Solex Na een zeer fijn interview met Robert Lagendijk over zijn vriendin, waarin ons meer duidelijk werd over de enigmatische Liesbeth Esselink dan ooit tevoren, trad Solex aan om werk te spelen van haar nieuwe derde, en beste cd tot nu toe, Low Kick and Hard Bop. Dat ging Solex zeer goed af, en de sfeer werd alleen maar beter toen ze (helaas buiten de uitzending) hilarisch aan de haal ging met Dillinger's Kokane in My Brain. Hulde voor ons eigen Amsterdamse brommertje. En hulde voor dat lekker snerpende mondharmonica-spel. Hulde voor Geert Gitaar de Groot. En voor Robert Low Kick Lagendijk. 1 kritiekpuntje: we willen nu wel dat Liesbeth meer toetsen gaat spelen, want de Moog werd ons nu veel te spaarzaam gebruikt. Howie Beck Heeft zijn naam niet mee, want in het Nederlands klinkt het als "Hou Je Bek", en bovendien is er al een Beck en ook een Howie B. Maar als Howie al iets is, dan is hij de Canadese Elliot Smith. Na een nerveus interview zette hij zich aan het werk en speelde voor een zeer beleefd Club Lek publiek (mag ook wel eens gezegd) zijn ingetogen liedjes vol melancholie. Zeer aardig. Speedboat FC Leek mij altijd een zijproject van Travoltas-gitarist Vincent Koreman, maar blijkt in werkelijkheid vooral geleid en gemaakt te worden door knoppendraaier Johan van Herpen. Er is een nieuwe, vrij moeilijk toegankelijke cd van Speedboat FC, die Ghetto Stylz heet, en waarop zij op Tilburgse wijze het gebied verkennen tussen Autechre, Aphex Twin en Beck met bijholteontsteking. Dat had live mooi uit kunnen pakken, maar helaas viel Speedboat FC vrij hopeloos door de mand. Even was hun DJ-set, aan elkaar gepraat met gitaar en vocoder wel vermakelijk, maar muzikaal viel er uiteindelijk te weinig te beleven. Louis Baas, die als menselijke metronoom met een tamboerijn stijf als een makreel stoïcijns de maat bleef slaan was met gemak de beste van het hele stel.