden even niks, afgezien van wat kleine dingetje af en toe. Om even wat rust te hebben zodat ik met nieuwe dingen bezig kan zijn, liedjes kan schrijven.” Twee van die ‘kleine dingetjes’, die hij zo onderkoeld noemt, zijn optredens in New York. “Daar hebben we twee weken geleden gespeeld voor mensen die ons nog kenden van de eerste plaat. Die waren altijd nog geïnteresseerd gebleven en vonden de nieuwe plaat goed. Hij komt ook uit in de VS, wanneer weet ik nog niet.”
Bij de twee optredens was het bepaald geen volle bak. “Je speelt voor een man of dertig en daartussen zitten veel platenbonzen en journalisten.” Stressvol vond hij dat niet, daar is hij veel te nuchter voor. “Je moet geen gouden bergen verwachten, maar ik wil het graag nog een keer proberen.” Ook voor Johan lonkt de jongensdroom om door de VS te touren. “Al zijn het vaak shitholes waar je speelt, het is de bakermat van de rock ‘n’ roll. Al onze helden komen er vandaan.”
Daarbij vindt De Greeuw het een luxe om in de VS onbevangen te kunnen spelen, niemand kent hen daar immers. Dat is wel anders in Nederland, zeker tijdens hun laatste tour. “Het leukste was dat de shows steeds meer publiek trokken, je zag het groeien. Met als hoogtepunt dat je in een uitverkocht Paradiso staat, dé poptempel van Nederland. Dan voel je je een kind en denk je: ‘wow, dat ik hier sta’.”
Hij heeft vooral genoten van het afgelopen jaar. “Daarom gaan we ook weer op festivals spelen, het clubcircuit is toch meer hit ’n run.” Ondertussen is hij bezig met liedjes schrijven. “Als het aan mij ligt komt er volgend jaar een nieuwe cd uit, daar ga ik voor zorgen.” En als het nodig is gaat de band hem regelmatig een schop onder zijn kont geven, zodat de cd niet zo lang op zich laat wachten als THX JHN. “Vijf jaar wachten op een plaat is wel een beetje debiel.”
Bij de twee optredens was het bepaald geen volle bak. “Je speelt voor een man of dertig en daartussen zitten veel platenbonzen en journalisten.” Stressvol vond hij dat niet, daar is hij veel te nuchter voor. “Je moet geen gouden bergen verwachten, maar ik wil het graag nog een keer proberen.” Ook voor Johan lonkt de jongensdroom om door de VS te touren. “Al zijn het vaak shitholes waar je speelt, het is de bakermat van de rock ‘n’ roll. Al onze helden komen er vandaan.”
Daarbij vindt De Greeuw het een luxe om in de VS onbevangen te kunnen spelen, niemand kent hen daar immers. Dat is wel anders in Nederland, zeker tijdens hun laatste tour. “Het leukste was dat de shows steeds meer publiek trokken, je zag het groeien. Met als hoogtepunt dat je in een uitverkocht Paradiso staat, dé poptempel van Nederland. Dan voel je je een kind en denk je: ‘wow, dat ik hier sta’.”
Hij heeft vooral genoten van het afgelopen jaar. “Daarom gaan we ook weer op festivals spelen, het clubcircuit is toch meer hit ’n run.” Ondertussen is hij bezig met liedjes schrijven. “Als het aan mij ligt komt er volgend jaar een nieuwe cd uit, daar ga ik voor zorgen.” En als het nodig is gaat de band hem regelmatig een schop onder zijn kont geven, zodat de cd niet zo lang op zich laat wachten als THX JHN. “Vijf jaar wachten op een plaat is wel een beetje debiel.”