Bastian Benjamin danst door de droomwerelden van zijn opa
Magisch realistische breakbeats en bass
Vandaag verscheen Elixir, een cool album voor liefhebbers van avontuurlijke elektronica en dance. Eerder bracht Bastian Benjamin al muziek uit met French II, op het label van Identified Patient en Gamma Intel. Ook op deze plaat klinken breakbeats, 2step en bass, maar dan wel wat esoterischer dan je waarschijnlijk gewend bent, met ook hele passages vol saxofoon en marimba. ‘Mijn vader maakte ook veel muziek’, vertelt Bastian Benjamin erover. ‘Hij zat best wel in de muziek van Enigma en Deep Forest, elektronica die tegen new age aan ligt. En we luisterden vroeger veel Madonna, maar ook Massive Attack en Leftfield. Ja, en de muziek van John Williams, grootse soundscapes met wereldsounds erin. Ik heb heel veel affiniteit met dat soort sferen creëren in mijn muziek.’
Niet alleen zijn vader inspireerde hem, maar ook zijn opa. ‘Hij schildert magisch realistische schilderijen met olieverf.’ Hij wijst lachend naar een schilderij in zijn kamer. ‘Deze is heel minimalistisch, maar meestal zijn het naaktmodellen die zich bevinden in een vaag landschap met vliegende kastelen, of ergens in de wolken of op een rots. Als kind kwam ik bij hem in het atelier, dan gingen we samen schilderen. Ik kom nog elke maand bij mijn opa en oma om een hapje te eten, dan praten we ook over kunst maken. We laten ons allebei erg inspireren door andere kunst, maar vooral door landschappen om ons heen. Ik wandel veel in de natuur, en zie dat ons werkproces ook vergelijkbaar is. Hij begint met vage vormen door olie op zijn doek te gooien, ik begin ook altijd met de meest vage abstracte texturen en schilder er dan steeds meer kleuren bij. Ik wilde met mijn album heel graag een soort droomwereld schetsen. En toen ik naar zijn schilderijen keek, dacht ik: wow, ik zie zoveel gelijkenissen!’
Ook een belangrijke inspiratie: de ambient drum ’n bass-producer Djrum. Luister bijvoorbeeld ‘Armstice’, een track die tegelijkertijd stroperig traag als pijlsnel klinkt, het ligt er maar net aan op welke elementen je je focus legt. ‘Ik vind het vet dat Djrum echt hele verhalen vertelt met zijn tracks. Hij maakt tracks van zeven minuten, met een intro van 3 minuten, een B-part en dan een C-part, zonder terug te keren naar de A-part. Zulke storytelling in muziek vind ik te gek.’