05 Days Off zorgde voor een optimale bezetting van de dansvloeren in de Melkweg en Paradiso. De woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag waren in de Melkweg uitermate goed bezocht. Zo goed zelfs dat echt dansen bij de sets van Felix Da Housecat en 2 Many DJ's welhaast onmogelijk bleek. Op donderdag tapte de Melkweg uit een iets ander vaatje met de 'moeilijke' programmering van de labels Warp en Shitkatapult . Het werd met optredens van Apparat, Jamie Lidell en Matthew Herbert inhoudelijk één van de topavonden van het festival. De verademing van een afwijkend geluid, anders dan de beukende vierkwartsmaat, gaf het festival hier en daar de nodige lucht. Een stukje verder in de diepte qua programmering, zoals op de spannende donderdag mag het best nog wel. De meest opvallende momenten van vijf dagen 05 Days Off volgens de 3VOOR12-redactie: "De feestelijke stemming in de Melkweg gedurende alle dagen. Het leek wel een verjaardagsfeest! Alleen de taart ontbrak." (Menno Visser). "De vocale acrobatiek van de bizarre Jamie Lidell op de Warp-avond" (Ron van der Sterren). "Stiekem meekijken met de mixtechnieken van Laurent Garnier op zondag en een Star Studded Friday: te veel hippe dj's achter twee draaitafels (2 Many DJ's, Tiefschwarz, Erol Alkan én James Murphy samen aan het bier)" (Sander Kerkhof). "Het oog wil ook wat, in die zin was !!! een verademing. Geen eenling achter de draaitafels maar een zevenkoppig gezelschap dat over het podium kruipt en krioelt. Bovendien klonk het allemaal ook nog eens heel verfrissend en vooral dansbaar!" (Herman Roggeveen). "Ultiem technohoogtepunt tijdens goed getimede acidkraker in de set van Basti Schwarz." (Job de Wit) "De intrinsieke spanning tussen vierkwarts voorwaarts en ontspoorde ontregeling in de set van Chris Clark. Beuken in de onderbuik met jeukende microtonen. Comromisloos en fijnzinning (Gerard Walhof). En wat misten de kenners? Voor wat betreft de populaire namen misschien de makers van de twee hits van dit moment, Alter Ego en Mylo. Rocker en Drop the Pressure werden vooral op woensdag en vrijdag grijsgedraaid. Ze staan later deze zomer allebei wel op Lowlands. En wat funky house pur sang à la Tony Senghore/Freaks/Basement Jaxx/Switch/Solid Groove. Nog wat extemer en dieper in de groef mag het ook, zoals op de Warp-avond. En een delegatie van het Kompakt-label, met een man als Michael Mayer, had ook niet misstaan in het programma. Maar verder was de line-up om je vingers bij af te likken zo lekker. 05 Days Off betrok voor het eerst Paradiso bij het festival, wat zorgde voor een aanzienlijke uitbreiding van het programma, het aantal bezoekers (volgens Mojo tegen de 10.000) en in mindere mate een festivalgevoel. Door de duidelijk afwijkende stijlprogrammeringen op de vrijdag en zaterdag kwam de loop tussen de zalen niet echt op gang. Ook toen op zondag de denkwerelden dichterbij elkaar lagen was de afstand nog te groot. Kaarten voor de Melkweg waren gedurende de drie duo dagen namelijk niet geldig in de Paradiso en andersom. Dit op de 250 passe partouts voor vijf dagen na (die al ver vantevoren waren uitverkocht). De toegevoegde waarde van Paradiso lag dan ook vooral in de breedte van het aangebodene. Maar laat de organisatie zich niet blindstaren op uitbreiding van de huisvesting alleen. Tien dagen alleen in de Melkweg kunnen bijvoorbeeld ook heel leuk zijn..