Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.

Komende week:

3VOOR12 Single van de Week
The Hold Steady - Stuck Between Stations (Full Time Hobby/Vagrant/PIAS)

3VOOR12 Album van de Week
Bright Eyes - Cassadaga (Saddle Creek/Universal)

3FM Megahit
Krezip - Plug It In & Turn Me On (SonyBMG)

Top 10:

1. The Shins live in Paradiso, Amsterdam, 5-4-2007
Met de schwung van The Beatles. (Robert Lagendijk)
Met je ogen dicht een perfecte presentatie van wat je al van de albums kende. (Ron van der Sterren)
Een gedenkwaardige avond. (Joris Rietbroek)

2. The Field – From Here We Go Sublime (Kompakt/NEWS)
Een gigantische en toch geruisloze windtunnel. (Atze de Vrieze)
Op repeat op de 3VOOR12-redactie. (Jacinthe Versteeg)

3. Kings Of Leon - Because Of The Times (cd, RCA/Red Ink/SonyBMG)
Bluesrock cum laude. (Menno Visser)
Bezwerend en beukend. (Robert Lagendijk)

4. We Are the Physics live op London Calling 30-03-2007
Dit was de energie waar ik en velen met mij naar snakten. (Joris Rietbroek)
Dat is wel een robotdansje waard. (Atze de Vrieze)

5. Jason Forrest Band live in Paradiso, 05-04-2007
Gratis champagne en blikjes bier uit de kleedkamer. (Mirka Duijn)
Hij was een freak met een laptop, nu heeft ie twee nymfen gevonden die zijn gefreak ook kunnen spelen. (Ron van der Sterren)

6. Bright Eyes - Cassadaga (cd, Saddle Creek/Universal)
Duizelingwekkende teksten, engelengezang. (Menno Visser)

7. Modest Mouse – Dashboard (We Were Dead Before The Ship Even Sank – EMI)
Doorgaans is Modest Mouse mij om het even, maar Modest Mouse is nu ook Johnny Marr. (Thijs Janssen)

8. 120 Days – 120 Days (Smalltown Supersound/ Lowlands)
Wat een geweldige sleurhut moet dat geweest zijn! (Jacinthe Versteeg)

9. Steve Rachmad – Neo Classica (Sino)
Dit weekend is hij als Awakeningsveteraan uiteraard van de partij op het jubileum. (Atze de Vrieze)

10 GoodBooks, live in de lift op London Calling 31-04-2007
Twee nerds zaten op de grond van de lift en speelden ingetogen liedjes. (Mirka Duijn)


De Lijstjes:

MENNO VISSER DRAAIT:

Bright Eyes - Cassadaga (cd, Saddle Creek/Universal)
Duizelingwekkende teksten, engelengezang: de ultieme meisjesmuziek.

El-P - I'll Sleep When You're Dead (cd, Def Jux/PIAS)
Superieure productie, intelligente teksten: de alternatieve Eminem?

Kings Of Leon - Because Of The Times (cd, RCA/Red Ink/SonyBMG)
Bluesrock cum laude, laat je soms aan het kruis genageld staan.


ROBERT LAGENDIJK DRAAIT:

The Shins live in Paradiso, Amsterdam, 5-4-2007
Met een kleine uitbreiding op het podium klinken The Shins nog degelijker dan voorheen. En dat is maar goed ook want – tjongejonge – wat spelen die jongens toch briljante pop. Dat ene stapje dat ze bij aanvang van de toegift So Says I naar voren zetten, was misschien wel het meest uitbundige moment. Maar dat deden ze dan ook heel goed, zo met die schwung van The Beatles.

Kings Of Leon – Because of the Time (Red Ink/Rough Trade) Intrigerend album. Alsof Kings Of Leon eerst honderd keer naar Drum’s Not Dead van The Liars heeft geluisterd en die lessen in geluidstechniek heeft losgelaten op de eigen materie. Bezwerend en beukend.

