Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: Home Video - Citizen EP (Warp/Zomba) Disque Pop de la Semaine: Nick Cave & The Bad Seeds - Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus (Mute/EMI) release: 20 september 3FM Megahit: Robbie Williams - Radio (Chrysalis/EMI) release: 4 oktober 3VOOR12 Top 10: 1. The Go Find- Miami (cd, Morr Music/Lowlands) Laat maar komen, die geur van vergankelijkheid! (Gerard Walhof) Hoor de bladeren vallen. (Leonieke Daalder) LapTOPschijfje dat blinkt van trots & schoonheid. (Luc Janssen) 2. Solex - The Lauging Stock Of Indie Rock (cd, Discmeister/Konkurrent) Met meer compositorische coherentie dan ooit. (Gerard Walhof) Stijgt zo ver uit boven het Nederlandse maaiveld, dat het bijna grappig is. (Niels Post) Lekker stuwend plaatje. (Herman Roggeveen over de single) 3. Interpol – Antics (cd, Labels/EMI) release: 27 september Warmer en levendiger dan op het debuut. (Robert Lagendijk) Hypnotiserend, beklemmend en verraderlijk goed. (Herman Roggeveen) 4. The Dresden Dolls - The Dresden Doll (cd, 8Ft./CNR Music) Het irriteert, maar intrigeert ook. (Sander Kerkhof) 5. R. Kelly - If I Could Make the World Dance (dubbel-cd: Happy People/U Saved Me, Jive/BMG) Tussen de 21 songs zit wel degelijk een wereldnummer, waarin de geest van Marvin Gaye weer even rondspookt. (Job de Wit) 6. The Helio Sequence - Love and Distance (cd, Sub Pop/Konkurrent) Wat een band! Nog gekker: ze zijn maar met zijn tweeën! Dus eigenlijk: wat een duo! (Niels Post) 7. Papa Roach - Getting Away With Murder (cd: Getting Away With Murder, Geffen/Universal) Niet lullen, gewoon brullen. Volume op tien en gaan. (Herman Roggeveen) 8. Mobb Deep - Amerikaz Nightmare (cd, Jive/BMG) Eindelijk weer als vanouds. (Kees de Koning) 9. Talking Heads - The Name of This Band is Talking Heads (cd, Sire/Warner Bros./Rhino/Warner Music) Als je je reet wilt bevrijden, zodat je geest kan volgen, luister dan. (Jaap Boots) 10. The Gathering live in Doornroosje (Nijmegen, 9 september) Magische momenten. (Menno Visser) De Lijstjes: Sander Kerkhof draait: The Dresden Dolls - The Dresden Doll (cd, 8Ft./CNR Music) De hele week breek ik al mijn hoofd over de plaat van dit Bostonse duo, dat zich specialiseert in hysterische pianoakkoorden met daarbovenop een dito zangeres. Zijn The Dresden Dolls nu geweldig of gewoon verschrikkelijk? Het irriteert, maar intrigeert ook. AlsThe White Stripes in Berlijn hadden gewoond, blah blah... Fans van Patrick Wolf, Marilyn Manson, Queen, Mates Of State en Ben Folds opgelet: op 21 september zijn ze live te zien in de Amsterdamse Melkweg. En dat schijnt een belevenis te zijn. The Faint - Wet From Birth (album, Saddle Creek/Munich) Een wat meer poppy richting voor The Faint, Omaha (Nebraska)'s eigen Depeche Mode. En dat pakt een paar keer heel goed uit in bijvoorbeeld Southern Belles in London Sing, How Could I Forget en de single I Disappear. FC Kahuna en The Bug mochten zich ook alvast fijn aan I Disappear vergrijpen. Volgende week te zien op Bazar Curieux in Rotterdam. Voicst - II-II (Duurt Lang/PIAS) Zo goed dat het zeer doet! Iedere dag een ander favoriet nummer. Vandaag: You Look Like Coffee. En die rare albumtitel? Voer hem voor de lol alvast eens in in Google en kom meer te weten over de spirituele achtergronden van het Amsterdamse powerpoprio. Uri Geller alert! Job de Wit draait: