Het Schotse Mogwai balanceert met zijn voornamelijk instrumentele muziek tussen gevoelig melodieus gitaarspel en een muur van gecontroleerde en intense herrie. Op hun nieuwe album Happy Music For Happy People wordt zowaar wat gezongen. Mogwai is erg tevreden over zowel de zachte als de harde nummers op het album. De zang voegt iets toe aan de nummers en maakt ze rijker en vrolijker, wat ook meteen de titel van het album verklaart. De muzikanten vinden het tegelijkertijd beschamend en ‘weird’ om op het nieuwe album hun stemmen te horen. Hoewel de zangpartijen heel spontaan op het album terecht zijn gekomen, zullen hun vocalen niet buiten de studio te horen zijn. ‘No chance’ dat ze tijdens een optreden gaan zingen. Dat willen ze zichzelf en hun fans absoluut niet aandoen. Mogwai voelt zich in de studio beperkt door de techniek, pas tijdens een optreden is de band in staat de verschillen tussen de rustige en harde nummers volledig tot uitdrukking te laten komen. Maar ook live lopen ze tegen grenzen aan. De Europese geluidsnormen - “EU-rubbish”- dwingt hen de volumeknop tijdens Europese concerten flink terug te draaien. Zeer frustrerend volgens de groep: “Onze muziek is nu eenmaal voorbestemd om hard te spelen.” Mogwai denkt niet dat het zal veranderen. “Het is een schande maar we moeten compromissen sluiten. Het voelt alsof wij de Palestijnen zijn; en de EU Israel. De hoop op een vrije Mogwai-staat hebben wij al opgegeven. Maar we zullen tijdens onze optredens de grenzen blijven opzoeken.” Luister naar het hele interview dat Jesse Voorn had met John Cummings en Barry Burns van Mogwai.