CLUB LEK IN STAAT VAN OORLOG & VREDE Door Jaap Boots Gekke avond gisteravond. Kwam het door het publiek dat vooral op de salon-punks van Human Alert was afgekomen of door de korte krop van uw gastheer? In ieder geval overheerste een punky atmosfeer met enkele 'bad vibes' de show. Gelukkig was daar bij het optreden van Vive la Fête nog niks van te merken. De lieve Gentse mensen Danny Mommens en zijn sexy Els Pynoo stalen wederom de show met hun kekke 80-ies disco-revival-rock. Het kan aan de wodka-jus hebben gelegen, maar de boomlange Els groeit steeds verder in haar rol van vrolijke disco-snol met gescheurde leren rok en gekirde vocalen, en de vrolijke verbale intermezzo's van Danny verhoogden de feestvreugde alleen maar. En als dan het rockregister wordt opengetrokken middels enkele puntige gitaar-rospartijen van Danny heb je een strak en goed geolied mode-orkest, dat het podium van Club Lek omtoverde tot een hitsige catwalk. Aan Human Alert de beurt om hun 'Oorlogsvariaties' nog een keer te brengen. Speciaal voor het Rotterdamse Motel Mozaique-festival hadden zij in maart enkele van hun beste nummers muzikaal zover uitgekleed dat ze in al hun naakte glorie tevoorschijn kwamen. Die vernuftige, bijna klassieke methode werd gisteravond weer toegepast. Na een interview dat zoals te doen gebruikelijk niets om het lijf had (bij Human Alert komt het punk-gevoel soms wel heel erg in de buurt van studentikoze ongein) stal zanger Willum meteen de show door solo het nummer 'Kerk & Staat' te in opera-stijl te brengen. Drie minuten nadat hij voor de eerste keer het woord 'kut' had laten galmen stroomden de eerste verontruste e-mail al bij de VPRO binnen. EO-luisteraars en andere religieuzen waren zwaar beledigd omdat Willum het had aangedurfd om zijn mening aangaande onze lieve heer te ventileren ("Jezus Christus Godverdomme Jezus Christus Is Een Vloek"). Gek dat deze mensen ons nooit een complimentje sturen als we een nummer draaien waarin de Heer wordt geloofd en geprezen (ja, ook dat gebeurt!), maar ons wel altijd weten te vinden als we een keer een ander geluid laten horen. Afijn, het hoogtepunt werd daarna bereikt in de slotnummers "I hate People", waarin zanger Roel met gevoel een innemende Marlene Dietrich-imitatie ten beste gaf, en het Human Alert-orkest zwaar naar Calexico neigde, en "Fasjiste", waarin Club Lek wordt ondergedompeld in onvervalste Jordaan-sfeer. Restte na afloop de vraag waarom Human Alert dit niet eens een keer een hele plaat lang uitprobeert. Muzikaal, tekstueel en carrière-gewijs een interessante stap, dunkt me. Misschien dat de volgende keer ook die klotenklappers die gisteravond op de valreep binnen kwamen vallen om het optreden van Eleni Mandell te verzieken. Eleni was zichtbaar aangedaan door de lullige opmerkingen van de eerste rij, en verstoord door het geroezemoes achter in de zaal. Jammer dat maar slechts weinig mensen in de gaten hadden dat de uit Los Angeles afkomstige zangeres beschikt over een formidabele stem en geweldige liedjes, en dat zij ondersteund wordt door een hele goede band. Gelukkig was er op de radio weinig van te merken en gooide onze vriendelijke bouncer Elton naderhand de twee grootste herrieschoppers met een ferme armklem de straat op. We blijven wel een Club met klasse, natuurlijk. Ook als we met ingang van volgende week Club 3voor12 heten. Tot dan dan.