R. Kelly - If I Could Make the World Dance (dubbel-cd: Happy People/U Saved Me, Jive/BMG) Ik lees positieve recensies, maar de nieuwe R. Kelly is bij lange na niet zo goed als Chocolate Factory (2003). Ik had vooral veel verwacht van U Saved Me, het gospelalbum van deze dubbelaar, want het lijkt me toch dat R. het één en ander met zijn schepper te bespreken heeft. Hoe dan ook, tussen de 21 songs zit wel degelijk een wereldnummer, waarin de geest van Marvin Gaye weer even rondspookt. Ben ik toch nog een happy person. The Mole - The Touch (Arbutus/import CA) De meeste mensen zullen deze 12” kopen voor de a-kant van Mathew Jonson, toch één van de hotse nieuwe technonamen. Mij gaat het om de b-kant van Jonsons Canadese collega Colin de la Plante (waarom dan nog een artiestennaam, zou je denken) alias The Mole. Het is geen techno, eigenlijk ook geen house, meer een soort gemuteerde disco van een blanke Moodymann. Als een draaikolk die de naald naar de as zuigt. Maar eerst de breakdown halverwege. Doe mij ook zo'n koebel! Tony Senghore - Skrik Som en Gris (Maya/import VS) Er zijn periodes geweest dat ik elke week een nieuwe 12” van Tony Senghore kon kopen (wat ik ook deed), steeds op een anders label overigens. Op een Black Eyed Peas-bootleg na was 2004 tot dusver een erg mager Senghore-jaar voor de fans. Hopelijk gaat dat veranderen, want Skrik Som en Gris ("krijs als een varken" in het Zweeds, bizar genoeg) is weer 100% geneuzelvrije funky, jazzy, spannende house zoals ik mijn held graag bezig hoor. Kom maar op met die nieuwe release-lawine, Tony. Gerard Walhof draait: The Go Find- Miami (Morr Music/Lowlands) De herfst is begonnen en zelden klonk melancholie zo mooi en van deze tijd als op het debuutalbum van The Go Find. Het duo bestaat uit Duitser Dieter Sermeus (songs, stem, gitaar en elektronica) en Belg Arne van Petegem (elektronica), als zichzelf ook bekend als Styrofoam. Miami is een perfecte symbiose van pop en electronica die de liefhebber van de lichte snik als in New Order en The Notwist de wondere wereld van copy-paste binnenvoert. Laat maar komen, die geur van vergankelijkheid! Solex - The Lauging Stock Of Indie Rock (Discmeister/Konkurrent) Vierde album van een van de meest oorspronkelijke geesten in de moderne muziek in Nederland, Liesbeth Esselink. En beste album want nog meer in haar eentje dan voorheen klinkt Solex nog meer als een... uhm... indie-rockbandje. Met evenveel ironie als in de titel van het album maar met meer compositorische coherentie dan ooit. Lees en beluister ook het interview hier op de site. En mis Solex niet aanstaande woensdag in Club 3VOOR12. Crackhaus - Spells Disaster... (cd, Mutek/Lowlands) Montreal is niet alleen het mekka voor liefhebbers van de kraak-impro-scene rond God Speed You! Black Emperor maar ook van de micro-electrofunk van Akufen. In die laatste categorie manifesteren zich Steven Beaupre en Scott Monteith (solo heet hij Deadbeat) als Crackhaus. Spells Disaster... is een vrolijke verzameling van nieuwe nummers en oude nummers gemangeld door vrienden als Mole, Flabbergast en Mike Shannon. Voor een prettig hoppende hik van je hersens, via je centrale zenuwstelsel naar je tenen. Niels Post draait: Helio Sequence - Love and Distance (cd, Sub Pop/Konkurrent) Wat een band! Nog gekker: ze zijn maar met zijn tweeën! Dus eigenlijk: wat een duo! Ergens tussen