Haar grootste verlies moet nog komen denkt ze. Toch heeft Arjo Klingens, zangeres bij Drillem en als La Kidda ook solo actief, wel al het een ander meegemaakt. Als lid van een meidenband bijvoorbeeld: Klingens: “Ik doe nooit meer iets zuiver om het geld. Ik heb vaak de kans gehad, als zingend en gitaarspelend meisje lig je goed in de markt. Maar toen ik het probeerde als lid van de meidengroep Five Times A Lady, kwam ik er al snel achter dat ik het niet kan.” “De band speelde op grote bedrijfsfeesten en zo. We moesten ons op een bepaalde manier kleden en ook een minimale hoeveelheid make-up op. Onze bandleidster riep ons altijd toe: ‘lachen meiden, lachen!’ Je kon er een hele goede boterham mee verdienen, maar ik voelde me echt een hoer. Ik kon wel een auto betalen, maar na afloop van een show zat ik in mijn auto regelmatig te huilen van ellende.” Dat is nu wel anders. De boterham kan niet verdiend worden met muziek alleen, maar Klingens vindt zichzelf toch succesvoller dan toen: “Ik speel al heel lang klassiek gitaar en wist op mijn negende al dat ik naar het conservatorium wilde, omdat ik per se een leven met muziek wilde. De dag dat ik naar het conservatorium ging was ook een cruciaal moment in mijn leven. Jarenlang werk je toe naar zo’n stap. Als het dan zover is, voelt dat heel bizar, bijna als een huwelijk met mijn gitaar.” Nu maakt ze muziek voor haar voldoening en is ze om die boterham te kunnen betalen werkzaam in de wereld rondom de muziek. “Daar had ik het in het begin wel moeilijk mee. Op de een of andere manier verdienen de mensen die net om de muzikanten heen zitten altijd veel beter dan de muzikant zelf. Dat vond ik echt raar. Ik weet nog dat we met Handsome 3some speelden op het SXSW festival in de VS. Dat was ontzettend tof en leerzaam, maar het koste ons ook heel veel geld. We hebben om de kosten te drukken met zijn vieren in een klein hotelkamertje gelegen. Dan is het wel raar als je al die andere mensen uit de industrie hun eigen kamer ziet inlopen.” Nog gekker vond ze het om als twintigjarig meisje haar ouders te zien zwoegen richting een echtscheiding: “Zo lang bij elkaar en het dan elkaar nog zo moeilijk kunnen maken om rare redenen, daar snap ik niks van. Het werd echt een gemeen spel tussen twee mensen.” Haar vader delfde het onderspit bij zijn dochter: “Ik heb niet echt iets waar ik hem dankbaar voor kan zijn.” Gelukkig compenseert haar moeder dat ruimschoots: “Zij is er altijd voor me geweest en staat altijd voor honderd procent achter mij en mij keuzes. Hoe belangrijk dat is, besef je pas veel later.”