Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks , mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: The Futureheads - Area (679) Disque Pop de la Semaine: Kelley Polar - Love Songs of the Hanging Gardens (Environ) 3FM Megahit: Anouk - One Word (Dino/EMI) De 3VOOR12 top tien: 1. Louis XIV - The Best Little Secrets Are Kept (Atlantic / Warner, 2005) Haal maar uit de kast, dat mottige Gary Glitter kostuum dat riekt ter hoogte van het kruis. (Thomas van Aalten) Je hebt hem na een keer door. Is er niet minder lekker door. (Niels Post) 2. Spinvis - Dagen van Gras, Dagen van Stro, (cd Excelsior) Niet één hit, maar twee! (Robert Lagendijk) 3. Lindstrom & Prins Thomas - S/T (Eskimo Recordings) De onderkoelde minimalistische discosound van dit duo klinkt vooral de eerste helft van de plaat zeer aangenaam. (Jurgen van den Brand) 4. Liefde is Samen Blut Zijn (poëzieavond in Bitterzoet, Amsterdam, 24 november) Een hilarische en ontroerende avond, dankzij een indrukwekkend repertoire natuurlijk. "Een soort Shakespeare, maar dan anders." (Job de Wit) 5. Matthias Tanzmann op MONO (deejayset op 24/11/2005) Housey minimal met een melodieuze inslag en een niet aflatende groove. (Aron Friedman) 6. Broken Social Scene - 7/4 (Shoreline) (album: Broken Social Scene, V2) De gitaren klinken als Placebo op zijn best en dan die stemmetjes …. "It's coming, it's coming in hard" Orgasme. (Ron van der Sterren) 7. Leo Fuld - The Legend (Hippo Records) Als een F-Sider in de Arena scandeer ik uit volle borst: Joduuuuuh, joduuuuuh…!! (Aron Friedman) 8. Richie Hawtin - DE9 Transitions (album, Novamute) De nieuwe Kraftwerk lijkt me een beetje overdreven, maar Richie Hawtin is nu al de derde stuiterplaat in drie weken die me warm maakt van binnen. Zou ik het dan toch langzaam gaan begrijpen? (Ron van der Sterren) 9. Kelley Polar - Love Songs of the Hanging Gardens (Environ) Ruimtelijk geproduceerd door Morgan Geist van Metro Area, aanstichters van de hele underground-disco-wederopstand die in dit album een nieuw hoogtepunt vind. (Job de Wit) 10. Diverse vrouwen uit Philadelphia - Mama Kangaroos. (Genus records Genus-2) Eén van de verrassendste platen van het afgelopen jaar, vooral omdat bijna niemand de Captain na probeert te doen. (Chris Kijne) De lijstjes: Ron van der Sterren draait: Broken Social Scene - 7/4 (Shoreline) (album: Broken Social Scene, V2) Muzikale verliefdheid zit bij mij altijd in een paar seconden. Hier is het dat stukje vlak voor het refrein, ze stopt met zingen, de gitaren klinken als Placebo op zijn best en dan die stemmetjes …. "It's coming, it's coming in hard" Orgasme… break, naspel, replay. Richie Hawtin - DE9 Transitions (album, Novamute) De nieuwe Kraftwerk lijkt me een beetje overdreven, maar Richie Hawtin is nu al de derde stuiterplaat in drie weken die me warm maakt van binnen. Zou ik het dan toch langzaam gaan begrijpen? So Ghost - Skiver (album: Roman, Karaoke Kalk) Ik zit nu al een hele middag te denken wie die waanzinnige gast was in de Club. Roze pak, handschoentjes, piano spelend, maar ook lompe beats op een minidisk. Entertaining zoals alleen een Amerikaan dat kan. Ghost klinkt ook zo in dit geweldige nummer! Aron Friedman draait: Caged Baby - Will See You Now (Southern Fried) Tijdens mijn vakantie hoorde ik de eerste klanken van deze aangename plaat. Liggend aan de