Op ongeveer 20 minuten buiten de Amsterdamse ring worden we op een klein industrie terrein begroet door een rommelende bas. We zijn hoogstens wat merels en konijnen tot last. Mooi. Eén loods, 2 bars en boven een ruimte om even uit te puffen. Jeroen Schrijvershof draait bij binnenkomst. Afkomstig uit de Rijnmond en (misschien) bekend van zijn producties op het Search label. Het geluid is perfect. Wat een verademing. Geen hi-hats die je trommelvliezen splijten maar alles is mooi, droog en in balans. De oordoppen blijven in de zak zitten. De techno is al fors en diep en laat geen ruimte om te acclimatiseren. Jeroen mixt bekwaam. Voor een enkeling misschien te traag maar dat mag aan het begin van de avond. Iedereen moet de kans krijgen om op de stoomtrein te klimmen. Als Steve Rachmad klaarstaat om over te nemen is de tent vol en krijgt Jeroen de credits van de paar honderd man die binnen is. Amsterdamse Steve Rachmad zit al jaren in de kopgroep van de Nederlandse techno. Vanaf begin jaren ‘80 al bezig met disco, electro en techno. Onder de vele pseudoniemen zoals Sterac, Ignacio, Adverse Match, heeft hij een gigantische stroom van releases voortgebracht op o.a. Tresor, M-Plant en zijn eigen label Scorp en Sterac Electronics (elektro). In het verleden vaak (door Hollanders) bekritiseerd om een haperende mixtechniek, maar dat kan inmiddels echt vergeten worden. De Awakenings-resident wordt nu over de hele wereld geboekt maar staat vanavond hier. Het gaat echt los: warme techno waarvan bassen gloeien op kooltjes van soul en funk. Bijna de hele set gebruikt hij de drie draaitafels en worden we keer op keer verrast door donkere melodieën, zonder dat de energie en het momentum verdwijnen. Bijna elke overgang wordt het gejuich begroet en we kunnen niets anders doen dan dansen, zo ook Joel Mull die hierna mag draaien. Het publiek is gevarieerd en niemand is op een afkeurende blik te betrappen. Men houdt rekening met elkaar en elkaars ruimte. Super. Pelacha is een Spaanse met paardenstaart en is uitgenodigd om voor het eerst in Nederland te komen draaien. Ze draait sinds een jaar of 6 en heeft verscheidende residenties in Madrileense clubs. Hier is ze dus relatief onbekend, maar daar gaat verandering in komen. G-I-R-L-P-O-W-E-R. Gevarieerd en opzwepend, rauw maar strak. Niets geen vro(uwe)lijke funky techno: gasgeven is het devies! Gooi James Ruskin, Misstress Barbara en Oscar Mulero in je cocktail shaker en klaar. Onberispelijk wordt de controle over de twee draaitafels gehouden. Twee uur lang krijgt de dansvloer ervan langs maar er is geen zuur gezicht te zien. Boekers van Nederland: P-e-l-a-c-h-a is here! Joel Mull is geen onbekende meer. Al jaren komt deze Zweed naar Holland. Een klassieke muziek opleiding gehad en samen met Adam Beyer in de klas gezeten: Dus razende Zweedse (loop) techno. Af en toe wat percussie maar vooral over elkaar heen denderende, licht psychedelische geluidsmuren die weer precies aan elkaar worden gemixt. Met wat meer breaks dan zijn voorgangers laat hij de zaal nog onverminderd stuiteren. Hij trekt gekke bekken en zorgt dat iedereen vooraan de vermoeidheid vergeet. Wat een luxe: prima sfeer, lage kosten en grade-A techno. Terwijl de vrijmarkt al is losgebarsten mag Dimi Angélis (initiator van het feest) de die-hards nog een laatste traktatie geven.Angélis en Schrijvershof hebben net hun eerste release op ION uit, een sublabel van Scorp en zit al in de platenkoffers van Hawtin, Clarke en Mills. Wij liggen ondertussen al in bed met de Spaanse Matador nog op ons netvlies. Delen van de sets zijn binnenkort op 3voor12 te beluisteren.