Wervelende show van Dreadlock Pussy in Club Lek, en: Flying Dutchman, JW Roy en Miles

De derde Club Lek was een doorverend succes, kan uw gastheer wel zeggen. Een avond vol foute Duitse disco, discussie, jazzrock en emotie, en zo hebben we dat graag.

THE FLYING DUTCHMAN Mocht na een enigszins nerveus verlopen interview aftrappen, en dat deed de Vliegende Rotterdammer Hanyo van Oosterom met zijn nieuwe band, waarmee hij de soundscapes van zijn mooie album PATHFINDER recreëerde. Daarin was behalve voor zangeres Ciska Ruitenberg een glansrol weggelegd voor gitarist Edwin de Herder die Robert Fripp en Adrian Belew naar de kroon stak met zijn olifanten-geluiden-gitaar. Dat het geheel af en toe wel erg in de richting van de door uw gastheer zo verfoeide jazzrock neigde mocht de pret en het speelplezier van de vijfmans-band niet drukken en het enthousiasme van het publiek evenmin. Prijsnummer: Dust (I am not moving). BOB DYLAN MOET DE NOBELPRIJS WINNEN Vinden een aantal prominente witte mannen die de jaren zestig heel bewust hebben meegemaakt. Zij organiseerden een manifestatie in de Melkweg, waarop zij hun held richting Nobelprijs Literatuur wilden pushen. Nestor van de Nederlandse popjournalistiek BERT VAN DER KAMP zat in het organiserend comité en kwam even overgevlogen uit de Melkweg om tekst en uitleg te geven. En dat deed met verve. Zozeer zelfs dat uw gastheer volledig overtuigd raakte van het feit dat de Nobelprijs inderdaad naar His Bobness moet gaan en niet naar bijvoorbeeld, euh, Beck. Daarna speelde de Amsterdamse singer-songwriter JW ROY een bloedstollende versie van Dylan's "You're a big girl now", die de mond bijna alle aanwezigen deed dichtvallen van ontzag, behalve de babbelbekjes van een paar nieuwelingen die de Club Lek 10 geboden nog niet kennen, met name gebod 1. Gij zult respect tonen voor de radio-uitzending, de bands en Club Lek medewerkers. en 2. Gij zult niet door de interviews heen praten hoe gezellig het misschien ook is. MILES Komt uit Wurzburg in Duistland maar daar kunnen zij niks aan doen. Hun 3e cd die gewoon Miles heet is een heel aardige poppy plaat, waar een paar sterke uitschieters op staan. Vandaar dat we ze hadden uitgenodigd in Club Lek. In het interview betoonde Ronny Rock, de in AC/DC t-shirt en leren broek gehulde drummer van de band zich de olijkste van het gezelschap, een rol die hij op het podium met glans verder uitspeelde door achtereenvolgens een imitatie van Ringo Starr, Keith Moon, en Dave Grohl ten beste te geven. Wat jammer, dat er verder met zo weinig brille (kent u dat woord luisteraars?) gespeeld werd. Vakmanschap te over, maar ik haakte zelf af na het toch wel erg flauwe disconummer Perfect World. En Ronny Rock meende ik ook te zien gapen bij die song. En laat dat nou net de single worden! (Aaargh!) DREADLOCK PUSSY Over AARGH gesproken! Uit Roermond komt de band Dreadlock Pussy, die aanvankelijk in kleine kring furore maakte. Het afgelopen jaar is DP uitgegroeid tot een "njoe mèètul-band" om terdege rekening meet te houden. Zelfs uw gastheer, niet echt een fan van het genre, was onder de indruk van de energie en inventiviteit van hun cd "Sharpinstead". Het interview beloofde echter weinig goeds, want zenuwen en verlegenheid en een verkeerde benadering van uw gastheer leverden weinig interessants op. En toen de hele band zich ook nog eens had opgemaakt en toegetakeld, compleet met een drummer met een Hannibal Lecter-masker voor zijn mond zodat hij niet in zijn hihat kon bijten, kortom alsof men Marilyn Manson naar de kroon wilden steken, groeide mijn scepsis. En wat was dat? Witte lakens over de apparatuur?! "Da's mooi sereen," legde gitarist Bart uit. "En dan steken wij daar als kleine boze zwarte mannekens tegen af," vulde zanger Pat aan. Jaja. Op die fiets. Nu maar eerst even spelen, jongens. En dat deed Dreadlock Pussy! En wat een geluid, wat een act, wat een sound, wat een kortom wervelende show werd dat zeg. Niet alleen de DP-adepten die vooraan het podium de teksten mee stonden te brullen in een soort geestelijk gestoorden-houding, maar ook uw gastheer en het overige publiek werden volkomen overtuigd. DJ Lombok voegde hele schitterende scratches toe, Pat brulde of zijn leven er van af hing en gitarist Bart of er 2 levens van afhingen. Top-act! En die mascara, die stond eigenlijk best OK. Toen de rook was opgetrokken was uw gastheer op 39-jarige leeftijd bekeerd tot de njoe mèètul. Waarvan acte.