Eigenzinnig, avontuurlijk en wars van modegrillen heeft My First Sonny Weissmuller-recordings zich ontwikkeld tot een van Nederlands meest interessante platenlabels. Of het nu om de lo-fi van Club Diana, de sample-pop van Speedboat FC of de scherpe randen rock van King Me gaat, het label uit Alphen a/d Rijn staat voor kwaliteit. De groepen op My First Sonny Weissmuller opereren in de underground, grote verkoopsuccessen boekt het label doorgaans niet. Maar daar is het de platenmaatschappij ook niet om te doen. Goede muziek onder de aandacht brengen, dat is het doel. Achter My First Sonny Weissmuller Recordings gaan tal van ouwe rotten uit de platenindustrie schuil, bij wie de liefde voor muziek voorop is blijven staan, ondanks hun jarenlange ervaring in een wereld waar cynisme hoogtij viert. Een goede plaat waarvan slechts een paar honderd exemplaren worden verkocht, blijft een goede plaat. "En de bands moeten natuurlijk ook als mens goed te pruimen zijn, want zeg nu zelf, met vervelende lieden is het slecht pinten pakken", aldus de heren. Op deze plek wordt de My First Sonny Weissmuller-inhoud samengebracht die 3voor12 rijk is. Dit is de plaats die verwijst naar alle My First Sonny Weissmuller-artiesten met een eigen pagina in 3voor12 waar tekst, beeld en geluid worden gebundeld. Plus: vijf vragen aan een van de drijvende krachten achter het label, Aldo Perotti. - Wat maakt My First Sonny Weissmuller Recordings uniek? "Wie het weet mag het zeggen. We brengen in principe alles uit wat we leuk vinden, zolang er geld in de pot zit. Dus geen dikke budgetten, marketingflauwekul en andere luchtfietserij, gewoon albums uitbrengen waarvan wij denken dat ze het verdienen uitgebracht te worden. Van de bands wordt een grote mate van zelfinitiatief verwacht, in plaats van lekker in de luie stoel achterover te zakken en te wachten tot de royalties ze als goudgeelgegrillde graanhanen de bek binnenvliegen." - Wanneer is een My First Sonny Weissmuller-release een succes? "Tja, dat hangt er een beetje van af. Van sommige artisten weet je gewoon dat je er niet meer dan honderd van zal verkopen, hoewel dat ons er nimmer van zal weerhouden er een nieuw album van uit te brengen. Succes is slechts van zijdelings belang. Je moet natuurlijk zoveel mogelijk proberen te verkopen en er op z'n minst niet bij in schieten, maar het is allemaal vrij relatief. Als we er maar een warm gevoel rond 't hart van krijgen......" - Op welke Weissmuller-release ben je het meest trots en waarom? "Misschien klinkt dit een beetje vreemd, maar ik ben op geen van allen trots in de vorm van trots-trots. Veel te zwaar en meer voor de ijdele geesten onder ons...." - Hoe komt het dat Weissmuller-releases niet of nauwelijks het grote publiek bereiken? En is dat erg? "Daar zijn aardig wat factoren voor aan te wijzen, maar om het simpel te houden kunnen we het houden bij de begrippen tijd, geld en interesse: Er is altijd te weinig. Wellicht zou er meer uitgehaald kunnen worden als we ons er fulltime op zouden storten, maar dat is niet haalbaar en zal het waarschijnlijk ook nooit zijn. Het zou natuurlijk niet verkeerd zijn als alle My First Sonny Weissmullerreleases honderdduizenden zouden verkopen en de bands fraaie panden aan de Vinkeveense plassen zouden kunnen betrekken, maar ik krijg nu al oprispingen bij de gedachte met welk een bizznizzvolk je dan van doen krijgt." - Hoe hou je het vol? Hoe blijft een muziek veteraan enthousiast in de weer met nieuw en aanstormend talent? "Ik heb er uit alle macht aan proberen te ontkomen, maar nu dwing je me dit vragenuurtje af te sluiten met een term die een weinig zwaar overkomt, maar de lading van de vraag dekkend dekt: Passie. Want dat is waar het toch om draait."