Wie het nieuwe album Black Acetate van oudgediende John Cale beluistert, zal merken dat het eigenlijk twee verschillende richtingen opgaat. Aan de ene kant zijn er rockliedjes, aan de andere kant groovy tracks. Anders dan zijn vorige meer ‘laidback’ solo album Hobo Sapiens, en al heel anders dan zijn vroegere werk bij Velvet Underground of zijn latere soundtracks. Cale bekent dat hij weliswaar gestart is op de orthodoxe manier met het inpluggen van de elektrische gitaar in de versterker, maar dat hij halverwege de opnames geïnspireerd raakte door de rapproducties van Dr. Dre. Cale raakt helemaal opgewonden van het feit dat in enkele producties van Dr. Dre zelfs een spuitbus gebruikt wordt als instrument: “Dat is een sociologisch statement, een minimalistische aanpak van wat een muziekinstrument is, een geweldige manier om te gebruiken wat je voorhanden hebt.” Dus kocht Cale ook een sampler die veel in rap gebruikt wordt om ritmes mee te maken. Op je 63-ste ben je immers nooit te oud om te leren. En: “Het is makkelijker songs te schrijven als je dat op een groove probeert.” De openingstrack van Black Acetate, Outta The Bag, is helemaal opvallend. Daarin zingt Cale met een onvaste falsettostem. Zie zo’n hoog stemmetje maar eens live te brengen. Maar Cale gaat de uitdaging aan. De ene avond zal hij het wel ten gehore brengen, de andere niet. “De enige reden waarom ik het niet zou spelen, is wanneer ik te uitgeput zou zijn. Dat beïnvloedt de falsetto.” Tekstueel het opvallendste op zijn nieuwe album is het aangrijpende Graveldrive, dat hij voor zijn dochter Eden schreef. Het is een soort excuus voor het feit dat Cale vaak weg van huis was. Toch voelt hij zich daar niet echt schuldig over, hij had alleen gewild dat hij haar beter uit had kunnen leggen, dat hij een zeemansleven leidde. “Ik had haar moeten zeggen: ‘Sommige vaders zijn weg van negen tot vijf, ik ben weg voor drie weken’. Dat is de manier waarop jouw vader zijn brood verdient.” Tot het moment waarop Cale haar moest vertellen dat haar ouders niet meer goed met elkaar overweg konden. Cale: “Je kan nooit genoeg vertellen dat het niet haar fout was, want kinderen verwijten het zichzelf telkens”. Eden is inmiddels twintig en was toch wel blij met de song. “We zijn nu heel close.” Luister naar het interview met John Cale uit het webradioprogramma Dubbel Check.