3VOOR12 recenseert Disque Pop De La Semaine (week 18): The Beta Band

Nog altijd electronicaverslaafd op Heroes To Zeros

The Beta Band is wat puntiger en directer geworden op Heroes To Zeros, maar blijft altijd onlosmakelijk The Beta Band: immer herkenbaar aan de lome en coole sound met verrassende geluidseffecten. De Schotse anti-helden mogen nu ook een vreugdekreet laten horen, want Heroes To Zeros is de Disque Pop de la Semaine.

Nog altijd electronicaverslaafd op Heroes To Zeros

Wat er ook met The Beta Band moge gebeuren, ze blijven altijd de makers van het nummer waarop de gehele platenzaak in de film High Fidelity begint te swingen. Platenverkoper Rob is voor het opzetten van The 3 EP’s al overtuigd dat hij vijf exemplaren gaat verkopen. Dat nummer (‘Dry The Rain’) is The Beta Band op z’n Beta Best: cool, wat loom en meeklapbaar. Dat geldt ook voor ‘Squares’ op het tweede album Hot Shots II en een nummer als ‘Space’ van het derde album Heroes To Zeros. Duidelijk hét wapen van de band, die ondanks een herkenbaar geluid nooit voorspelbaar kan worden. Ook weer op Heroes To Zeros: The Beta Band is non-conformistisch, een beetje experimenteel en erg electronicaverslaafd. Elke song is het resultaat van honderd ideeën, gedestilleerd in een jasje van enkele minuten. De Schotten zijn actieve knutselaars die op een gegeven moment samen komen om muzikale compromissen te sluiten. Op de derde plaat is het resultaat wel een stuk puntiger en directer dan voorheen. Het eerste visitekaartje van Heroes to Zeros is de single ‘Assessment’ waarmee de plaat opent. Een pakkend nummer met een schel gitaargeluid en een feestelijk blazerseinde. Het prijsnummer is echter ‘Easy’, een tweeënhalf minuut durende popsingle. Wederom een cool ritme, een vette bas en een orgeltje dat heel fijn in komt vallen. Samen met ‘Liquid Bird’ en ‘Troubles’ (waarbij het begin met trommels en blaffende hond erg veel lijkt op N*E*R*D’s ‘She Wants To Move’) zijn dit wel de nummers met een vlotter tempo dan de rest van de plaat, die door de band zelf gek genoeg als agressiever wordt omschreven. Niet het eerste waar je aan denkt bij de warme fluisterzang en zwoele klanken die regelmatig terugkeren op Heroes To Zeros. De dromerige gedeeltes passen precies bij het Beta Band-geluid, maar hebben soms wel het nadeel dat de aandacht van de luisteraar kan verslappen. Dat gebeurt in dit geval bij de afsluiters van de plaat. Aangezien Beta Band-platen zo lekker rommelig zijn, zou je in eerste instantie verwachten dat veel nummers van toeval aan elkaar hangen. Maar een groep met de naam The Beta Band moet bijna wel van wiskundige precisie houden. De electronische geluidjes zijn op de juiste plaats neergezet en zorgen voor de broodnodige afwisseling. Heroes To Zeros is weer een typische plaat die je pas écht gehoord hebt na een flink aantal draaibeurten. De schotse anti-Heroes hebben hun unieke plaatsje in muziekland weer flink verstevigd.