3VOOR12 draait (week 11): Melkweg The Max, Dominik Eulberg, Bonnie 'Prince' Billy

De favorieten van de redactie

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks , mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.

De favorieten van de redactie

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks , mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.

Komende week:3VOOR12 Album van de Week
The Horrors - Strange House (Polydor/Universal)

3VOOR12 Single van de Week
1990's - See You at the Lights (Rough Trade/Konkurrent)

3 FM MegahitSnow Patrol - Shut Your Eyes (Polydor/Universal)

Top 10:

1. Melkweg The Max (Arctic Monkeys live, Amsterdam, 10-03)

De zaal op de eerste plaats. (Ron van der Sterren)
Met allure maar toch van de straat, ruimtelijk maar toch intiem, en met alle aandacht voor het podium. (Gerard Walhof)

2. Dominik Eulberg – Heimische Gefilde (Traum / NEWS, release 5 april)
Duitse vogelspotter met zelfspot. (Atze de Vrieze)
Hoe funky kan een specht zijn? (Robert Lagendijk)

3. Bonnie "Prince" Billy live in MC Vredenburg, Utrecht, 13 maart 2007
Laat hem maar alleen, dan is-ie van ons allemaal. (Gerard Walhof)
Wist de avond met verve te dragen. (Thijs Janssen)

4. Fujiya & Miyagi – Transparent Things (Gronland / Rough Trade)
Dat Japanners een vreemd soort humor hebben weten we inmiddels, maar wat te denken van twee Britten die zichzelf voor grap Fujiya & Miyagi noemen? (Atze de Vrieze)
Nu al niet uit de redactiespeler te branden. (Jacinthe Versteeg)

5. The Ponys - Turn The Lights Out (cd, Matador / V2)
Tussen pop en garage met de poten in de sixties en het nu. (Joris Rietbroek)

6. De StropStrikkers – Een dagje filmen in Utrechts Ondiep (15-3-2007)
Poeslief natuurlijk, ondanks die bullterriër. (Robert Lagendijk)
7. Antibalas - Security (ANTI/Epitaph)
Geweldige nieuwe plaat van deze New Yorkse groep. (Niels Post)

8. Bonne Aparte - live in Bitterzoet Amsterdam, 12 maart
Een explosie van twintig minuten. "Geen seconde te kort" zegt collega Robert dan. (Ron van der Sterren)

9. Abassi All Stars - Dub Showcase (Universal Egg/Konkurrent)
De perfecte soundtrack voor de zondag. (Leonieke Daalder)

10. …And You Will Know Us by the Trail of Dead live in Tivoli
Ja hoor, ook in Utrecht kwam het weer goed. (Joris Rietbroek)


De Lijstjes:

NIELS POST DRAAIT:

The Horrors - Strange House (Loog/Universal)

Je kan er wel bizar uitzien en een tot de verbeelding sprekende naam hebben, maar dan moet je wel met de juiste soundtrack erbij komen. En dat doen The Horrors. Donkere griezelplaat die al dan niet met voorbedachte rade doet denken aan The Gun Club en The Cramps.

Trans Am live in EKKO, Utrecht 10 maart 2007
Het kleine broertje van Kraftwerk en Daft Punk zou je Trans Am kunnen noemen. Maar dan gewoon met bas, drums en gitaar. Live altijd de moeite waard.

Antibalas - Security (ANTI/Epitaph)

Geweldige nieuwe plaat van deze New Yorkse groep die ook wel bekend is onder de naam Antibalas Afro Beat Orchestra. Geproduceerd door Tortoise aanvoerder John Mc Entire. Dat blijkt een gouden combi te zijn.


ATZE DE VRIEZE DRAAIT:

Fujiya & Miyagi – Transparent Things (Gronland / Rough Trade)

Dat Japanners een vreemd soort humor hebben weten we inmiddels, maar wat te denken van twee Britten die zichzelf voor grap Fujiya & Miyagi noemen? Klinken ze dan misschien Japans? Welnee, eerder als een kruising tussen Air en Can. Binnenkort op Motel Mozaique.

Dominik Eulberg – Heimische Gefilde (Traum / NEWS, release 5 april)
Meeslepende warme techno en humor liggen ook niet direct in elkaars vaarwater. Maar dan is er altijd nog Dominik Eulberg, een Duitse vogelspotter met zelfspot. Hij wisselt zijn tracks af met gekwetter en gekwaak van diverse pluimage. Helemaal aan het eind komt het complete dierenrijk samen in een groot vogelkoor.

Digitalism – The 12 Inches EP (EMI)
Deze zeven verschillende versies van drie verschillende tracks van het Duitse duo Digitalism zijn een aangename opwarmer van het album dat over een maand of twee moet verschijnen. Speelse variaties op de erfenis van Daft Punk, gecombineerd met de rockbenadering van de Soulwax-broers. Ook op Motel Mozaique.


