Album van de Week (42): beabadoobee
Nineties indierock voor de onbegrepen zielen
‘I don’t want your sympathy. Stop saying you give a shit, ‘cause you don’t really care.’ Zo weent de twintigjarige Beatrice Laus alias beabadoobee op het openingsnummer van debuutalbum Fake It Flowers. Laat er geen misverstand over bestaan: ze maakt indierock voor de onbegrepen zielen, de misfits die hun haar rood verven om zich tegen de rest van de wereld af te zetten. ‘Kiss my ass. You don’t know jack. And if you say you understand, you don’t’, brult ze een paar liedjes later.
beabadoobee wordt onthaald als de stem van Generation Z, zo schreef The Guardian deze week in een groot profiel. Nou, de stem van deze Generatie Z klinkt gewoon zoals jaren negentig grunge en altrock. Denk Liz Phair, The Breeders, soms zelfs een directe referentie naar Nirvana, en ze is ook fan van K’s Choice. Eerder schreef ze al eens een liedje waarin ze wenste dat ze Stephen Malkmus was. Jawel, de zanger van Pavement.
Als je dat zo opschrijft, klinkt het nogal stoffig. Zeker als je bedenkt hoe ze haar carrière kickstartte: met schattige lofi folkliedjes werd ze een virale sensatie op YouTube. Een van die liedjes, ‘Coffee’, kreeg een remix van Powfu. En dat nummer pakte in een kleine drie maanden 10 miljard (!!!) plays op Tiktok. Dat klinkt al meer als een Generatie Z-superster, eentje die dezelfde ontwikkeling doormaakte als bijvoorbeeld Clairo.
En haar benadering van die jaren negentig-grunge maakt het toch weer fris: opeens klinkt een klein leger aan strijkers op ‘Sorry’, explodeert ze in een duistere song over automutilatie (‘Charlie Brown’) maakt ze ruimte voor korte interludes (‘Back To Mars’) of elektronisch gefröbel (‘Emo Song’). Halverwege kakt de plaat effe in, maar uiteindelijk komt het goed met ‘Yoshimi, Forest, Magdalene’. Ook dan voelt ze zich nog een beetje onbegrepen, maar zoekt eindelijk toenadering. Die songtitel? De namen van de drie nog hypothetische kinderen die ze met haar vriendje hoopt te krijgen. Vernoemd naar Forrest Gump en liedjes van The Flaming Lips en The Pixies. Classic.