Er zijn van die avonden dat een gastheer alleen maar glimmend in de coulissen hoeft te staan en zich nergens zorgen over hoeft te maken. Er hoeft niet aan de show gesjord te worden of aan overbodige lolbroekerij gedaan. Eigenlijk kun je gewoon weglopen. De West-Vlaamse friethoppers van 't Hof Van Commerce begonnen de show bijvoorbeeld heel fijn. In het interview liet Flip Kowlier zich van zijn reliekste kant zien, en konden zelfs Kristof (AKA DJ 4T4) en Serge Buyse (Buzze) hun verhaal kwijt. Kennelijk was daarmee een goede sfeer geboren, want ondergetekende had de mannen van 't Hof nog niet zo goed gezien in de club. Het begon rustig, maar allengs bouwde de show op in tempo. Zo zeer zelfs dat men zich afvroeg hoe het mogelijk was zo snel zoveel woorden achter elkaar af te vuren in zo weinig maten, zonder ter plekke neer te vallen -laat staan in dat onmogelijke dialect van Flip en Buzze. Het leverde niet alleen in de zaal maar ook op het podium veel vet gegrijns op. "Ezoa en niet anders", om het met hun recentste albumtitel te zeggen: 8 punten op de schaal van Club. Daarmee was 'T Hof de perfecte opwarmer voor de Deense dansrockers WhoMadeWho. Maar dat wisten we toen nog niet. Uw gastheer was enigszins bevreesd geraakt toen hij vernam dat het brein achter de band (dj-drummer Tomas Barfod) in het thuisland was achtergebleven vanwege de geboorte van zijn eerste kind. En toen de heren het podium betraden in clowneske skelet-pakken, die zo strak om hun edele delen spanden dat menigeen het er plaatsvervangend benauwd van kreeg, werden we niet al te gerust op een goede afloop. Maar zie daar! De Denen bleken echt over kloten te beschikken. Na een fijn melig interview betraden zij het podium en maakten meteen korte metten door hun versie van Benni Benassi's 'Satisfaction' in te zetten als opener. Daarna regen zij moeiteloos de ene fijne vloervuller aan de andere, waarbij naast hun eigen nummers kwam ook Mr. Oizo's Flat Beat nog voorbij zeilde. Het publiek joelde en danste. De glimlachen waren niet van de lucht. Het bier schuimde tot in de snor van gitarist Tomas. De enige die bleef kijken of hij moest poepen was invaller drummer Jakob, die overigens een fijn partijtje kon disco-drummen. Kortom: Het was feest. En wat een vondst! -clubmuziek en disco spelen met een rockbezetting. Het was af en toe of The Presidents Of The USA eindelijk de disco hadden ontdekt. Wat daarbij enorm scheelde was natuurlijk dat Tomas Hoffding en Jeppe Kjellberg echt goede muzikanten zijn. Met name gitarist Tomas viel in die zin op. Hij ziet er dan wel uit als een mislukte Deense porno-acteur, maar wat hij met zijn gitaar uithaalde om dans- en house-bliepjes en zwiepjes te creëren, liet menig vrouwen- en mannenmondje kwijlend openvallen. Geen wonder dat er rond deze band een buzz is ontstaan en dat WhoMadeWho door Soulwax is gevraagd hen regelmatig te supporten op hun huidige 'Nite Versions' tour. 9 punten op de Schaal van Da Club. Aan Gitbox! uit Nijmegen de ondankbare taak om de avond na deze feestneuzen af te sluiten -en dat met gevoelig en breekbaar materiaal. Na vier jaar is de band rond Roeland Van Niele eindelijk klaargekomen met hun nieuwe cd Songs for Shiftless Days, die herfstig, stemmig en zeer geslaagd mag heten. Op die plaat een mengsel van lo-fi, country, pop, en rock. Op het podium vier minimaal '30-something' heren. Franz Ferdinand was het duidelijk niet. Wilde Roeland Van Niele ook helemaal niet zijn, verklaarde hij in het interview. En vol zekerheid stortte hij zijn band in het eerste nummer. Tijdens de show wisselden fragiele passages zich af met bruut gitaargeweld, en uiteindelijk kon een steeds groter deel van het publiek waardering opbrengen voor deze onhippe heren met hun fraaie liedjes. Enig minpunt daarbij was een relatief overbodige cover van "Love Don't Live Here Anymore" van Rose Royce. (Niet alleen moeilijk om goed te doen, maar ook: sta je na vier jaar eindelijk in weer Club 3VOOR12, verspeel je vier kostbare minuten radio-tijd met een nummer van een ander -terwijl je zelf zoveel goeie in huis hebt). Maar dat was dan werkelijk ook het enige minpuntje in een verder totaal geslaagde avond. Trots verlieten bands, publiek en uiteindelijk ook uw gastheer het pand. Volgende week: The Robocop Kraus, Vladimir en Spacekees & Terilekst.