Switches op London Calling in Paradiso, Amsterdam, 31-3-2007 Een aangename kennismaking voor zolang het duurde. Die eerste aanzet van het optreden was verfrissend, strak, vrolijk en nog veel meer. Dit wordt de band van de toekomst dacht ik nog even. Toen ging het fout. Maar dat begin…. , dat begin.


ATZE DE VRIEZE DRAAIT:

We Are the Physics live op London Calling 30-03-2007
Piepjong maar zeer overtuigend: de Schotse artrockers van We Are the Physics slaagden er met hun staccato ritmes en maffe stemvervormingen als eerste in Paradiso op zijn kop te zetten. Energie en uitstraling in overvloed. Dat is wel een robotdansje waard.

Steve Rachmad – Neo Classica (Sino)
Dit weekend is hij als Awakeningsveteraan uiteraard van de partij op het jubileum in De Gashouder, maar de Amsterdamse producer Steve Rachmad heeft ook ineens een nieuwe plaat uit. Neo Classica doet zijn naam eer aan, want combineert klassieke Detroit techno met het hippe lichte geluid uit Berlijn. Hoogtepunt: West Point. Ook leuk in de huiskamer.

The Field – From Here We Go Sublime (Kompakt/NEWS)
Kom maar op, denk je met zo’n titel. De eerste minuten zijn nog wat gewoontjes, maar langzaam maar zeker gaan de turbines aan en werkt deze plaat als een gigantische en toch geruisloze windtunnel. Een tegelijk overweldigend en zachtaardig elektronisch geluid, dat is een hele prestatie.


JORIS RIETBROEK DRAAIT:

The Shins, live in Paradiso, Amsterdam, 5 april 2007
Geen overbodige opschmuk of fratsen. Vijf kwartier lang alleen maar griezelig goede, perfect gespeelde gitaarpop met zalige, loepzuivere, vijfstemmige (!) koortjes. Paradiso werd er dolgelukkig van en The Shins zelf stonden zichtbaar net zo hard te genieten als het publiek. Alleen maar blije gezichten in de zaal en op het podium. Jawel, dan hebben we het over een gedenkwaardige avond.

We Are The Physics, live op London Calling in Paradiso, Amsterdam, 30 maart 2007
Teleurgesteld door de optredens van Kate Nash, My Luminaries, The Twang en The Long Blondes, liep ik op de eerste London Calling-dag licht ontmoedigd weer naar de bovenzaal van Paradiso. Toch nog maar even kijken of dat Schotse bandje We Are The Physics. Tien heftige, razendsnelle artrockliedjes en 86 breaks later waren die teleurstellingen alweer bijna mijn geheugen uit geragd. Het humeur was binnen een minuut alweer opgeklaard: dit was de energie waar ik en velen met mij naar snakten. Zelf luisteren is geloven. Iets zegt me dat We Are The Physics op 1 juni weer op London Calling Goes Glasgow te zien is. Bij voorbaat een klapper, waar blijft die debuutplaat?

CocoRosie - The Adventures of Ghosthorse and Stillborn (cd, Touch and Go/Konkurrent)
"Irritant Gepingel Op Speelgoed Begeleidt Hemeltergend Kattengejank." Absoluut niet mijn woorden, maar die van een KindaMuzik-collega. Ja, ik begrijp de irritatie. CocoRosie is niet voor iedereen. En nee, ik ben het pertinent niet met hem eens. Deze derde van CocoRosie is iets minder grillig dan de voorgangers, maar niets minder betoverend. De nog altijd unieke stemmen van Bianca en Sierra worden hier meer begeleid door dub en hiphop dan grofkorrelige folk. De indrukwekkende verzameling rare geluiden die je aan de speakers gekluisterd houdt, is gebleven. CocoRosie is nog steeds uniek.


MIRKA DUIJN DRAAIT:

Jason Forrest Band live in Paradiso, 05-04-2007
Alle mensen die het aandurfden om na The Shins nog naar de bovenzaal van Paradiso te schuifelen voor een optreden van de Jason Forrest Band werden beloond met gratis champagne en blikjes bier uit de kleedkamer. Jason gooide ze gedurende het hele optreden het dorstige publiek in. Het was tenslotte zijn fucking verjaardag en hij deed waar hij fucking zin in had. Een geweldig optreden, waarna ik mijn kaken moest masseren om mijn grijnzende hoofd weer in de plooi te krijgen.

