ADE24: De industriële biodiversiteit van Nils Frahm

Tussen al het Tiktok-techno gedreun dat ADE te bieden heeft, ontvouwt zich in de loods van DGTL aan de noordkant van Amsterdam een deken van rust. Dat zou niemand moeten verbazen, want vanavond is dit het rijk van de neo-klassieke componist en muzikant Nils Frahm. Hij vult de ruimte met sereniteit, in schril contrast met de snelle beats die er de rest van het weekend zullen schallen. De Duitse Frahm, in een industriële setting, stond al een paar jaar op het verlanglijstje van DGTL. In de loods tovert hij nu dan eindelijk een biodiversiteit aan geluid uit zijn kleine muts. 

Voor de doorgewinterde Frahm-fan – en daar staat er in de NDSM-loods een hele hoop van – is het geen verrassende set. Maar maakt dat uit? Nee, publiekslieveling ‘Says’, van zijn gelauwerde album Spaces uit 2013, zorgt bij de eerste toets al voor gejuich. En laten we eerlijk zijn: het blijft fascinerend om hem als een magiër langs zijn acht instrumenten te zien voortschrijden. Neem de glasharmonica, een cocktailshaker-vormig ronddraaiend apparaat van glas, waar hij in diepe concentratie met een metalen handschoen overheen beweegt. Er ontstaan wonderlijke, bijna stille tonen die het publiek in een trance laten toekijken. Het zorgt voor een rust op de voormalige scheepswerf, alsof een verzwaringsdeken op het publiek neerdaalt. Met ergens ver weg op de achtergrond de dreunen van de buren van Into The Woods, die stiekem naar binnen sijpelen. 

Bang dat-ie het publiek in slaap wiegt na twee dagen ADE? Nee hoor, daar is zijn publieksparticipatie-element, wanneer hij het publiek zachtjes vraagt om dierengeluiden na te bootsen. Een jungle aan geluiden stijgt op, ‘more insects and birds please!’ Hij gaat ermee aan de haal, om er vervolgens een paradijselijke symfonie van te maken, met opera-achtige geluiden. De loods verandert in een sprookjesbos. Rustig keert Frahm weer terug naar de piano, waarmee hij door de jaren heen zo is vergroeid, en hij geeft iedereen weer een zachte landing van het bos naar de loods. Hier stoomt hij door naar de intensere ‘For - Peter - Toilet Brushes - More’, waar hij nog een greep aan arpeggio’s aan toevoegt.

Frahm was weliswaar iets later begonnen en iets eerder klaar dan op het affiche te lezen was, dat deert voor deze set niet, juist niet. Voor de aandachtsspanne van de gemiddelde ADE-bezoeker was dit perfect. Een kleine ontspanning tussen al het ADE bombast. Very mindful, very demure, om maar weer even in Tiktok-termen te spreken.