MP3VOOR12#11

Disco Balls And Cool Guitars

Joris Gillet, schrijver van de bekende Stereo-weblog zoekt elke maand het net af naar legale downloads en verzamelt die voor 3VOOR12. De leukste mp3-tjes zetten we hier bij elkaar voorzien van commentaar en begeleid van een cd-hoesje, zodat je je eigen MP3VOOR12 verzamel-cd collectie kan aanleggen.

Disco Balls And Cool Guitars

Het is al een weer een tijdje geleden, maar weet u het nog? De 3VOOR12 DIY MP3 CD aflevering 11 aka Disco Balls And Cool Guitars: zeventien hippe tracks van evenzoveel jonge, en soms iets minder jonge, bandjes, met de hand geselecteerd uit duizenden megabytes aan muziek die op het wereldwijde web om onze aandacht smeken en vervolgens in de juiste volgorde gezet. Zodat nu niets meer rest dan ze stuk voor stuk te downloaden, ze op een cd'tje te branden en vervolgens het bijbehorende hoesje te printen en uit te knippen en het eindresultaat in de cd-speler te plaatsen. NB: Let op! Het is mogelijk dat sommige downloadlinks bij eerdere MP3VOOR12 edities niet meer werken. Wij kunnen daar helaas weinig aan doen. De tracks staan niet op onze eigen site. We kunnen dan ook niet garanderen dat je ze tot in lengte der dagen op de aangewezen plekken kunt terugvinden. De manier om problemen te voorkomen is simpel: er heel snel bij zijn zodra een nieuwe MP3VOOR12 diy-cd online staat. Wil je er zeker van zijn dat je op tijd bent, meld je dan aan op de 3VOOR12 nieuwsbrief (via ZAPCENTRAL). 1. SONGS: OHIA - FAREWELL TRANSMISSION Theoretisch kan het eigenlijk niet: tweeënhalf akkoord, dik zeven minuten lang datzelfde belegen tempo, dat stemgeluid dat waarschijnlijk zelfs door Neil Young als 'een tikkeltje zeurderig' zou worden omschreven, dat uitgebluste rock geluid. Dergelijke ingrediënten kunnen eigenlijk nooit zo'n verschrikkelijk mooi nummer opleveren. Jason Molina (oftewel Songs: Ohia) doet het toch, op z'n nieuwste album Magnolia Electric Co. 2. TED LEO & THE PHARMACISTS - WHERE HAVE ALL THE RUDE BOYS GONE? Ted Leo schijnt nogal een cultfiguur binnen de Amerikaanse punkwereld te zijn. In ieder geval met een zodanige cultheid dat *ik* nog nooit van hem gehoord had, maar daar gaat met terugwerkende kracht verandering in komen. Ted Leo lijkt zich te hebben gespecialiseerd in het soort traditionele en tegelijkertijd opwindende punkrock met Thin Lizzy- en Dexy's Midnight Runners-echo's waarbij je je niet hoeft te schamen dat je een ouwe lul aan het worden bent. Where Have All The Rude Boys Gone - een ode aan de Specials en andere 2-Tone bands - is afkomstig van zijn aktuele album Hearts Of Oak. 3. JR EWING - PRE SUMMERTIME BLUES Nee, niet de ruimschoots becowboyhoedde oliemagneet uit Dallas doch een dwars punk-met-een-kort-lontje band uit Noorwegen. Ride Paranoia, J.R. Ewing's tweede album, is zojuist verschenen op het Gold Standard Laboratories label. 4. THE PAPER LIONS - MONEY BLANKET Het lijken me geen vrolijke jongens, deze Papieren Leeuwen, maar zolang ze hun onverwerkte frustraties over dat ze op de middelbare school geen vriendinnetje konden krijgen kwijt kunnen in hun dissonante post-hardcore vallen ze er in ieder geval geen onschuldige voorbijgangers mee lastig én levert het opwindende rockplaten als The Symptoms And The Sick op. 5. THE DRONES - THE COCKEYED LOWLIFE OF THE HIGHLANDS De Drones zijn wereldberoemd in Groningen - de laatste keer dat ze in Australië het vliegtuig pakten was dat om op te treden in respectievelijk New York, op het SXSW-festival in Austin, Texas, in London én in de plaatstelijke Vera - en dus zal het je niet verbazen dat viertal níet doet in banghra 8bit breakbeat of iets dergelijks. Cockeyed Lowlife Of The Highlands is het openingsnummer van hun album Here Come The Lies. 6. THE BLOOD BROTHERS - AMBULANCE VS AMBULANCE Kattenbezitters kennen het concept: eens in de zoveel tijd krijgt hun huisdier het op z'n heupen en begint zonder aanwijsbare reden met een dikke staart door het huis te rennen en in de gordijnen te klimmen. De Blood Brothers lijken - in deze van hun nieuwste, door Ross Robinson geproduceerde album Burn, Piano Island, Burn afkomstige track - dit gevoel in muziek te hebben gevat. 