Rode Zee had ik de cd herhaaldelijk op repeat staan. Nu de hagel op de straten kaatst en de zon haar vale licht al voor het avondeten dooft, borrelt het verlangen naar warmte weer in mij op. Met een hete mok hoppethee in de hand, kachel op stand vijf en Caged Baby als soundtrack kruip ik onder mijn donzen dekentje… Matthias Tanzmann op MONO (deejayset op 24/11/2005) De frontman van Moon Harbour Records uit Leipzig maakte donderdag zijn Nederlandse debuut in de Amsterdamse Panama. Weer zo'n label uit de Germaanse achterhoek met een hele zooi aan vernieuwende sounds, dat overigens haar vijfjarige jubileum viert. Tanzmann's deejaysets zijn al even solide als zijn producties. Het was dan ook een genot hem te horen draaien: housey minimal met een melodieuze inslag en een niet aflatende groove. Leo Fuld - The Legend (Hippo Records) Vet ghetto... Ghetto van Warsschau welteverstaan. Want in de joodse sloppenwijken van Oost-Europa ligt de origine van de Jiddische muziek, die Leo Fuld als icoon heeft. Klezmerkrakers als My Yiddishe Mama, Mein Shtetele Belz en Oi Mamme! Bin Ich Verliebt… welke jood is er niet groot mee geworden? Hippo Records zette ze nog eens op een rijtje. Als een F-Sider in de Arena scandeer ik uit volle borst: Joduuuuuh, joduuuuuh…!! Thomas van Aalten draait: Louis XIV - The Best Little Secrets Are Kept (Atlantic / Warner, 2005) Daar gaan we weer! Voor de tweede week! Haal maar uit de kast, dat mottige Gary Glitter kostuum dat riekt ter hoogte van het kruis. De Explicit Lyrics en de relatief hoge leeftijd van de leden (minstens 30+ vermoed ik, best hoog voor een beginnende band), het houdt het viezemannengilde in ere. Louis XIV heeft eigenschappen om voor derderangs bolderkar-act versleten te worden, maar er schuilt absoluut een juweel. Goed, het is melig, vermoedelijk in beschonken toestand ingespeeld op analoge bandrecorders, arrogant van toon, kortom, een prima parenclubtune. Maar dan wel in Versailles, met een goed glas wijn. En alle mooie herinneringen aan alles van T-Rex, Sex Pistols, Bowie's Jean Genie en zelfs Slade. "You don't need a swimming pool to get wet…" Masi - Take Your Time (Watermelon. Single Promo, 2005) Knip en plak met rockriffs, enkele discobasjes, een donkere Richard Butler-achtige stem (Psychedelic Furs) en je komt in de buurt van een omschrijving. De tweede track What's My Home is veel zwakker, maar Masi uit het Zwitsere Langenthal heeft genoeg stijl in zich om misschien te overtuigen met een album dat binnenkort uitkomt. Overigens zijn de tracks middels de FTP-server (dus via de digitale snelweg) gemixt door Ken Lewis, die eerder werk van Tricky, Beastie Boys en Echo & The Bunnymen onder handen nam. The Cure - Concert (Fiction, 1984) Omdat in mijn auto nog geen cd's of mp3's afgespeeld kunnen worden, ben ik gedoemd tot cassettes. Laat deze originele tape nu in de zomervakantie van 1993 zijn gekocht, in Zuid-Italie. Op de b-kant staat 'Curiosity', rare demo-outtakes (waaronder een liveversie van 'In Your House' in het Vondelpark te Amsterdam) die later ongetwijfeld op een verzamelbox terecht zijn gekomen. De opname van de a-kant klinkt hard, kil en donker maar wel energiek. Uit een periode van na de bombastische hel (Pornography), de poppy weirdness van enkele singles (The Walk en Let's Go To Bed) en na de hysterische kitschpsychedelica van album