De kortste weg naar je hart

Geen kerstnummer, waar Plancktoon mee komt aan het einde van het jaar. Maar ‘Naar mij gerend’ is wel een liedje over gedachtes en gevoelens die rond de feestdagen wat meer kunnen opspelen: gemis en melancholie.

Het is Plancktoons eerste single sinds het album ‘Beweegredenen’ dat begin juni van dit jaar uitkwam. Het liedje vertolkt het machteloze gevoel van een gescheiden ouder die niet altijd zijn kinderen bij zich heeft. Zich afvraagt of het wel goed met hen gaat, of ze kunnen wennen en of ze zichzelf kunnen zijn.

De melancholische intro van ‘Naar mij gerend’, met een harmonica-achtig synthesizergeluid, bouwt zich stap voor stap op naar de eerste tekstregels in de eerste persoon: “Ik weet niet zeker hoe het met ze gaat / Hoe het met ze gaat / Zeker ’s avonds laat.” Die worden evolgd door een refrein in de tweede persoon; een rechtstreekse boodschap. En dan komt het haast bevrijdende deel zonder echte tekst, maar met zangklanken die maken dat je wilt meezingen. Het liedje is eigenlijk heel recht-door-zee. Hierdoor lijkt het de kortste weg naar je hart te zoeken.

Muzikaal weer een volgende stap in de evolutie van het Plancktoon-geluid: springerige beats, zangerige basspartijen, allerlei melodielijnen die ondersteund worden door volle harmonieën.

Afsluiting van een mooi jaar
Hiermee sluit het Zuid-Hollandse Plancktoon een voor hen mooi jaar af. Een jaar waarin het debuut-album ‘Beweegredenen’ uitkwam. En een jaar waarin Freerk van Oudheusden en Casper Berkhout de stap maakten van tweepersoons studioproject naar vierpersoons live-act, samen met drummer Lennert Goemans en gitarist Marius van Dolder. Een live band voegt een extra dimensie toe aan de liedjes.