Goud Graven: CocoRosie, The Hunches en McLusky

Van Suicidal Birds moet het explosief zijn

Suicidal Birds staat heus wel vrolijk in het leven. Al zou je dat misschien niet zeggen met een nieuwe plaat die de titel Versus Life draagt. Ter ere van dit album en het goede humeur duiken Jessie en Chay de 3VOOR12-archieven in om goud te graven. Niet verwonderlijk hebben ze een voorkeur voor explosieve punk en garagebands, maar ook voor het niet minder heftige CocoRosie.

Van Suicidal Birds moet het explosief zijn

Het is bepaald geen vrolijke boel op de nieuwe plaat van het Friese Suicidal Birds. Wederom staat het zielige vogeltje met de strop om de nek prominent op de hoes van het energieke, lawaaiige Versus Life. Een greep uit de songtitels: No Way, No Use, No Summer. Toch zijn Jessie (gitaar/zang) en Chay (bas/zang) juist heel vrolijk. "We zijn ontzettend in onze hum." Dat vijf titels op Versus Life beginnen met het woordje ‘no’ is volgens Chay (bas/zang) puur toeval. “We hadden allemaal liedjes geschreven, legden ze bij elkaar en dachten ‘verrek, er zitten wel veel nummers bij die met 'no' beginnen."

De Suicidal Birds gaan vaak naar de Groningse Vera voor hun concerten en zijn trouwe luisteraars van Club 3 VOOR12. Voor hen het dus geen probleem om vijf opnames te vinden van bands die in de Desmet Studio’s stonden en die ze zelf in Vera of ergens anders hebben gezien. Chay wordt graag overrompeld tijdens heftige concerten. “Dat je na afloop moet bijkomen van wat er zojuist is gebeurd. Dat je met een wattenstaafje even het bloed uit je oren moet halen.” Voor Goud Graven heeft ze een Top 5 samengesteld.

CocoRosie, live op Motel Mozaique, 15-4-2006
“CocoRosie zagen we op een zwoele zondagavond in Vera. Het was niet druk, dus was het superintiem. Alle vijftig mensen die er waren kochten ook hun cd. Al is het natuurlijk geen harde muziek, we vonden het allebei heel heftig. Maar dan dus op een andere manier.”

The Lost Sounds, live in Club 3VOOR12, 23-3-2005
“Soms hoor je iets van een band, dat je meteen denkt, wauw! Dat het meteen klopt. Hoe het klinkt, hoe het eruit ziet en de energie op het podium. Toen we ze bij 3VOOR12 op de radio hoorden, zochten meteen van alles op over die band en kochten we hun cd’s. In EKKO hebben we nog in hun voorprogramma gestaan. Dat was heel bijzonder voor ons. Maar je zal het net zien: ben je helemaal vol van iets en dan bestaat de band opeens niet meer. Jammer.”

Archie Bronson Outfit, live in Club 3VOOR12, 3-5-2006
“Ook deze band hebben we op de radio gehoord en in Vera gezien. Ze hebben erg goede nummers en live is het ontzettend intens. Het gaat er niet zo wild bij ze aan toe op het podium als bij The Lost Sounds. Maar terwijl ze stil staan zie je het zweet op hun voorhoofd staan en de aderen in hun nek zwellen. Zo bezeten zijn ze dan bezig met muziek maken.”

The Hunches, live in Paradiso, 28-9-2004
“De eerste keer dat we ze zagen, vlogen de stukken van het podium zo ongeveer in het rond. Helemaal geweldig. De tweede keer viel het tegen. Die zanger was toen ontzettend zat en ging ook nog eens acteren dat ‘ie vreselijk dronken was. Veel bier drinken en af en toe eens wat in de microfoon blèren. Het was teveel een act geworden, jammer. Maar The Hunches blijft een mooie band.”

McLusky, live in Club Lek, 25-9-2002
“Nog zo’n band die niet meer bestaat, maar waar we wel alle cd’s van kochten toen we ze ontdekten. We hebben ze een paar keer gezien, er ging altijd een enorme bak energie van uit. Die explosiviteit op het podium, daar houden we van. Er moet iets heftigs gebeuren, maar dat hoeft zich zoals bij CocoRosie dus niet altijd in decibellen te uiten.”