De hevige sneeuwval leek even roet in het eten te gooien. Het vliegverkeer onderging veel hinder van de winterse weersomstandigheden. Veel vluchten werden geannuleerd en het was maar de vraag of de muzikanten uit Bristol, Londen en Dallas op tijd in Amsterdam zouden zijn voor het tweede Dwars Festival in de Amsterdamse Desmet studios. Wonderlijk genoeg zat alles mee. Niet allen de artiesten, ook alle festivalbezoekers namen de moeilijk begaanbare wegen voor lief en wisten de weg te vinden naar de studio. Desmet was afgeladen vol, de stemming optimaal. Gekleed in een witte laboratoriumjas - alsof Tom Bugs daadwerkelijk als een 'bug' expert door het leven gaat - was het Knowlegde Of Bugs die als eerste het podium beklom. De multi-instrumentalist uit Bristol combineerde gitaar, zang, laptop en minimale percussie met de nodige effectpedalen. De zogenaamde laag-over-laag-constructie, die bijvoorbeeld ook door muziekcollega's als Colleen en Matt Elliott wordt gehanteerd. De zaal keek aandachtig toe hoe gedisciplineerd Tom Bugs te werk ging. Het vereist nogal wat vakmanschap om een dergelijke set tot een goed verloop te laten brengen. Knowlegde Of Bugs slaagde met vlag en wimpel. Na een korte pauze betrad Tom Bugs wederom het podium. Nu in gezelschap van zijn maten van Bronnt Industries Kapital, een band die nog enigszins in de kinderschoenen staat. Er verschenen weliswaar een paar singles, maar het ontbrak het viertal aan de nodige podiumervaring. De bezetting was veelbelovend, met gebruik van instrumenten als klarinet, trombone en trompet, maar de uitwerking verdiende beter. Donkere sferische soundscapes klonken door de speakers. Soms raak en treffend. Maar soms ook wat minder geslaagd. En toch… Het optreden stemde hoopvol en doet uitzien naar de eerste volwaardige cd die ergens dit jaar op Static Caravan zal verschijnen. Vervolgens was de beurt aan Micah P. Hinson, een vierentwintigjarige Amerikaanse singer-songwriter, die werd begeleid door Nick Phelps op banjo en William Weatherford op gitaar. Een ideale combinatie. En muzikaal zeer goed gebracht. De rijke akoestische instrumentatie tilde de donkere, rauwe stem van Micah P. Hinson naar de voorgrond. Sobere en verstilde liedjes, met zwaarmoedige teksten. Maar tussen de liedjes door kon er een lachje van af. Een indrukwekkend optreden, waarbij de zang en het gitaarspel enigszins aan de beginperiode van Lambchop herinnerde. Tunng sloot de avond af. Hoewel de debuutcd Mothers Daughter And Other Songs werd geproduceerd door het duo Sam Genders en Mike Lindsay, bleek de live-uitvoering nogal te verschillen van de studiobezetting. Sam Genders bleef thuis in Londen. En Mike Lindsay bracht voor het eerste Nederlandse optreden vier andere muzikanten mee. De hoge verwachtingen werden waar gemaakt. De harmonieuze samenzang dwong het experiment enigszins naar de achtergrond. Wat resulteerde in popliedjes pur sang. Tunng zorgde met de vrolijke noot voor een prima stemming in Desmet waardoor het na afloop nog lang gezellig bleef...