Woensdagnacht om 10 voor 1 pasticheerden producer Niels Post en uw gastheer live voor de micro de yell van het VPRO kinderpro-gramma Rembo & Rembo. Voor de niet-kenners, dat ongeveer zo: " Tjoooooonge jonge jonge jonge...!" Herhaal 12 keer en besluit met: "Wat een leuk programma is dit!" Want dat was het. Weer. De verrassing van de avond was eigenlijk de band waar we het minst van hadden verwacht, namelijk het Hamburgse duo Spillsbury. Zangeres Zoe werd eerst heel lief toe-gezongen door het Club 3VOOR12 publiek omdat ze 21 geworden was, daarna volgde een onverstaanbaar goed interview in half-Duits en daarna was het tijd om te knallen. Zangeres Zoe en bassist en beatcreator Tobias stonden slechts met een md-speler, een basgitaar plus versterker en twee microfoons op het podium. Maar ze bouwden er met die beperkte middelen een heel aardig feestje van. Hun stuiterende en oersimpele electropunk was aan het publiek wel besteed. Bijkomend voordeel: het duo had ons slecht uitgesproken "Funfzehn Minuten" (speeltijd) verstaan als "Funfzig". Zodat we vergast werden op bijna een hele set. Waarbij uw gastheer in ieder geval opviel dat 30 minuten lang zat zou zijn voor hun set. Maar goed, geen gemuggezift: multo sympatico. Dat gold ook voor de oude bekenden Kopna Kopna, die wel al voor de tigste keer voor VPRO microfoons mochten opstellen. Maar nu met extra zenuwen in de jongensbenen, want hun eeuwige belofte moest worden ingelost. De Kopna's hebben namelijk net (eindelijk) hun debuut-cd afgeleverd. En die heet "Like You". De officiële presentatie vond gisteren bij ons plaats. Daar was dus heel veel publiek op afgekomen. Alle ingrediënten aanwezig voor een knallende show. Kopna Kopna liet zich deze voorzet niet ontnemen en kopte knalhard in, waarbij (au!) opviel dat de band live toch wel een stukje sterker overkomt dan op de plaat. Strak, speels en funky. Nu nog wat meer met de kloten denken en minder met het hoofd, dan komt het helemaal goed met KK. Voor At The Close Of Everyday wachtte de moeilijke taak de pretkunstfunk van het eerste uur te doen vergeten. Minco Eggersman liet zich door het gekwetter van het Club 3VOOR12 publiek niet van de wijs brengen en vertelde eerlijk en evenwichtig over de totstandkoming van de 2e cd van ATCOED, The Silja Symphony, waarop de band persoonlijk leed op een poëtische manier aan de ramp met de veerboot Estonia (1994) koppelt. Daarna nam Minco even onverstoorbaar plaats achter drums en samen met kompanen Axel en Jan Erik speelde hij behoorlijk stevig een aantal songs van TSS. En dat deed hij met de overtuiging van een muzikale Mozes. Respect an' big up yo' self, Minco. En big up yo' self voor onze Club want het was weer een geweldige aflevering, al zeg ik het zelf. Volgende week op tijd reserveren, mooie meisjes en kekke jongens, want dan hebben we The Long Winters, Digger & The Pussycats en Face Tomorrow op bezoek.