ESNS18: Korfbal het allerleukst in de aanval
Tijd voor een centerfold van de Dokkumer indieprins
De jongens van Korfbal hebben vast hele leuke vrienden. Ze zijn het type dat al keihard de gitaarsolo van de pauzemuziek meebrult (Thee Oh Sees!) en vanaf de eerste tel gezellig meehossen. En de hele tijd Korfbal schreeuwen. Nee, bij de indierockgroep rond Dokkumer prins Jaap van der Velde (The Homesick en Yuko Yuko) en Marnix Visscher (Creepy Karpis en Fisscher Price) staan niet alleen stijve industrietypes, maar vooraan lijkt het vooral een heel erg leuk huisfeestje. Een van de bandleden steelt nog snel een kus bij zijn vriendin voordat hij moet spelen, ‘SO naar Boef!’, roept een ander. Heerlijke branie, dus, en dat met puntige gitaarliedjes die het midden houden tussen Deerhunter (of meer nog: Deerhunter-zijtak Omni), The Strokes en eerdergenoemde garagechaos Thee Oh Sees. Hier een stuurse krautrockgroove met een surfgitaartje, dan weer voluit, dan weer een maf breakje die in een reggae-huppel verandert, en vooral heel veel leuke liedjes. De zanger trekt gekke bekken naar een meisje vooraan, de drummer speelt als een beest: zijn haren wild op en neer zwiepend, zijn gezicht bijna niet te zien.
Korfbal!
Ja, Korfbal, ja. Of ‘Goldbad, softdrugs, sky is the limit, biggie smalls!’, zoals ze zichzelf voorstellen. Drie kwartier is misschien wat lang, en er zitten wat inkakkertjes in de set…
Korfbal!!!
Ja, maar wanneer ze in de aanval gaan, zijn ze het allerleukst. Dan krijg je zin om je bier door de lucht te zwiepen, mee te blèren en toch maar eens in de circle pit te duiken. Hun eerste EP heet Hitkrant, ik pleit vast voor een Korfbal-centerfold.
Meer Noorderslag? Check hier ons dossier.