Legowelt Zijn Danny en Brian uit Den Haag die enige indruk maakten met hun EP Wirtschaftswunder waarop zij de vrolijke synthesizermuziek van eind jaren 70, begin jaren tachtig dunnetjes overdoen. Denk aan Kraftwerk, Giorgio Moroder en Yazoo. Met een enorme batterij apparatuur kwam Legowelt nu live in Club Lek aan hun knoppen draaien. De zenuwen gierden tijdens het interview hoorbaar door hun keel, en misschien was dat wel terecht, want live was deze act was totaal verwaarloosbaar. Audiosonisch viel er iets meer te beleven, maar verder bleef vooral de indruk dat dit radio-optreden iets te vroeg kwam in de carrière van Legowelt. Iets teveel Haagse Bluf? Dan Geesin Kwam in plaats van de zieke Alan McGee, en had zijn traporgel meegenomen, alsmede een paar van zijn filmpjes. De in Engeland geboren kunstenaar, die in de Nederlandse kunstwereld een flink aanzien geniet met zijn video's, films en installaties toonde zich in het interview prettig 'down to earth' en zette zich daarna vrolijk naïef achter zijn traporgel en zong erop los over schapen, heuvels en valleien, eenden en potloden. Onderwijl snorde de video-beam, en werd het radio-publiek getrakteerd op mooie zwart-wit animatie/tekenfilmpjes (:-). Bizar maar amusant! Johnny Dowd Nog bizarder werd het met Johnny Dowd, die rechtstreeks vanuit de Paradiso werd overgevlogen met zijn band, en vlak voor enen plaats nam in de Club Lek-bank voor een van de kortste interviews ooit. Na 2 vragen werd het uw gastheer namelijk al duidelijk dat Johnny of dronken was of speelde dat hij dronken was. Dus stuurde ik Johnny maar meteen door naar het podium waar hij op een prettige gestoorde manier aan de set begon. En het was een van die legendaaaaaarische rock 'n roll-momenten; gevaar, vuur, passie, energie, lol en exorcisme ineen. Dowd speelde alsof zijn leven ervan hing, maar tegelijkertijd met een nonchalance alsof het hem allemaal niks meer kan schelen. Na 1-en (toen Club Lek allang voorbij was) bleef Dowd doorspelen, en gedroeg zich als was hij Nick Cave met gitaar. Vallend over monitors reeg hij solo na solo aaneen -en hoewel hij er zelf om moest lachen was de pijn van het zijn voelbaar gedurende dit hele memorabele optreden.