The Top klinkt hier The Cure als een kermis op een zwarte plakkende teergrond. Robert Lagendijk draait: Spinvis - Dagen van Gras, Dagen van Stro, (cd Excelsior) Een vliegende start op de cd met ‘Ik wil alleen maar zwemmen’ en ‘Kom in de cockpit’. Wat een leuke liedjes. Niet één hit, maar twee! Arctic Monkeys - Fake Tales Of San Fransisco (download) Pas één singletje uit en een half oeuvre dat op internet huis houdt. I Bet That You Look Good On The Dance Floor is een lekker nummer, maar deze nog veel lekkerder. France Gall - Poupee de Cire (cd 35 jaar Songfestival Arcade) Ik zocht dit liedje tijdens het samenstellen van een luistertest voor Spinvis. Wat een enorm punky chanson is dit. Heb het gewoon 10x achter elkaar gedraaid. Check trouwens die luistertest: maandag 28 november in 3VOOR12 FM. Niels Post draait: Old Time Relijun live in Bitterzoet te Amsterdam, 21-11-2005 Vreemde shit, erg goed. Lang leve Old Time Relijun. En de volgende plaat gewoon weer een tourtje door europa. Lange Frans en Baas B - Mee naar Diemen-Zuid (D-Men/Wallboomers) "Je ziet er lekker uit. Ga je mee naar Diemen-Zuid?" En die clip joh. Gaat het nog?! En dan heb ik het echt niet over de meisjes met ontbloot bovenlijf aan het einde van die video. Louis XIV - The Best Little Secrets Are Kept (Atlantic/Warner) Al een flinke tijd uit in Amerika, maar nu ook hier doorgedrongen. Houdbaarheid moet zich nog bewijzen. Je hebt hem na een keer door. Is er niet minder lekker door. Jurgen van den Brand draait: Ufomammut - Lucifer Songs (Supernatural Cat) Zware Italiaanse stoner van het kunstenaarscollectief Malleus. Ze putten uit bekende inspiratiebronnen: Neurosis en Pink Floyd. Niks mis mee dus en bovendien verkrijgbaar op vinyl + dvd. Lindstrom & Prins Thomas - S/T (Eskimo Recordings) Normaal niet echt voor mijn straatje maar de onderkoelde minimalistische discosound van dit duo klinkt vooral de eerste helft van de plaat zeer aangenaam Slipknot - 9.0: live (Roadrunner) Verassend? Nee. Vernieuwend? Zeker niet. Bruut? Welzeker. Bij Slipknot weet je wat je krijgt: een stel anti-clowns die met zijn allen hun best doen zo hard mogelijke muziek te maken om je angst aan te jagen. Werkt dat? Natuurlijk niet, maar het is wederom onbesuisd genoeg om een stevige stoot adrenaline op te wekken. Job de Wit draait: Liefde is Samen Blut Zijn (poëzieavond in Bitterzoet, Amsterdam, 24 november) Een welverdiend eerbetoon aan het oeuvre van P. Kops oftewel Extince, georganiseerd door het dynamische duo Victor en Jim van Habbekrats Reclame. Terwijl fans als Howard Komproe, Roeland Fernout, Thé Lau en zelfs bovengetekende ieder op geheel eigen wijze Extince-raps voordroegen, was de opbrengst voor een vereniging die dyslectische kinderen helpt. Een hilarische en ontroerende avond, dankzij een indrukwekkend repertoire natuurlijk. "Een soort Shakespeare, maar dan anders," aldus Thé Lau, die de meeste bijval kreeg (hij deed natuurlijk het nummer Te Lauw). Depeche Mode - A Pain That I'm Used to (Jacques lu Cont Remix) (Mute/EMI, release: 12 december) Jacques lu Cont kan geen voet verkeerd zetten. De Les Rythmes Digitales-frontman, Zoot Woman-toetsenist, superster-dj en sinds kort ook Madonna-producer won eerder dit jaar al een Grammy Award voor zijn Gwen Stefani-bewerking maar de ijzersterke remixen blijven komen. Fischerspooner, The Killers, New