DTRH19: David August tussen wal en schip
Ontspannen maar niet memorabel
Duitser David August bloeide op onder de hoede van afterparty-koning Solomun en zijn platform Diynamic, maar de laatste jaren heeft ie zich daar succesvol van losgeweekt. Hij wil een andere kant op, wat serieuzer. En zo stond ie vorige week zomaar op Montreux Jazz en vandaag op Down The Rabbit Hole in het dagprogramma.
Qua setup heeft ie dan ook veel meer weg van Nicolas Jaar: August staat, gekleed in een keurig wit overhemd tussen de apparatuur die hem van drie kanten insluit. Zo spannend als Nicolas Jaar is deze set alleen niet. Met name het eerste half uur is vrij rechttoe rechtaan, repetitief, af en toe melodieus, vooral niet al te zwaar. Af en toe pakt ie zijn microfoon erbij voor wat vocalen, als een soort vlakke versie van Matthew Dear.
Maar gaandeweg begint het wat spannender te worden, als August iets meer aanzet. Achter hem flitsen de fel witte lichtbakken. De tent is behoorlijk volgelopen en er wordt voorzichtig en vaak met de ogen dicht gedanst. Maar het blijft iets geks hebben, deze show van David August. Als elektronisch concert is het niet bijzonder genoeg, om echt serieus te dansen is het nog veel te vroeg.
HET MOMENT
Prima middagset, mensen met knaldrang kunnen naar de Duracell-tent even verderop. Maar echt een memorabel moment zat er niet in.
Voor meer Down The Rabbit Hole 2019 check je ons uitgebreide dossier