My Bloody Valentine en weet ik veel wat. Zo goed! Check die plaat. Ratatat - Remixes Mixtape Vol. 1 (www.ratatatmusic.com) Ik keek reikhalzend uit naar het officiële debuut van Ratatat, maar het kon mij uiteindelijk niet echt bekoren. Ik snapte het niet. Maar nu heeft Ratatat haar eigen muziek gezet onder de vocalen van hun favoriete hiphoptracks. En nu valt het kwartje. Ga naar hun website www.ratatatmusic.com. Je kunt er een aardig voorproefje krijgen van wat ze met de nummers van Missy Elliott, Kanye West en Dizzee Rascal hebben gedaan. De rest zou ik ook ergens proberen te downloaden, want deze release was alleen op cd-r en die was binnen mum van tijd uitverkocht. Minstens zo interessant als The Grey Album van Danger Mouse. Solex - The Laughing Stock of Indie Rock (Discmeister/Konkurrent) Solex stijgt met deze plaat zo ver uit boven het Nederlandse maaiveld dat het bijna grappig is. Die pauken zitten er ook lekker in. En zo heeft zich een van de eerste kandidaten voor de 3VOOR12 Award 2005 zich aangemeld. Vanaf wanneer mogen we wedden? Herman Roggeveen draait: Interpol - Antics (Labels/EMI) release: 27 september Heel veel tijd om te luisteren heb ik nog niet gehad. Maar ik weet al wel dat Antics net zo goed - zo niet nog beter - is als Turn on the Bright Lights. Antics is hypnotiserend, beklemmend en verraderlijk goed. Papa Roach - Getting Away With Murder (cd: Getting Away With Murder, Geffen/Universal) Niet lullen, gewoon brullen. Volume op tien en gaan. Solex - Honkey Donkey (cd: The Laughing Stock of Indie Rock, Discmeister/Konkurrent) Het is bijna paradoxaal om te horen: het hoge stemmetje van Liesbeth Esselink en de grommende bas van Stuart Brown. Verder een lekker stuwend plaatje. Kees de Koning draait: Mobb Deep - Amerikaz Nightmare (cd, Jive/BMG) Ze leken de aanval van Jay-Z niet meer te boven zijn gekomen maar op dit zesde album klinken Prodigy en Havoc eindelijk weer als vanouds. Bijna het hele album is de moeite waard maar de uitschieters zijn When U Hear That en Get it Twisted. D-Men - Straatremixen #3 (bootlegs) Natuurlijk heeft 3VOOR12XL weer de primeur op de nieuwe straatremixen van de D-Men. Lange Frans steelt uiteraard weer de show op remakes van nummers van Jay-Z, Twista en D12. The Evil Genius Green Lantern Presents Beanie Sigel - Public Enemy #1 (import VS) In afwachting van een stuk of drie rechtszaken maakte de bully uit Philly een mix-cd met dj Green Lantern. Hoogtepunten zijn vooral de samenwerkingen met de nieuwste Roc-a-Fella-held Peedi Crakk. Menno Visser draait: Maria McKee - Live in Hamburg (cd, Viewfinder/Bertus) Niets mooier dan de artiesten die al zoekende de weg volledig kwijt zijn. Voormalig wereldster McKee (Show Me Heaven) staat niet geheel helder op het podium. Tussendoor vraagt ze zich ondermeer af waarom er iemand bij de toiletten zit. "Oh, om ze schoon te maken?" Van die dingen. Maar haar Breathe gaat door merg en been. The Gathering live in Doornroosje (Nijmegen, 9 september) Sterk programma bij de opening van de nieuwe Lokaal-site 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen. Kon lekker vooraan staan om de hemelse zang van Anneke van de Gathering eens goed in ogenschouw te nemen. Haar anticiperen tijdens het intro voor ze invalt met zingen ziet er uit als een goddelijke ingeving. Ogen gesloten, zachtjes meewiegend op de maat van keyboardspeler