Dit was de zaterdag van Down The Rabbit Hole 2017 Dit was de zaterdag van Down The Rabbit Hole 2017

Na een vlammende set met Soulwax verschijnen de gebroeders Dewaele vannacht opnieuw op het podium in één van hun vele andere gedaantes. Als 2manydjs zijn ze even strak in het pak gestoken en even klaar om te beuken. Wie anders dan de godfathers van de mash-up naaien Sepultura aan Het Goede Doel? Lees verder >>>

De gelaagde derde Fleet Foxes-plaat is nog maar een week uit. Is het publiek in de aanvankelijk bomvolle Hotot-tent klaar voor een duik in deze donkere diepte met deze headliner? Lees verder >>>

Op Down The Rabbit Hole dag 2 maakte de hitte plaats voor gemiezer en namen de blokkenschema-dilemma's toe. De dag kende weer een sterk elektronisch getint slot en leverde op voorhand vragen op als: Flikt Soulwax het een week later gewoon weer? Wat doet headliner Fleet Foxes? En hoe komen 'seasoned festivalacts' Spinvis en Typhoon in de grootste tent tot hun recht? Dit is de Zaterdagse Top 5. Lees verder >>>

Het is vooral de vlammende Moss die vandaag indruk maakt. Opeens ga je weer denken of de vaste waarde in de scene na zoveel jaar toch niet verder kan doorgroeien. De gouden jaren van de Nederlandse indie zijn dan wel voorbij, maar een band als The War on Drugs kan inmiddels zalen voor 5000 man vullen. Dan moet er voor Moss toch ook nog wel een stap te maken zijn. Lees verder >>>

Boos gefluit, een meisje dat schreeuwt 'twee woorden zeven letters!', iemand die bier gaat halen omdat dit 'verdomme toch geen techno is'. Nicolas Jaar lijkt bij zijn opening de verkeerde man op de verkeerde plek. Eindeloos gereutel uit de speakers, geen kick en een pikkedonker podium, waar alleen een meterslange  knipperende led-balk tergend langzaam op en neer schuift. Nee, als je denk ‘echte techno’ te krijgen is het helemaal kut. Lees verder >>>

Door de boxen pompt behoorlijk stevige electropop. In het begin zie je alleen de gesluierde drummer en toetsenist. Dan verschijnen een man en vrouw die van de dreunende muziek een poppenkast maken. Bedenk de belachelijk fanatieke dansjes die je maakt om half vier ’s nachts tijdens het stappen, alleen om die ene redelijk te pruimen persoon mee naar huis te krijgen. Die zogenaamd sexy bewegingen die er niet uitzien. De vocalisten van Confidence Man dansen alleen maar zo, tien keer erger, à la Harlem Shake. Lees verder >>>

Nao's show is pure feelgood. Haar iets hese stem doet indrukwekkende capriolen op de hyperdansbare beats, de refreintjes zijn je kop niet uit te slaan. En het zoetste van alles is Nao zelf: bijna onmogelijk vrolijk, energiek, en met de soepelste dansmoves van het hele veld. Deze show is blote voeten in het gras met zonneschijn en roomijs met discodip. Lees verder >>>

Tijdens oudje “Condolence” stapt Benjamin Clementine weg van zijn piano en maakt hij zijn transformatie van mompelende chansonnier naar flamboyante circusmenner compleet. Aan de rand van het podium heft hij de armen, en ineens is de volledige Teddy Widder zijn gigantische engelenkoor. Lees verder >>>

‘Het is oké om aardig te zijn. Het is oké om positief te zijn. Laten we het gewoon met zijn allen doen,’ spreekt Sinkane de volle tent toe. Menig muzikant is voor minder van het podium gejaagd, maar bij Sinkane denk je: Ja man, laten we het gewoon doen. Lees verder >>>

Ook Bonobo, Moderat en Lucky Fonz in de DTRH17 videoplaylist.

Balthazar splitste op in drie soloprojecten. Dat van co-frontman Maarten Devoldere staat in een afgeladen Fuzzy Lop, die in bloedrood licht baadt voor zijn Warhaus. Hij roept beelden op van louche Parijse nachtclubs vol sigarettenrook met zijn sinister rollende drums en vettige trompetten. Lees verder >>>

Aan het eind van Typhoons optreden kolkt de Hotot. Het is een beeld dat in 2014 en 2015 op menig festival is getoond. Overal vierde men de zegetocht van Lobi da Basi. Op Down The Rabbit Hole blijkt dat Lobi da Basi nog lang niet is uitgwerkt. Maar biedt deze 2017-show nog veel meer? Lees verder >>>

Zal hij het dan echt klein houden? Spinvis opent zijn set erg subtiel, zoals de optredens van zijn clubtoer ook subtiel zijn. Rustig zingt hij ‘Oostende’ en de cello van Saartje van Camp kruipt er langzaam in. Erg schoon, zeker, maar de tent is groot en dit festivalpubliek verlangt grote prikkels. Lees verder >>>

Sorry Vlamingen: we weten echt dat we niet elke Belgische popact met iets van elektronica hoeven te vergelijken met Oscar & The Wolf. Maar met de vriendschap en de vergelijkbare sound kun je er niet echt onderuit. Ook Bazart maakt slepende pop, maar met nog wat meer dance-invloeden. En dan in het Nederlands. Lees verder >>>

Alle DTRH17-opnames vind je in deze playlist. Preview hieronder.

Het is eigenlijk een beetje lullig voor Chris Taylor dat James Blake bestaat. Die boekt enorme successen met ongeveer dezelfde elektronische blue eyed soul en R&B. Maar SOHN leunt meer op de beats. Is dat verschil groot genoeg om van SOHN een onderscheidend artiest te maken? Lees verder >>>

Izzy Bizu heeft de gave om alle zorgen weg te nemen. Ze danst vriendelijk zwoel en lacht ontwapenend: als Izzy in een reclame zegt dat je een krop sla moet kopen, sta je zo bij de groenteboer. Wanneer ze het beste werk van A Moment Of Madness speelt, zet ze zichzelf ook glimmend in de etalage. Lees verder >>>

Geen optreden van De Staat op DTRH, dus mag Navarone de Nijmeegse eer hooghouden. Thuiswedstrijd voor een ramvolle tent, die menig nummer meezingt, de kelen schor brult en als een malle klapt. Deze mannen moeten echt een dikke Duitse tour doen, want dit gaan onze Oosterburen helemaal geweldig vinden. Lees verder >>>

De eerste foto's van de zaterdag en van de eerste DTRH nacht staan online. Je vindt ze in de slider onderaan.

Voordat Dag 2 helemaal los gaat... Dit is wat we van de vrijdag vonden: de Top 5 van de DTRH17 vrijdag geleid door headliner Moderat. Lees verder >>>

Gelukkig nieuwjaar! Gelukkig nieuwjaar! Gelukkig nieuwjaar! Het was nogal een gekkenhuis vannacht tijdens de porto-parties waar ontsporende huisfeestjes werden gegeven. In eentje werd twee uur lang iedere vijf minuten afgeteld, een non-stop Oud en Nieuw met goedkope bruiswijn, feesttoeters en een schuimkanon. Superkut natuurlijk, maar wat een lekkere pleuriszooi. Fotograaf Timo Pisart wipte even langs, en moet er nog steeds van bijkomen.