Behalve schrijven is muziek altijd belangrijk geweest voor Tepper. “Ik heb altijd een honger naar muziek gehad,” zegt Tepper. Zijn ouders waren muziekliefhebbers en vaak mocht hij tot laat op blijven om op televisie een jazzconcert te kijken. Op zijn vijftiende begon hij in een platenzaak te werken. Maar een serieuze carrière in de muziek was niet het ideale toekomstperspectief voor hun zoon. “Ze zagen dat toch als het vergooien van je toekomst.” Dus het werd de lerarenopleiding in Groningen. “Dat beviel niet. Ik heb mijn hele leven onderwijs gekregen van gekken, idioten, dementen en pedofielen,” laat Tepper weten. “Iedereen op die opleiding slikte alles maar voor zoete koek. Ik werd daar gek.” Dus werd het uiteindelijk toch schrijven en dan vooral over muziek. “Ik moet over muziek schrijven, omdat het niet goed gebeurt,” zegt hij. De schrijver is wars van hypes en heeft er een hekel aan dat Nederlandse artiesten al snel overschaduwd worden door hun Britse collega’s. “Veel Nederlandse bandjes zijn tien keer zo goed als de bandjes uit Engeland, maar er wordt totaal geen aandacht aan ze besteed.” Beluister het hele interview met Nanne Tepper in Ziel & Zaligheid.