Pukkelpop en Rock Werchter in Vlaams parlement

Festivalorganisatoren verkozen

Herman Schueremans en Chokri Mahassine, respectievelijk organisatoren van Rock Werchter en Pukkelpop werden afgelopen zondag verkozen voor het Vlaams Parlement. In hun drukke agenda vinden ze blijkbaar genoeg gaatjes voor de politiek. Dat doen ze wel vanuit hun festival-ervaringen: “In de festivalwereld zorgen we er eerst voor dat de artiesten bevestigen voor we de affiche naar buiten brengen. In de politiek is het veelal omgekeerd.”

Festivalorganisatoren verkozen

Vlaanderen trok zondag naar de stembus om er zijn vertegenwoordigers voor het Europese én het Vlaamse parlement te verkiezen. In de schaduw van het zegevierende Vlaams Blok werden festivalorganisatoren Chokri Mahassine (o.a. Pukkelpop) en Herman Schueremans (bekend van Rock Werchter) verkozen voor het Vlaams Parlement. Zondag kozen de Belgen dus niet alleen voor het Europees parlement, maar werd ook bepaald wie er in het Waalse en het Vlaamse landsdeel de macht krijgt. Mahassine kreeg vijf jaar geleden al een parlementair zitje voor de Vlaamse socialistische partij SP.a, als eerste Belg van Marokkaanse origine nota bene. Zondag werd hij met 17.955 rode bolletjes op de kieslijsten herkozen. Eind april legde de Vlaamse krant De Morgen het Vlaamse parlement op de rooster en gaf de festivalorganisator een quotering van twee sterren op vijf. De verantwoording van die score luidde: “Belangrijk als ongecompliceerde woordvoerder van de allochtone gemeenschap in inburgeringsdebat, auteur van belangrijk decreet over evenwaardige participatie op de werkvloer. Nadeel: te weinig aanwezig in het parlement en te weinig bezeten door politiek. Te veel Pukkelpop?” In die drukte was de man nu niet bereikbaar voor commentaar. Collega Herman Schueremans vond op zijn beurt politiek onderdak bij de liberale VLD en duwde er vorig jaar al de lijst bij de nationale verkiezingen. Afgelopen zondag stemden 18.357 kiezers hem richting Vlaamse parlement. Of er festivalgelieerde punten op zijn politieke agenda staan, wil Schueremans nog niet verklappen. “In de festivalwereld zorgen we er eerst voor dat de artiesten bevestigen voor we de affiche naar buiten brengen. In de politiek is het veelal omgekeerd.” Dat neemt niet weg dat hij zijn politieke ideeën veelal illustreert met voorbeelden uit de muziek- en festivalwereld. “Ik ging in de politiek omdat dat me interesseerde. Er zouden trouwens meer mensen geïnteresseerd moeten zijn in politiek. De politiek bemoeit zich immers ook steeds meer met ons. Aan dat groeiend aantal regeltjes wil ik wat doen. Vlamingen zijn harde werkers en zo willen we dat houden. Het is niet aan de politiek om ervoor te zorgen dat Vlaanderen competitief blijft, want heel veel creativiteit komt uit de mensen zelf: creatievelingen zoals artiesten zwemmen eerst tegen de stroom in en krijgen daarna toch geleidelijk een forum.” “Cultuur en economie zijn hefbomen voor elkaar. Zo zie ik dat professionals en vrijwilligers samen fantastische muziekfestivals kunnen organiseren. In de omgeving van Werchter is dat ook een belangrijke impuls voor het verenigingsleven zodat de mensen minder verzuren.” “Of ik de job van festivalorganisator en parlementariër zal kunnen combineren? Kijk, ik werk vijftien uur per dag, dat is wat anders dan de zeven uurtjes van sommigen. Er zitten overigens nog veel mensen in het Vlaams parlement die hun politieke dagtaak combineren met hun werk als advocaat bijvoorbeeld.” Bovendien kan hij afgaan op de ervaring van collega Mahassine: “Chokri en ik hangen bijna dagelijks aan de lijn. Zoals ik op festivalgebied een beetje de mentor ben van Chokri, is hij mijn mentor in de politiek.” Over de verkiezingsoverwinning van het extree-rechtse Vlaams Blok is de Werchter-man niet te spreken: “Ik snap niet dat mensen stemmen op zo’n partij terwijl Vlaanderen zo welvarend is. Het kan niet dat een miljoen Vlamingen sukkelaars zijn, maar het zijn wel sukkelaars in hun kop. Het zijn van die mensen die de politie bellen als de hond van de buren tegen hun gevel plast.” Lang geleden –het moet 1983 zijn geweest - vloog Schueremans met Pinkpop-directeur Jan Smeets naar Atlanta om er The Fixx in het voorprogramma van The Police te zien spelen. Smeets: “Toen vertelde hij me dat hij België op de wereldkaart wilde zetten. Nu was het wel frappant dat hij zovele jaren later die uitspraak opnieuw in zijn verkiezingscampagne gebruikte. In 1994 trok Smeets zich terug uit de politiek. Na 21 jaar politieke activiteit, op provinciaal en gemeentelijk niveau, blikt Smeets nu terug: “Eigenlijk is de politiek me wel tegengevallen. Ik heb er niet bereikt wat ik wilde bereiken: fatsoenlijke poppodia. Achteraf bekeken heeft het tegen me gewerkt dat ik bij de PvdA zat. In Limburg moesten we immers opboksen tegen de partij van de macht, de KVP.” Toch onthoudt Smeets zich niet helemaal van politiek. Dit jaar werd het festival geopend door PvdA-kopstuk Wouter Bos, hingen er weer verkiezingsaffiches van verschillende partijen en riep Smeets himself op om te gaan stemmen bij de Europese verkiezingen. “Ik heb altijd een statement gemaakt, onder het motto ‘geef rechts geen kans’”. Blijkbaar denken de Vlamingen er anders over, mijnheer Smeets? “Dat een vierde van de kiezers voor het Blok koos, betekent dat driekwart van de Vlamingen het oneens zijn met die partij. En hoewel ik denk dat het hard werken zal worden, wens ik Herman veel succes … en Chokri natuurlijk ook.” Dat laatste was ook het enige wat Lowlands-directeur Leon Ramakers kwijt wilde. Net als Schueremans is Ramakers in dienst van het Amerikaanse bedrijf ClearChannel. Maar in tegenstelling tot zijn Belgische collega heeft Ramakers vooralsnog geen politieke ambities, laat Mojo-woordvoerder Jan Willem Luyken weten.