Mazey Haze gaat de strijd aan met de angst voor cringe
Indiepop artiest omarmt de drama op nieuwe ep Sea Stare
Een van de nadelen van muziek maken in 2025? Je kunt werkelijk ein-de-loos blijven schaven achter het scherm van je laptop. Die ene noot nog even aanpassen, het tempo rechttrekken: voor je het weet ben je helemaal opnieuw begonnen. Songwriter en producer Nadine Appeldoorn alias Mazey Haze ontdekte tijdens het maakproces van haar nieuwe ep Sea Stare het tegengif tegen perfectionisme: de ouderwetse taperecorder. ‘Dingetjes die ik anders op een random dinsdag ergens nog zou gaan verbeteren, zijn er nu in gebleven,’ vertelt ze. ‘Je kiest een take en dan moet je door. De kleine foutjes zorgen juist voor leven!’
Je hoort het terug op de ep: een warmere sound, minder strak en dreampoppy dan haar eerdere werk, maar met een nieuwe laag melancholie. En ze durft voor het eerst écht kwetsbaar te zijn: ‘Er zit veel mineur op deze ep. Dat vond ik altijd al mooi, maar laat dat nu meer toe. Ik hou wel van goede melancholie en pijn in muziek. Ook met films: ik hou meer van drama dan van comedy. Ik probeer dus meer mijn gevoel te volgen, en van daaruit keuzes te maken…’ Ze lacht: ‘Dus wie weet wordt de volgende plaat wel alleen maar doedelzakken!’
Appeldoorn gaf de strijkers tijdens het opnemen dus een eenduidige boodschap mee: ‘Lekker dramatisch jongens!!’ En ze durfde in ‘Every Wave’ een half-spiritueel refrein te zingen, terwijl ze tegelijkertijd toch echt ‘een nuchtere Drent’ is. In een wereld waarin mensen steeds banger zijn om oprechte emoties te tonen, gaat Mazey Haze de strijd aan met cringe: ‘Ik vind het zelf ook een lastig ding, want het zat niet in mijn opvoeding, en het zit niet in mijn systeem. Maar ik weet wel dat artiesten die daar niet bang voor zijn, die de grote emoties dubbel en dwars aantikken, uiteindelijk de mooiste muziek maken.’
De ep werd opgenomen met Jasper Geluk, o.a. de vaste engineer van Altin Gün. En fun fact: arrangementen werden gemaakt met haar oude muziekleraar uit Assen, Steven Sluiter. Hoewel ze de afgelopen maanden zelf een poging deed om de saxofoon onder de knie te krijgen, is dat nog niet op de plaat te horen. ‘Dat is echt een verschrikkelijk moeilijk instrument! Maar wel leuk om te leren en om demo’s in te kunnen spelen.’
Mazey Haze is naast muzikant een echte filmfanaat. Waar zou Sea Stare ongeveer passen in het filmlandschap? Ze denkt even na: ‘Ik moet denken aan The Mirror van Andrei Tarkovsky: ik snapte er niks van, maar toen ik thuiskwam moest ik keihard huilen.’
Op 19 april presenteert Mazey Haze haar nieuwe ep in Cinetol in Amsterdam