Pas deze maand verscheen het debuut van Whip It On van The Raveonettes in Nederland. De acht nummers van deze cd werden allen al in 1999 in Amerika geschreven. Sune Rose Wagner was werkloos en wilde wel eens ergens anders wonen dan in Kopenhagen. Hij woonde in Los Angelos, New York en ‘even buiten Seattle’. Vooral die laatste plek bleek een prima oord om muziek te maken. In een huis (met drumstel op het dak!) ‘in the middle of nowhere’ bleek weinig anders te doen dan liedjes schrijven. “Je komt daar niemand tegen. Je kunt dus prima over het leven nadenken en muziek maken.”
Zangeres / bassiste Sharin Foo: “Whip It On is echt een reactie op de muziek uit 1999. Veel was toen overgeproduceerd. Sune beperkte zich tot drie akkoorden en wilde alles in b-mineur schrijven. Ook moesten de liedjes lekker kort zijn zoals bijvoorbeeld Buddy Hollie dat deed: back to basics dus.”
Sune Rose Wagner bleef een jaar in Amerika. Hij keerde terug naar Kopenhagen toe hij vond dat de wereld zijn muziek moest horen..
Luister naar het interview dat Sander Kerkhof had een dag na het optreden dat de band gaf in een volgepakte bovenzaal van Paradiso
Het dogma van The Raveonettes
“Als reactie op die overproductie gingen wij back to basics”
Het hypste Deense exportprodukt sinds Lego heet The Raveonettes. Het duo Sharin Foo en Sune Rose Wagner maakte eerder dit jaar indruk met het mini album Whip it On, een donker sprookje met een heel eigen geluid. Sander Kerkhof sprak met het duo de dag na het optreden dat de band in een afgeladen bovenzaal van Paradiso gaf.