Het Vlaams culturele centrum De Brakke Grond opende ooit haar deuren om begrip voor het Vlaamse cultuurgoed in onze hoofdstad te kweken. Daar moest een Nederlands cultureel centrum in Brussel tegenover komen te staan. Maar de Nederlanders hield zich tot dusver niet aan de belofte: een Nederlandse cultuur enclave in de Vlaamse hoofdstad kwam er nooit. Sinds kort is er wel Vlaams-Nederlands Huis de Buren. Maar dit initiatief werd geheel gefinancierd door de Belgen zelf. Programmeur van De Brakke Grond is Piet Menu. Hij is sinds drieënhalf jaar in Nederland. Vaak wordt gezegd dat Nederlanders heel luidruchtig zijn. Menu: “In België verwart men dat vaak met een bepaalde openheid. In Vlaanderen stellen mensen zich vaak niet eens aan elkaar voor en kijken vervolgens een half uur lang de kat uit de boom.” Een Vlaams cultureel centrum in Amsterdam: Vlaamse cultuur voor de geïnteresseerde Hollander of voor de allochtoon met heimwee? Menu: “We richten ons op Hollanders. Mijn functie zou op zich ook door een Nederlander gedaan kunnen worden, maar je moet wel een behoorlijke affiniteit met Vlaanderen hebben.” De functie van het Cultuurhuis aan de Amsterdamse Nes is door de jaren enigszins veranderd. Menu: “Vroeger toonden wij wat er aan cultuur leefde in Vlaanderen. Tegenwoordig promoten wij jong talent.” Maar ook hier verschillen Hollanders en Belgen wel degelijk van elkaar. Menu: “Wij worden niet meteen afgerekend op basis van aantallen. We zijn er wel met aantallen bezig, maar je kunt niet alles wat je bewerkstelligt in cijfers uitdrukken.” Zo is daar bijvoorbeeld het dansfestival Something Raw: dans zonder enig verhaal. Menu: “Nederlanders moeten onze Vlaamse conceptuele dans niet.” Piet Menu was onlangs te gast in Ziel & Zaligheid. Luister naar de het hele interview met Leonieke Daalder en kom erachter wat “putain putain c'est vachement bien nous sommes quand même tous des europeens” met Piet Menu van doen heeft.