LEONIEKE DAALDER DRAAIT:

Arctic Monkeys - Brianstorm (single; Domino)

Voelt alsof je wordt meegesleurd in een waterval. Je probeert je vast te pakken maar je spoelt mee. Af en toe kun je een hap lucht nemen, maar de controle ben je kwijt. Of gewoon: een heel goed opwindend nieuw nummer. Jammer dat de clip er geen recht aan doet.

CSS - Off The Hook (single; Subpop/Konkurrent)
Weer een heel goed nummer van CSS! We kenden het natuurlijk al van de cd, maar dan alsnog (zou mij dochter Pip zeggen). Die onweerstaanbaar licht hese stem van Love Foxx, perfect gitaarloopje en een killerrefreintje. Hier komen we de lente wel mee door!

Abassi All Stars - Dub Showcase (Universal Egg/Konkurrent)

De perfecte soundtrack voor de zondag: lekker in traag tempo in pyjama een beetje rommelen, de krant voor de derde keer doorlezen, nog wat koffie, verder niks.


GERARD WALHOF DRAAIT:

The Max (Arctic Monkeys live, Amsterdam, 10-03)

Hij overweldigt je meteen bij binnenkomst, vooral als het licht al uit is: met allure maar toch van de straat, ruimtelijk maar toch intiem, en met alle aandacht voor het podium waar het door de "toneeltoren" lijkt alsof God zijn licht laat schijnen over de optredenden en zag dat het goed was: de nieuwe Max (XL) van de Melkweg in Amsterdam. Alwaar de Arctic Monkeys een goed maar wat afstandelijk optreden gaven met een half dozijn veelbelovende nieuwe nummers voor een uitzinnig publiek. Wat een zaal!

Bonnie "Prince" Billy live in MC Vredenburg, Utrecht, 13 maart 2007

Met schrik zag ik alleen een microfoon, een versterker en een gitaarkoffer op het veel te grote podium staan, terwijl ik dacht dat hij met band kwam. En voor zijn optreden een man die even de effectpedaaltjes aansloot in het volle licht, een man die er uitzag alsof hij na dertig jaar eenzaamheid in de Appalachen weer voor het eerst onder de mensen kwam. Het was Will Oldham zelf als zijn eigen roadie, en als BPB heel alleen op wereldtournee. En heel alleen in staat dat vreselijke Vredenburg te betoveren met zijn stem, zijn gitaar, zijn liedjes en zijn uiterlijk, waarvoor zelfs Johnny Cash diep boog. More songs about love and life. Laat hem maar alleen, dan is-ie van ons allemaal.

Unsane - Visqueen (cd, Ipecac)
Een kleine twintig jaar al banen ze zich traag een weg door de drek in de goten van New York, het trio dat zich ontfermde over de erfenis van Swans, er heavy blues aan toevoegde en hun universum dichtmetselde met een gitaarmuur. Dood, veel dood, maar dan wel real life en geen gothische flauwekul. En met nummers die beklijven, wat een zeldzaamheid is in een genre waarin de fantasie van oude mannen al op jonge leeftijd monomaan wordt. Maar die zijn dan ook niet unsane.


JORIS RIETBROEK DRAAIT:

…And You Will Know Us by the Trail of Dead live in Tivoli

Bij ieder optreden moeten deze pretentieuze herrieschoppers uit Texas een kwartiertje rammelend op stoom komen. En steeds trap ik er weer in, als ik me die eerste minuten afvraag of het nog goed gaat komen. Ja hoor, ook in Utrecht kwam het weer goed. Heel goed zelfs. Daarom kom ik ook steeds weer naar ze terug: voor de perfecte, magistrale spanningsboog tussen ingetogen, dreigend gitaargepiel en verwoestende noise-erupties die mijn trommelvliezen soms nodig hebben. Hoe wisselvallig hun livereputatie ook is, de ongelooflijke bezieling maakt de concerten altijd weer bijzonder.

The Internationals - Wonders of the World (cd, Zwaard Music)
De perfecte soundtrack bij de nu reeds ontluikende lente. The Internationals lijken op de eerste vier minuten van Wonders of the World een kopietje van The Skatalites. Maar deze Belgen kunnen heel veel meer met hun rocksteady ska en voegen er smakelijke snufjes rock, soul, funk en caribbean aan toe. Diverse stijltjes geshaked tot een exotische cocktail dus, die een ding gemeen hebben: zonnig- en vrolijkheid.

The Ponys - Turn The Lights Out (cd, Matador/V2)
Laat mij naast The Black Angels maar eens een nog betere combi horen tussen pop en garage met de poten in de sixties en het nu. Ingehouden songs en smerige rockers perfect in balans. Steengoed.


ROBERT LAGENDIJK DRAAIT:

Dominik Eulberg - Stelldichein des Westerwälder Vogelchores (cd Heimische Gefilde, Traum/NEWS)

Hoe funky kan een specht zijn? Dominik Eulberg hangt 21 nummers lang zijn microfoon in de boom en samplet - soms misschien iets te grappig – alle vreemde vogels bij elkaar. Matmos meets Ko de Boswachter in deze Memphis Soul Stew, zeg maar. “En op de bongo’s … de blauwe houtduif!” En dan dus in het Duits.

