Vier muzikaal verschillende persoonlijkheden die elkaar opzoeken om samen eens iets uitdagends te doen. Dat zijn The eUropeans. Maar dit Landgraafse viertal ziet zichzelf graag als iets meer dan een band. Een kunstcollectief, liefst. Misschien dat de werkzaamheden van sommige bandleden daar iets mee te maken hebben. Zowel Maurice als David hebben een achtergrond in grafisch ontwerp en internetactiviteiten. Vandaar de uitgebreide website van The eUropeans. Waar zo'n kunstcollectief dan precies voor moet staan, is ook de band niet helemaal duidelijk. "Het moet verwarren," is een veelgehoord antwoord, "en prikkelen." Net als de muziek van het viertal. Avontuurlijk moet het zijn, en liefst een beetje buiten de gebaande paden. Al geeft Maurice snel toe dat als het te ver gaat met de drift tot experimenteren, er altijd wel een bandlid is die de muzikanten weer met beide benen op de grond zet. De verschillende muzikale voorkeuren van de bandleden zorgen ervoor dat de muziek constant in beweging is tussen uitersten. David: "Jornt begrijpt bijvoorbeeld wat Frank Zappa deed. Ik niet. Ik wil meer gewoon liedjes maken." Toch drijven de muzikale verschillen de band niet uit elkaar. Martijn: "In The eUropeans moet iedereen vernieuwende dingen willen doen, die verder gaan dan het normale." En daar houden alle bandleden zich aan. DE DESKUNDIGEN: Paul van Dijk, programmeur Winston in Amsterdam: Ik vind het eerlijk gezegd geen singlekandidaat. Als de zang is afgelopen, is het nummer ook wel afgelopen voor mij. Het zit muzikaal goed in elkaar, die jongens kunnen goed spelen. Maar de zang zit tegen het zeikerige aan, een beetje geknepen. Een zes en een half. Humphrey van der Klaauw, PIAS records: Een dromerige melodie gedragen door bevlogen zang zijn de eerste indrukken die ik had bij het horen van 'par avion'. Een goede opbouw in de songstructuur houdt het liedje spannend tot het eind. Wat meer moeite had ik met de productie van de song, die is mijns inziens te licht. Waar de band voor moet oppassen is de onvermijdelijke Radiohead-vergelijking die in dit genre vaak gemaakt wordt. Dat is een soort 'kiss of death' voor je band. Het is een goeie song van een nieuwe Nederlandse band. Ik ben benieuwd naar andere songs van The eUropeans. Aldo Perotti van de Konkurrent: Het is niet bijster origineel, maar het klinkt bijna niet Nederlands en daar onderscheidt de band zich van vele andere in. Helaas brengen dit soort bandjes vaak maar één of twee platen uit en dan is het weer afgelopen. Als het erg wordt gepushed, kan dit soort muziek wel wat gaan doen. Het is ook een beetje afhankelijk van de ambities van de band. 'Par Avion' is zeker niet slecht. Als het net iets beter was geweest, had ik het zo willen uitbrengen.