Ja hoor, het gaat nu eindelijk gebeuren. Als wij de nieuwsberichten moeten geloven gaat Medy van der Laan nu eindelijk de bezem halen door de stal die Publieke Omroep heet. En wat gaat er verdwijnen? Amusement! Met dank aan het neerschieten van de gekozen burgemeester. Wat een zaligheid lijkt me dat. Publieke zenders die niet selecteren op een zo groot mogelijke doelgroep, maar selecteren op kwaliteit. Tenminste zo interpreteerde ik het bericht. Een van de programma´s waarvan ik hoop dat het van de publieke zender zal verdwijnen is “De Notenclub”. Kent u dat? Programma van de TROS. En de TROS is, hoe ongelooflijk ook, nog steeds een Publiek Omroep. De Tros omschrijft haar programma zelf als volgt: “De Notenclub, een muzikaal programma dat al vijf jaar lang garant staat voor live muziek van bekend talent, begeleid door twee toppianisten en een stevige band. Een programma waarin artiesten schitteren.” Zelfs als je niet beter weet, een tekst om van te gruwen. Maar als je het programma een keer gezien hebt weet je het zeker, erger kan niet. Stel je voor een verzameling blije mensen. Maar dan blij in de zin van “blij omdat ik een camera zie”, blij omdat er een halve gare met een krant in zijn hand staat te slaan om de zaal in beweging te houden. In het programma barsten genodigden om de haverklap uit in het gezamenlijk ten gehore brengen van muziek. Daarbij wordt er zeldzaam enthousiast gekeken, gezongen en meegeklapt. Alle onderdelen, echt of er later aangeschroefd, deinen in het enthousiasme mee. Maar het enthousiasme is van een bepaalde soort, u kent het wellicht. Ik had vroeger een collega die als ze zich ongelukkig voelde heel hard ging fluiten en zingen. Ik wist zeker dat als ze de hoek om was, ze zich zelf met haar hoofd vooruit tegen de dichtst bijzijnde muur zou gooien. In die zin blij. Afijn, de Notenclub. En die Notenclub dus staat wat mij betreft op de nominatie om als eerste van het publieke scherm geknikkerd te worden. Maar gaat dat ook gebeuren? In de Volkskrant van dinsdag las ik een uitleg van Van der Laan die al mijn hoop de bodem in sloeg: “Vallen optredens van Nederlandse artiesten bijvoorbeeld onder amusement?”, zo vroeg men de Staatssecretaris. Van der Laan meent van niet. Zij schaart muziekprogramma´s onder de categorie Kunst. Te vroeg gejuicht dus. Ik ben bang dat hoe je het ook wendt of keert, de Notenclub moet worden gezien als een muziekprogramma. En daarmee dus als Kunst. Als ik een stemadvies mag geven aan D´66 leden voor aanstaande zaterdag? Laat nou maar vallen ook dat kabinet. En hef meteen de partij op. Richt ik volgend jaar een nieuwe partij op D´06, bekt lekker nieuw. Met als enig programmapunt, weg met amusement op de publieke zender.