DTRH17: Hamilton Leithauser is zonder Walkmen een perfecte zondagmiddagact
Nukkige frontman heeft het opvallend goed naar zijn zin in Fuzzy Lop
Het was even schrikken in december 2013. Onverwacht kondigde The Walkmen een indefinite hiatus aan. En dat terwijl de band met zevende album Heaven eindelijk de status van semi-headliner leek te bereiken: geen programmabotsingen meer zoals in 2010 op Crossing Border (tegelijk met Spoon én The National!), maar serieuze festivalspots op London Calling en Lowlands. Vijf jaar na die fantastische Lowlands-show hebben drie leden inmiddels solo-platen gemaakt. En staat frontman Hamilton Leithauser hier om twee uur 's middags in de kleinste tent van Down The Rabbit Hole.
Veel is hetzelfde. Leithauser is nog steeds die nukkige zanger die zo waanzinnig kan switchen tussen een croony Sinatra-stem en raspende, emotionele uithalen. De samenwerkingsplaat van vorig jaar met Rostam Batmanglij klinkt beduidend meer als The Walkmen dan als Vampire Weekend, de band van Rostam. Als Rostam dan ook nog eens niet meetourt - hij is bezig met zijn eigen plaat - voelt het hier aanvankelijk alsof Leithauser de b-kantjes van The Walkmen staat te spelen. Laten we het houden bij: 'schuld van de setlist'.
Wat volgt is juist een opvallend dynamische set. De volle gitaarsound van The Walkmen is ingeruild voor een subtiel gebruikte twelve-string, de piano vervangen door een keyboard. Leithauser pakt de goed gevulde Fuzzy Lop net zo eenvoudig in met doo-wop ('I Retired') als met sixties gecroon ('1959'), om op andere momenten weer bij te schakelen met twenty something-schreeuwers 'A 1000 Times' en 'Alexandra'. Leithauser is zonder The Walkmen, en dat zeggen we écht zonder cynisme, een perfecte zondagmiddagact geworden.
HET MOMENT:
Krijgen we nou een anekdote van meneer Leithauser? Dat was ten tijde van The Walkmen bijna ondenkbaar. Maar daar staat hij echt vooraan het podium, de microfoon losjes in de hand, te vertellen over een bruiloftsfeest waar de vader van de bruid onuitgenodigd een nummertje kwam zingen. Om vervolgens lachend 'The Bride's Dad' in te zetten. Een lachende Leithauser! Misschien was die indefinite hiatus zo'n gek idee nog niet.
Volg Down the Rabbit Hole op de voet met onze livestream, alle video-opnames en het dossier.