7. MOVING UNITS - BETWEEN US AND THEM Mag ik ook eens gewoon eerlijk zijn: over de Moving Units hoor je volgend jaar helemaal niemand meer. Maar nú - mei 2003 - klinkt er eigenlijk niets natuurlijker en opwinderder dan hun single Between Us And Them, want precies halverwege het nerveuze spijkerjekkies geluid van de Strokes en de hoekige neo-retro-post-punk-funk van bands als Radio 4 en de Yeah Yeah Yeahs. 8. DRESSY BESSY - LIVE TO TELL ALL In afwachting van inspiratie voor een derde album vol gruizige, felgekleurde meeneuriepop hebben de dames en heren van Dressy Bessy eens hun zolder opgeruimd en allerhande singles en compilatie-bijdragen bijeengebracht op de cd Little Music. Live To Tell All, bijvoorbeeld, verscheen oorspronkelijk in de zomer van 2000 in het kader van de singleclub van het Kindercore label. 9. THE RADIO DEPT. - WHY WON'T YOU TALK ABOUT IT? De 'Hé, dat klinkt net als de Jesus & Mary Chain'-plaat van deze maand komt uit Lund. Hun eerder bij het Zweedse Labrador label verschenen debuutalbum Lesser Matters staat op het punt ook buiten Scandinavië te worden uitgebracht op Rex Records (bekend van de Avalanches) en als je goed kijkt kun je de hype al over de horizon zien aankomen. 10. JUKEBOXER - PARENTHETICAL ITEMS IN A SERIES INDICATING SEPERATION BETWEEN UNITS OF COORDINATION De ongrijpbare en onwereldse electrofolkpop van Jukeboxer is waarschijnlijk het best te plaatsen in de lange Britse traditie psychedelica-met-een-paar-extra-steekjes-los waar we met een beetje goede wil ook bands als Pink Floyd en de Beta Band kunnen onderbrengen. Parenthetical is het titelnummer van een ep die eind 2002 verscheen. 11. MASHA QRELLA - I WANT YOU TO KNOW In het dagelijks leven is Masha Qrella keyboardiste in Mina en bassiste en gitariste bij Contriva. Dat blijken niet de enige markten te zijn waar zij thuis van is, want op haar debuutsolo-album Luck speelde ze (zo goed als) álle instrumenten zelf. 12. POSTAL SERVICE - SUCH GREAT HEIGHTS De Postal Service is Jimmy Tamborello en Ben Gibbard, van respectievelijk Dntel en Death Cab For Cutie. Ik ga er dan ook maar van uit dat die eerste verantwoordelijk is voor die bubbelende, lentefrisse electronica en die tweede voor dat prachtige, licht melancholieke stemgeluid. Such Great Heights is de single van het album Give Up. 13. YO LA TENGO - LITTLE EYES Summer Sun is Yo La Tengo's 12e album. Je zult dus begrijpen dat het venijn er inmiddels een beetje uit is en dat er in vergelijking met hun vorige album weinig schokkende muzikale verschuivingen plaats hebben gevonden - alhoewel ze tussendoor onder meer een ep hebben uitgebracht waarop ze met een kinderkoor en een hiphop-dj een Sun Ra-nummer coverden, dus helemáál ingeslapen zijn ze nog niet - maar oh, oh, oh wat kunnen ze toch een mooie liedjes schrijven. 14. ECHOBOY - AUTOMATIC EYES In vergelijking met z'n eerdere platen is Echoboy - aka Richard Warren - op z'n allernieuwste, Giraffe, meer gaan zingen. Dit maakte zijn optreden op het meest recente editie van het London Calling-festival nogal saaiïg - vooral in vergelijking met z'n werkelijk verpletterende concert twee jaar geleden op hetzelfde festival waar hij de bovenzaal in vuur en vlam zette met een portie hypnotiserende, Hawkwindiaanse spacerock - met dit fijn dreinende popliedje met New Order-bas als eenzame lichtpuntje. 15. WARLOCKS - BABY BLUE Hippe Californische gitaarband die - net als bijvoorbeeld de Dandy Warhols en de Black Rebel Motorcycle Club - klinken alsof ze de complete inhoud van het medicijnkastje van hun moeder verorberd hebben. Staan binnenkort op het Metropolis Festival. 16. ARAB STRAP - WHO NAMED THE DAYS Er kan niemand zó mooi over de rand van z'n zoveelste pint Irn Bru een beetje voor zich uit zitten te murmelen, terwijl er in een hoek van de pub de band staat te soundchecken en de dame achter de bar gezellig een stukje meeneuriet, als Arab Strap's Aidan Moffett. Laten we met z'n allen hopen dat hij nooit gelukkig wordt. Of nuchter. 17. DEAD MEADOW - DUSTY NOTHING En toen kwam er een olifantje (lees: een driekoppige stonerrockband uit Washington, DC) met een hele lange snuit (lees: een stel zware, psychedelische gitaarriffs) en die blies dit verhaaltje (lees: deze aflevering van de Stereo MP3VOOR12 CD) uit.