Nevermind? Dat zou te weinig eer zijn voor de schok die de band Nirvana teweegbracht met het gelijknamig album. En daarom herdenkt Het Lek op maandag 24 en dinsdag 25 september het moment waarop 'Nevermind', nu 10 jaar geleden, aan de wereld verscheen. Op maandag een registratie van het legendarische concert dat Nirvana gaf in Paradiso op 25-11-1991. Dinsdag in Het Lek unieke opnamen van een zeer chaotische sessie die Nirvana deed voor de VPRO en VARA. Dit resulteerde in twee nummers: covers van Leadbelly en The Velvet Underground. Voor het benodigde leesvoer bij het beluisteren hebben we het gedicht dat Jaap Boots vlak na de dood van Kurt Cobain (5-4-1994) schreef opgegraven en hieronder erbij gezet. RECONSTRUCTIE Ik wist dat het mijn tijd was toen hij me opsloot in de donkere smalle kamer. Ik hoorde de klik, en zag zwak licht aan het eind van de loop. Ik voelde de haan zich spannen, wachten, overgaan. De pin in mijn rug en toen, even, hevig, vuur. Ik deed mijn werk en explodeerde in zijn gezicht, zoals hij was geëxplodeerd in het gezicht van de wereld. En in de fraktie van die sekonde meende ik het bloed, het zweet en de tranen van de tienerrevolutie te proeven. Wat hij proefde? Ik weet het niet. Staal of lood of kruit misschien, of kort bloed en tandgruis. Misschien wel verlossing. Ik verbeeld me niets. Ik weet niet hoe hij zich voelde. Niemand wist dat. Hij zelf niet eens. Alleen dat het moest stoppen. Er zijn daarna zeker wijzen gekomen die de reden wisten? Met hun niet aflatende stroom van artikelen, boeken en deskundigheid? Die verdachten noemden, en daders zagen in fanatieke fans en foute vrienden? Die camera's en microfoons voor pistolen hielden en aan het eind kwamen met hun ‘Daarom’? Wat een kul. Zodirekt gaan ze nog zeggen dat ik het was. Maar wie pakte mij uit de doos, stopte mij in die donkere kamer? En wie haalde de trekker over? Ik was slechts gereedschap en getuige. Toch? (Kort na de dood van Kurt Cobain)