PKP25: Zwangere Guy breekt en heelt Pukkelpop

Je hebt rolmodellen, voorbeelden en dan heb je de schoolvoorbeelden van échte helden. In die laatste categorie: Gorik van Oudheusden, beter bekend als Zwangere Guy, die de voorbije jaren een complete metamorfose onderging. Hij liet tientallen kilo’s achter in het verleden, zette zijn worsteling met alcohol bij het grofvuil en verwelkomde een dochtertje in zijn leven. In Nederland staat zijn naam nog vaak ergens onderaan de festivalposter, maar in eigen land is hij een ster: zalen van AFAS-formaat vult hij moeiteloos, en de Mainstage op Pukkelpop pakt hij in alsof hij het iedere dag doet. 

Dat inpakken doet hij met rauwe oprechtheid. Over Gaza, over de puinhoop in Brussel - zijn stad, zijn trots én zijn frustratie - Guy spreekt alsof hij zijn dagboek voorleest aan tienduizenden getuigen. Het veld hangt aan zijn lippen en kijkt muisstil toe. Hij vertelt vanuit zijn hart over het verdriet om zijn ernstig zieke vader en over de hoop die hij vindt bij zijn elf maanden oude dochtertje. Het contrast is bijna ondraaglijk en precies op dat moment barst de hemel open. Zonnestralen overspoelen de Mainstage, uit het niets - het is de hele dag al bewolkt. Iconisch, ja, maar ook pijnlijk mooi. 

Het blok emotionele songs dat volgt - ‘Beter Leven’, ‘Gorik Pt.1’ en ‘Leven Beter’ - hakt er des te harder in. Niet alleen door de inhoud van de teksten, maar ook door de manier waarop Guy ze brengt: bijna zonder filter, gedragen door sobere maar glasheldere beats, waardoor elk woord extra scherp binnenkomt. Wanneer hij vlak voor ‘Leven Beter’ vertelt dat hij opnieuw contact heeft met zijn moeder en hoe ook zij dankzij deze shows stapjes vooruit kan zetten, volgt er een ovatie die aanvoelt als een massale omhelzing. Daarna gaat de knop resoluut om: de resterende minuten worden gebruikt om het hele veld te doen ontploffen. Voor je het weet zijn de 65 minuten om en blijft één vraag hangen: wanneer staat Zwangere Guy hier als headliner? Hij heeft er alles voor in huis.