Frank. Magische momenten. The Black Keys - Rubber Factory (cd, Fat Possum/Epitaph) Bij hun debuut wilde dit Amerikaanse garage-bluesrockduo zich er op voor laten staan dat hun album niet meer gekost had dan de dertig dollar voor de tapes. En zo klonk het ook. Wat een aangename verrassing dan nu ze in een echte studio mochten opnemen en niet in hun kelder, het allemaal zo veel beter is dan dat wrakke debuut. Zo'n 10 A.M. Automatic knalt toch gewoon uit je speakers. Niet White Stripes, maar Jimi Hendrix. Leonieke Daalder draait: Reciva (draadloos internetradiotoestel) Sinds een week op proef in huis: een radio waarmee je moeiteloos langs allerlei webradioshows kunt zappen. Nou kon dat via het internet natuurlijk ook allang, maar met dit apparaat wordt alles zelf voor de grootste digibeet in éé klap duidelijk: internetradio = radio. The future is now. The Go Find - Miami (cd, Morr Music/Lowlands) Ik wil er eigenlijk nog niet aan, maar het is onontkoombaar: de herfst komt er aan. Warm, zacht, weemoedig. Hoor de bladeren vallen. Jan Decleir & Wawadaadakwa - Al Die Willen Te Kaap'ren Varen (cd: Kapitein Winkie Zag 1 Beer: een Ode aan het Kinderlied, Haiku/Lowlands) Instanthit bij de kinderen. Stampend op een soort dolle polka door de kamer. En met zijn allen luidkeels meebrullen: hee hup, hee hup, hoe ha, hoe ha! Luc Janssen draait: The Go Find - Miami (cd, Morr Music/Lowlands) LapTOPschijfje dat blinkt van trots & schoonheid. Debuut van Dieter Sermeus (ex-Orange Black), bezitter van iBook, en een oudere zus. Epoxies - Epoxies (cd, Epox/import B) Electropunk die klinkt als Blondie na een kortsluiting of The Pretenders op speed. Gisli - TV = the Devil (single, EMI) IJslandse puberpop, niet opblaasbaar. Robert Lagendijk draait: Kamagurka en de Ridders van den Apocalyps – De Man Met de Grasparkiet (cd, Pure Note/Konkurrent) Oude en nieuwe hits van de leukste striptekenaar uit Vlaanderen in een nieuw jasje met een heuse Hollandse Ex-gitarist. En ik maar denken dat humor en muziek nooit samengingen. Dat betekent natuurlijk niet dat Jan Kruis meteen zijn gitaar moet pakken! Interpol – Antics (cd, Labels/EMI) release: 27 september Je houdt je hart vast als een band als Interpol een tweede album gaat opnemen. Ik was bang voor een herhalingsoefening. Maar nee, Interpol houdt het weliswaar bij de eigen succesformule maar klinkt warmer en levendiger dan op het debuut. Led Zeppelin – The Song Remains The Same (dvd, Warner Home Video/Warner Music) Ik ben natuurlijk veel te jong om dit soort ouwe koeien uit de sloot te halen. Maar voor zeven euro kun je deze rockumentary echt niet laten liggen. Geweldige tussenshots. Vooral als de manager van de band erachter komt dat iemand illegaal posters verkoopt in de concertzaal. Jaap Boots draait: Talking Heads - The Name of This Band is Talking Heads (Sire/Warner Bros./Rhino/Warner Music) De hele week zijn de buren van JaBo geteisterd door de maniakale vocalen van David Byrne, om nog maar te zwijgen van de superstrakke ritmesectie van de Talking Heads, Chris Frantz en Tina Weymouth. Want een van Jaaps favoriete platen allertijden, The Name of This Band is Talking Heads (1982), is eindelijk op cd verschenen. En hoe! Met namelijk twaalf (of dertien?) EXTRA tracks, de één nog kekker dan de ander. Als je wilt weten waar al die moderne postpunkfunkers de mosterd vandaan hebben