GoodBooks, live in de lift op London Calling 31-04-2007
Het optreden heb ik helaas moeten missen, maar de liftsessie die ik met de jongens deed was overweldingend goed, ontroerend en breekbaar. Twee nerds zaten op de grond van de lift en speelden ingetogen liedjes. Misschien is het niet eens zo slecht geweest dat ik het optreden heb gemist. Wat als het niet aan mijn verwachtingen had voldaan? Ik hou mijn beeld van de liftsessie vast. Komende week is de sessie op de site en 3VOOR12 Central te zien.

Jarvis – Don’t Let Him Waste Your Time (Rough Trade/Konkurrent
De clip staat al een tijdje op onze site, maar heeft naar mijn mening veel te weinig aandacht gehad. Dus nu maar even: iedereen: kijkt! Jarvis als taxichauffeur in het roerige London. Een beangstigend beeld vanuit het gezichtspunt van de zijn klant. Prachtige video die blijft boeien van begin tot einde.


RON VAN DER STERREN:

The Jason Forrest Band – The Final Countdown, live in Paradiso, 5 april 2007
Hij was een freak met een laptop, nu heeft ie twee nymfen gevonden die zijn gefreak ook kunnen spelen. Absoluut over the top in het laatste nummer, ja een cover... It's The Final Countdown...

The Shins - live in Paradiso, 5 april 2007
Waren ook best goed, zei een oud collega. En zo was het: met je ogen dicht een perfecte presentatie van wat je al van de albums kende. En als je ze strak dicht hield, hoorde je in de toegift zomaar ineens het oude Pink Floyd herrijzen!

Pete Philly & Perquisite - REmindstate
De eelt op mijn vingers begint al aardig te groeien en dat dank ik voornamelijk aan de remixversie van Mindstate. Volgende week een tandje hoger, kijken hoe de contrabas bij Dave Clarke klinkt ;)


JACINTHE VERSTEEG DRAAIT:

120 Days – 120 Days (Smalltown Supersound/ Lowlands)
De vier Noorse bandleden van 120 Days woonden vier maanden in een caravan in Oslo, met deze plaat als resultaat. Wat een geweldige sleurhut moet dat geweest zijn! De plaat klinkt smerig en donker en balanceert tussen rock en beats. Vooral de track ‘Sleepwalking’ is van een immense schoonheid. Vice Records (van onder meer Death From Above 1979) deed niet voor niets een tevergeefse poging om ze te strikken.

The Field – From Here We Go Sublime (Kompakt/News)
Bizarre, hypnotiserende minimal met zelfs een Lionel Richie-sample. Verslavend, vooral die vreemde volumewisselingen. Op repeat op de 3VOOR12-redactie.

Cilvaringz (WutangCorp/TopNotch/PIAS)
Door RZA geproduceerd hiphopalbum van de Nederlandse afdeling van Wu-Tang Clan: Cilvaringz. Niet vernieuwend, maar wel gewoon heel goed.


THIJS JANSSEN DRAAIT:

Modest Mouse – Dashboard (We Were Dead Before The Ship Even Sank – EMI)
Dat gitaarwerk, zo vol, en tevens licht en terloops, alsof het er niet toe doet. Doorgaans is Modest Mouse mij om het even, maar Modest Mouse is nu ook Johnny Marr.

at the close of every day – Uffelte (De Geluiden Van Weleer – Volkoren)
Weer eens gehoord na wat gestruind te hebben over Myspace. Wederom met een sierlijke gitaar die als draadwerk door het gruizige, bruinige nummer gehaakt is.

Maxïmo Park – Graffiti (A Certain Trigger – Warp/Rough Trade) De baslijn bleef nog luttele dagen in het hoofd gonzen, na verleden week Maxïmo Park gezien te hebben.