The Decemberist bestaan sinds 2001. Frontman Colin Meloy doet er alles aan om met zijn band zo ongrijpbaar mogelijk te blijven, zowel muzikaal, tekstueel als in de biografie op de website van de band. Misschien is het wel gewoon cultuurverschil tussen de muzikanten uit de Amerikaanse westkuststaat Oregon en ons, nuchtere Hollanders. Feit is dat de teksten en de sfeer rond Picaresque, het derde album van The Decemberists, voor ons, niet-engelstaligen totaal ongrijpbaar zijn. Dat de band, volgens de eigen biografie, voor het eerst in een Turks bad bijeenkwam, draagt niet bij aan een beter begrip. In de Verenigde Staten lijkt men The Decemberists heel goed te begrijpen. Picaresque sloeg daar zelfs zo aan, dat ook grote platenmaatschappijen begonnen te dringen om het vijftal weg te kapen bij indie label Kill Rock Stars. Onlangs tekende de band bij major Capitol.

Muzikaal schippert de band tussen luchtige popliedjes en loodzware ballads. In de zomer van 2005 was frontman Colin Meloy in Nederland om de pers tekst en uitleg te geven over Picaresque. Zo kon de Amerikaan uitleggen dat de titel afkomstig is van een Spaanse vorm van satirische proza en dat zeelui een belangrijke rol speelden bij het ontstaan van Portland. Dat Sleater Kinney eem plaats is in Portlnad, maar ook de beste vrouwenband en dat The Thermals ook al uit Portland komen. En dat theater een grote rol in de streek speelt, vandaar het hoesje van Picaresque: het ziet eruit als een toneelstuk. "Maar het is geen conceptalbum", voegt Meloy toe. Hij had zoveel tijd om de pers te woord te staan dat hij zelfs over zijn lievelingskleur mocht praten. Dat bleek groen te zijn.

3VOOR12 sprak met Meloy af in de lift van Paradiso en nam een videocamera mee. Kijk naar de sessie waarin Meloy zich muzikaal van zijn beste kant laat zien. Maar hij blijkt ook nog eens een verdienstelijke 'bellboy' te zijn.