gehaald en als je weer eens wil horen hoe een echt originele band op de toppen van zijn kunnen live klinkt/klonk, als je wilt horen hoe kunst en rock en funk elkaar kunnen ontmoeten, als je kortom je reet wilt bevrijden zodat je geest kan volgen, luister dan keer op keer naar deze dubbele live-set. Nick Cave & The Bad Seeds - Get ready for love (dubbel-cd: Abbatoir Blues/The Lyre of Orpheus, Mute/EMI) release: 20 september Natuurlijk worden we door pluggers, promotors en platenmaatschappijen alweer op stoom gebracht om de nieuwe dubbel-cd van Ouwe Nick als een meesterwerk te betitelen. Een eerste vluchtige beluistering leert dat we ons oordeel nog niet kunnen vellen. Teveel tracks. Teveel schoonheid, teveel pijn, teveel humor, teveel rijm. Maar de opener hakte er bij JaBo gisternacht om 01.30 lekker in. Klaarwakker naar bed, want Get Ready For Love is nu al een Cave-classic. Maskesmachine - Douchke Pakken (single: Plaktang, Lowlands) release: 18 oktober Zo willen we elke dag wel onder de douche. Meerdere keren. Met veel schuim en geile eendjes. De sexy-slome beats, de handdoekdroge vocalen, de goede geluidekes, alles klopt aan dit nieuwe Vlaamse gezelschap. Niet het enige goede nummer op die smeuïge EP Plaktang, wel het eerst nummer dat als een natte washand op een verhit voorhoofd verkoeling brengt. Andrew Makkinga draait: The Alchemist featuring Nina Sky & Prodigy - Hold You Down (All City Music/PIAS) Nieuwe single van Alchemist, momenteel één van de top-producers in de scene. Azymuth - Brazilian Soul (cd, far Out/Lowlands) release: 27 september Heerlijk geproduceerde muziek van een groep die al vanaf hun oprichting in de jaren zeventig tientallen albums heeft uitgebracht. Geen 3VOOR12XL-album maar lekker voor thuis op de bank na een avond bashment. diverse artiesten - Mad Guitar Riddim (cd, Greensleeves/Munich) Produced by Don "Vendetta" Bennett for Don Corleon Records. Met gruwelijke tracks van Elephant Man, Vybz Kartel, Buju Banton, Bounty Killer en Frisco Kid. Dancehall music will live forever!!!!! Kees de Brouwer (Cybercase) draait: Seabound - Without You (single: Poisonous Friend, Dependent/www.seabound.de) Voorafgaande aan hun Europese tour , waarbij ze op vrijdag 17 september zullen gaan optreden in Ekko te Utrecht, heeft deze electroband uit Duitsland een nieuwe single gereleased die vol staat met lekkere dansbare nummers. Voor liefhebbers van goede cybergothic- electro is deze band zeker een grote aanrader. Paloma Im Blute - Pour Les Enfants (cd: Erazor of Life, Sonic Malade) Dit nieuwe side project van de band Untoten brengt een meer toegankelijke versie van gothic-electro, waarbij de typische zang van de zangeres wel nog erg veel aan Untoten blijft herinneren. Toch is dit een album geworden met een geheel eigen stijl en sfeer. Angelzoom - Into My Arms (cd: Angelzoom, Nuclear Blast/Suburban) release: 4 oktober Het album van deze nieuwe band Angelzoom - uitgebracht door Nuclear Blast! - is echt een van de meest verrassende nieuwkomers van dit moment. Ze maken een geheel eigentijdse mengeling van gothic-metalvrouwenzang vermengd met Dead Can Dance-achtige muziek. Heel ingetogen en sferisch, maar tegelijk erg sterk. Vooral ook de erg sterke covers van Depeche Mode, Linkin Park en Deine Lakaien maken dit album echt compleet. Dit album zal echter pas op 4 oktober verschijnen, dus nog even geduld!