Order, Missy Elliott, Juliet, Röyksopp, Chromeo en nu deze. Ik hoorde het origineel van de nieuwe Depeche Mode-single pas na afloop en dacht meteen: dit is helemaal verkeerd. Lu Conts ronkende remix overtreft, niet voor het eerst, de oorspronkelijke uitvoering. Kelley Polar - Love Songs of the Hanging Gardens (Environ) Ingenieuze neodisco die hier en daar doet denken aan The Juan Maclean, Lindstrøm en Air. Prachtig gearrangeerd (Polar is afgestudeerd aan het prestigieuze Julliard-conservatorium in New York), lekker spacy (zie ook de hoesfoto genomen door de Hubble-telescoop) en ruimtelijk geproduceerd door Morgan Geist van Metro Area, aanstichters van de hele underground-disco-wederopstand die in dit album een nieuw hoogtepunt vind. Chris Kijne draait: Diverse vrouwen uit Philadelphia - Mama Kangaroos. (Genus records Genus-2) Lumineus idee van de mannen van Genus om de vrouwen van Philadelphie een Don Van Vliet-tribute te laten maken.Zou bijna zeggen: geniaal. Eén van de verrassendste platen van het afgelopen jaar, vooral omdat bijna niemand de Captain na probeert te doen.Luister vooral naar hoe de ' Voices of Africa' het onovertroffen ' Abba Zabba' doen. Jackson Browne - Jackson Browne Accoustic Solo vol. 1 Oké, for old times sake. Ben opgegroeid met de man's Take it Easy en andere juweeltjes. In de jaren tachtig werd hij steeds meliger en ik ontrouw. Maar als hij zo in zijn eentje op het podium zit is het weer heel goed te doen. Alleen: die kop op de foto, zie ik er inmiddels ook zo uit? White Hassle - Your Language (Fargo Records FA0062) Ik zag het New Yorkse duo nog in hun potten en pannen-periode tijdens een van de Amstel-festivals die VPRO's eigen Berry Kamer organiseerde. En ze zijn héél erg gegroeid sindsdien. Luister vooral naar het titelnummer Thomas Gesthuizen draait: Saian Supa Crew - Hold Up [EMI] Eindelijk een nieuw album van de Franse live rap-sensatie. De mannen hebben in Nederland een onuitwisbare indruk achtergelaten, maar ze hebben hier al drie jaar niet opgetreden. Hold Up maakt veel goed. De energie van een live-show met zes vocalisten is vooral te vinden in de titeltrack. Saian blijft verrassen met muzikale invloeden uit onverwachte richting, zo horen we hier naast hip hop en soul ook dancehall, rock en muziek van de Franse Antillen. Geraldo Pino - Right In The Centre [Soundway] Na dertig jaar zijn de originele platen van Geraldo Pino, een van de pioniers van de afrobeat, opnieuw uit via het Engelse Afrofunk-label Soundway. Duizend exemplaren deze keer, en die zullen wel snel op zijn want het gaat hier om de 'missing link' tussen funk a la James Brown en de afrobeat van Fela Kuti. Vooral op de lp 'Afro soco soul live' staan een paar tracks die net even anders klinken dan veel afrofunk-tracks die de laatste jaren heruitgebracht zijn. Jazzy Jay - Do What You Gotta Do [UNI Records] Producer/dj Jazzy Jay gaat al mee sinds de vroegste dagen van hip hop, eind jaren 70 maakte hij deel uit van het dj-team rond Afrika Bambaata. In 1991 bracht hij een compilatie uit, 'Cold Chillin in the studio' waarop deze opmerkelijke track die in feite niets meer een backspin (met toegevoegde 808 drum) is van de gelijknamige soul-klassieker van Eddie Drennon uit 1975. Die laatste werd onlangs al heruitgebracht, en nu is ook Jazzy Jay's versie weer te krijgen op de 'Strong City EP'.