De StropStrikkers – Een dagje filmen in Utrechts Ondiep (15-3-2007)
Gisteren met de camera in Utka op stap met Skafalau en zijn maatjes. Afijn, zij flink aan de biri’s met zukke djonko’s terwijl ik aan mijn kopje thee zat. En hoeveel gouden tanden passen er in zo’n brede moffel? Grote-bekken-rap kun je niet serieus genoeg nemen. Als ik ze niet had gekend, zou ik een blokkie om gaan als ik ze tegenkwam. Poeslief natuurlijk, ondanks die bullterriër. Echt. Hiphop van de straat uit de tijd van de gulden. Binnenkort als Hollandse Nieuwe te zien. Download ondertussen gratis hun debuut.

Public Enemy – It Takes a Nation Of Millions To Hold Us Back (Def Jam / Universal)
Bijna twintig jaar oud en nog altijd helemaal up to date. PE overleefde met gemak de overgang van mijn walkman, naar mijn minidisk en vervolgens naar de iPod. Alleen al vanwege de hattrick op kantje B: Rebel Without A Pause, Prophets Of Rage en vervolgens Party For Your Right To Fight. Drie keer heel erg raak achter elkaar.


RON VAN DER STERREN DRAAIT:

De Melkweg Amsterdam - Arctic Monkeys, 10 maart

De zaal op de eerste plaats: nog steeds knus genoeg om je helden van dichtbij te zien en te ruiken als je flink snuift, maar door dat hoge plafond boven het podium nu met een stadionfeel. En hoe toevallig, vorige week zaterdag stond er een band die zich al de stadion allure aanmeet. Af en toe een arrogant handje, soms pauzes tussen de nummers die lang genoeg waren om compleet met de grond gelijk gemaakt te worden, maar daarna weer zo goed dat ze ermee wegkomen.

Bonne Aparte - live in Bitterzoet Amsterdam, 12 maart
Voor de echte verrassing had je beter twee dagen later naar de Bitterzoet kunnen gaan. Ze zullen nooit zo groot worden als Arctic Monkeys, ook niet zo goed waarschijnlijk. Maar toch was het wel spannender, schokkender, beter... Een explosie van twintig minuten. "Geen seconde te kort" zegt collega Robert dan. Hard, chaotisch, maar ook met liedjes. Hopelijk snel in de Melkweg ;)

Hanne Hukkelberg - Rykestraße 68
Het album komt eindelijk ook hier uit. En ze komt spelen! In Paradiso, werd deze week bekend. Hou je van dromen met een happy end, vergeet dan Emilana Torrini en stap over op Hanne!


THIJS JANSSEN DRAAIT:

The Shins – Wincing the Night Away (Subpop/Konkurrent)

Toen ik hem de eerste keer draaide, ging hij volledig langs me heen. Langzaamaan dringt de plaat tot me door. In vergelijking met Chutes Too Narrow is deze plaat organischer, speelser. James Mercer tart het bereik van zijn stembanden niet langer. Daarbij zijn de kaarsrechte halen grotendeels weg en vervangen door een vrije zwier. Waar hij ronduit frivool wordt doet Mercer voorzichtig denken aan Morrissey.

Bonnie ‘Prince’ Billy – Live in Vredenburg 13 maart 2007
Bonnie ‘Prince’ Billy was bij lange na niet zo narrig als de vorige keer. Verdomd, hij had er zowaar zin in. Jammer dat hij in zijn eentje was, maar hij wist de avond met verve te dragen. Zijn hoog gejammer, het houtje-touwtje gitaarspel, hoewel dat bij zijn toegift toch wat al te gortig werd. Maar hoe memorabel was het dan weer om te zien hoe hij, al staande, tijdens een nummer, zijn voet langs het andere been tot in zijn knieholte vleide.

Kubus & Bang Bang – Learning Curve (Top Notch/PIAS)
Bang Bang schrijft en rapt met het hart op de tong, zonder omhaal. Het werkt, omdat zijn bespiegelingen tevens uitgekristalliseerd zijn. Kubus versterkt ze nog eens met zijn sobere, maar o zo pakkende beats.


JACINTHE VERSTEEG DRAAIT:

Fujiya & Miyagi – Transparent Things (Rough Trade)
Electronica uit Brighton. Straks op Motel Mozaique, nu al niet uit de redactiespeler te branden. Check dit aanstekelijke filmpje.

Suicidal Birds – Versus Life (Tocado Records)
No Nada. No Way. No Fun No Art. No Use. No Summer: zomaar een greep uit het verlichtende oeuvre van The Suicidal Birds. Laat die voorjaarsdepressie maar komen.

Makossa + Megablast – Kunuaka (G-Stone/Lowlands Distr.)
Zomerse dubclub met latin-invloeden, nu op de luisterpaal.